Ολετήρας της Σπάρτης…
Μην ψάχνουμε στο γραφείο κάποιου δημάρχου να βρούμε τον υπαίτιο. Μην αναζητούμε εξιλαστήριο θύμα γι’ αυτό που έλαχε στη Σπάρτη. Μην αναμασάμε την ίδια εσωστρέφεια για να ξορκίσουμε το κακό…
Η Σπάρτη, όπως λένε ντόπιοι και επισκέπτες είναι ένας σταυρός. Παλαιολόγου και Λυκούργου, οι δύο λεωφόροι που τέμνονται ακριβώς στο κέντρο της αστικής Σπάρτης.
Έλαχε λοιπόν, ελέω νόμων και θεσμών, ένας ολετήρας στη Σπάρτη. Ένας πραγματικά αναθεματισμένος - εκ των πραγμάτων - που είτε από ανεπάρκεια, είτε από απροθυμία, είτε από ανόητη σκοπιμότητα, καταδίκασε την Σπάρτη σε μαρασμό. Ασαφής, ακαθόριστος, άπιαστος, ασύμβατος…
Μια πόλη που έτσι κι αλλιώς ψυχοραγούσε αναπτυξιακά και έψαχνε μια νέα ταυτότητα, έπεσε θύμα του νοητού ολετήρα της σύγχρονης εποχής που αποφάσισε κι έπραξε το αδιανόητο. Έσκισε τις σάρκες της πόλης, κομμάτιασε τον ιστό της, κακοποίησε την όψη της, βίασε την λογική της και κατέστρεψε τα όνειρά της. Και μετά την άφησε, πτώμα κατακρεουργημένο σε σήψη να αναδύει μπόχα παρακμής…
Ένας ολετήρας με ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, πόσο οξύμωρο, αλλά με άλλοθι, με θράσος, με «δόντι», με εξουσία, με κακία, με αναλγησία, με παλιανθρωπιά, με απάθεια.
Δεν εννοούμε κάποιον συγκεκριμένο, αλίμονο, αλλά το κακό που ενέσκηψε στην πόλη… Αν θέλαμε να εντοπίσουμε πρόσωπο δεν θα ήταν ένα, θα ήταν αρκετά…
Στενάζει η πόλη κάτω από τα θανάσιμα τραύματά της. Ψυχορραγεί και όποιος δεν το βλέπει δεν είναι καλός άνθρωπος, δεν είναι έντιμος, δεν είναι πατριώτης. Η πόλη βυθίζεται. Η πόλη ζαρώνει. Η πόλη γέρασε ξαφνικά και δεν σαλεύει, μόνο θορυβεί, χαίνουσα.
Σκληρή ποινή αν κάποιος ήθελε την τιμωρία των Σπαρτιατών. Άδικη καταστροφή αν κάποιος ζήλεψε την Σπάρτη. Προκλητική παραβίαση κάθε λογικής, κάθε συναισθήματος, κάθε ανοχής, κάθε αντοχής.
Ολετήρας… Διέλυσε μια πόλη που για να εξελιχθεί της πήρε 190 χρόνια. Βασανίζει τους ανθρώπους της που είχαν σχεδόν μόνη παρηγοριά την ήπια, όμορφη, λιτή, πόλη τους.
Μεγάλη η αδικία. Μεγάλη η ζημιά. Μεγάλο το κόστος. Δυσανάλογο για τις πλάτες των απλών ανθρώπων, νοικοκυραίων, εμπόρων, επιχειρηματιών, συνταξιούχων, νέων, παιδιών, που ζουν σε μια πόλη όπου αμφισβητείται πλέον ευθέως και καθημερινά το δικαίωμα του Πολίτη, το χρέος της Πολιτείας, το αυτεπάγγελτο των Θεσμών ακόμα και η Θεία δίκη…