Μπροστά στον Αυτοκράτορα θα είμαστε και πάλι λίγοι...

Σε μια εβδομάδα, στον Μυστρά του δήμου Σπάρτης ηγεσία και πολίτες, ευάριθμο πλήθος, θα τιμήσουν για 571η φορά την μνήμη όσων έπεσαν στην Άλωση της Πόλης. Θα θρηνήσουν για την πτώση της Βασιλεύουσας, της πρωτεύουσας μιας Αυτοκρατορίας, την Πόλη που υπερασπίστηκε μέχρι τελικής πτώσεως ο τελευταίος Αυτοκράτορας του Βυζαντίου Κωνσταντίνος Παλαιολόγος.

Κάθε χρόνο, μέσα στους αιώνες, στον Βυζαντινό Μυστρά και στην ιστορική Σπάρτη αποδίδεται η τιμή στο ιστορικό γεγονός. Ίσως μόνον στη Σπάρτη, λαός και ηγεσία, γιορτάζουν τόσο συχνά Θυσίες. Πολλοί θα αναρωτηθούν πως μπορεί να μένει ζωντανή μια γιορτή για τη Θυσία των 300 στις Θερμοπύλες, για την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, για την Εκτέλεση των 118 στο Μονοδένδρι.

Γι’ αυτό και όποιος θέλει να βρει τα ίχνη της Ιστορίας, όποιος αναζητά την λογική της Αυτοθυσίας, όποιος ερευνά το μεγαλείο της Υπέρβασης για το Κοινό καλό, τέτοιες μέρες πρέπει να βρίσκεται στον Μυστρά και στη Σπάρτη.

Μπορεί η αίγλη και η λαμπρότητα να μην κατοικούν εδώ. Μπορεί η λιτότητα και η ευθύτητα να χρωματίζουν τα πάντα, Μπορεί το αυθεντικό να τρομάζει το εξιδανικευμένο... Έτσι είναι αυτός ο τόπος ηρώων. Απλός και αμείλικτος. Ευθύς και αναπάντεχος. Σαφής και αδιάλλακτος.

Σήμερα, μέσα από τις συμπληγάδες των εποχών και των εξελίξεων, μέσα από τις αναθεωρήσεις και τις παραφράσεις, μέσα από τις απαρνήσεις και διαστολές, δεν μπορεί παρά εδώ, σε αυτόν τον τόπο, να έχει μείνει κάτι αυθεντικό, κάτι αληθινό, κάτι σημαντικό. Αδικημένο μεν και επετειακά εντοπισμένο. Παραγνωρισμένο και συχνά υπονομευμένο.

Γι’ αυτό και ένας πολίτης που ξημερώνεται και κοπιάζει σε αυτόν τον τόπο, συλλογάται και ονειρεύεται, με ορίζοντα τα κυπαρίσια του Μυστρά και τις δάφνες της Σπάρτης δεν μπορεί καν να διαννοηθεί ότι, σε αυτή, τη σημερινή Ελλάδα, της παράκρουσης, της «θετικής παρακμής», της «ανιστόρητης μνήμης», της δυτικής «προοπτικής» και της «ανατολικής» απειλής, μιλάμε, ακούμε, αποδεχόμαστε και υποδεχόμαστε, προβατόσχημους εχθρούς, εμπόρους του ήθους, μαυραγορίτες της ελπίδας και μεσίτες του πλούτου.

Παραμονές της Μνήμης της Άλωσης, ένα ακόμα τζαμί, μια ακόμα τουριστική διαφήμιση της Instabul, ένα ακόμα ραντεβού με τον «λύκο», μια ακόμα παραχώρηση στον άφιλο...

Στον Μυστρά, 29 Μαίου 2024, μπροστά απο τον ανδριάντα του Αυτοκράτορα Παλαιολόγου, θα είμαστε, και πάλι, λίγοι...