ΕΛΛΑΔΑ. Τη στιγµή που Ισπανία και Ιταλία καταγράφουν άνοδο τιµών, το εµπορικό µοντέλο διάθεσης του ελαιολάδου στην Ελλάδα, δείχνει να ακολουθεί µε δυσκολία τον ανοδικό κύκλο στην ευρωπαϊκή αγορά.

Το πρόβληµα εντοπίζεται εν µέρει και στον χρηµατοδοτικό αποκλεισµό των οµάδων παραγωγών και συνεταιρισµών του εγχώριου κλάδου, που δυσχεραίνει τις προσπάθειες ανάκαµψης. Σε αντίθεση µε το τι συµβαίνει στην Ιταλία, όπου οι συνεταιρισµοί έχουν τη δυνατότητα να δανειστούν έως 2,5 εκατ. ευρώ για να αγοράσουν σε υψηλότερες της αγοράς τιµές, να προβούν σε επενδύσεις τυποποίησης και να προωθήσουν το προϊόν τους.

Όπως µεταφέρουν άνθρωποι της εγχώριας αγοράς στην Agrenda, εδώ κανένας συνεταιρισµός δεν θα µπορούσε να αγοράσει από τους παραγωγούς - µέλη του ποσότητες ελαιολάδου που έχουν παραχθεί µέχρι τώρα. Γίνεται λόγος για ποσότητες περί τους 3.000 -5.000 τόνους που θα αντιστοιχούσαν σε ένα παραγωγικό κέντρο. Μια τέτοια δυνατότητα κρίνεται ουσιαστική, αφού αφενός θα µπορούσε να δώσει µια οικονοµική ανάσα στα µέλη του, αφετέρου θα έδινε τα περιθώρια στον συνεταιρισµό να διαχειριστεί µε πιο ολοκληρωµένο τρόπο το προϊόν, δηλαδή να το τυποποιήσει και να το εµπορευτεί µε τη δική του πλέον υπογραφή, εξασφαλίζοντας προστιθέµενη αξία και πιο σταθερές ταµειακές ροές.

«Ακόµα και 3 ευρώ να πληρώναµε για το φρέσκο ελαιόλαδο της περιοχής, κοντά στους 3.000 τόνους που έχουµε στις δεξαµενές, ούτε έχουµε ταµειακά διαθέσιµα 3 εκατ. ευρώ, ούτε µπορούµε να δανειστούµε το ποσό» αναφέρει δραστήριος συνεταιριστής.

Στην ελληνική αγορά, το εµπόριο κρατά χαµηλό προφίλ, οι παραδοσιακοί συνεταιρισµοί του ελαιολάδου προσπαθούν να διαπραγµατευτούν συµφωνίες, όσο οι τιµές που πληρώνουν τα ιδιωτικά ελαιοτριβεία βρίσκονται σε ορισµένες περιπτώσεις ακόµα και κάτω από τον µέσο όρο της Ισπανίας. Την ίδια στιγµή στην ευρωπαϊκή αγορά το κλίµα είναι ανοδικό. Η µέση τιµή του έξτρα παρθένου ελαιολάδου στην Ισπανία βρίσκεται πλέον στα 2,70 ευρώ το κιλό, 50 λεπτά περίπου πάνω από τα αντίστοιχα επίπεδα του προηγούµενου ∆εκεµβρίου και οδεύει προς τα 3 ευρώ, ενώ η Ιταλία έχει επιστρέψει σε εύρος τιµών άνω των 5 ευρώ.

Φαίνεται λοιπόν ότι στο ίδιο υφεσιακό περιβάλλον ελέω πανδηµίας και από την ίδια εµπορική γραµµή εκκίνησης, αφού πέρυσι όλες οι χώρες παραγωγοί ελαιολάδου παρουσίασαν µειωµένες τιµές, οι ανταγωνιστές της Ελλάδας, κατάφεραν να διαχειριστούν µε πιο αποτελεσµατικό τρόπο τα εργαλεία ανάκαµψης που είχαν στη διάθεσή τους.

Ρευστότητα σε συνεταιρισµούς εξασφαλίζει η Ιταλία

Με σχεδόν 15 εκατ. ευρώ παραπάνω από όσα διέθεσε η Ελλάδα για την έκτακτη ενίσχυση στο ελαιόλαδο, η Ιταλία διαµόρφωσε ένα ταµείο 140 εκατ. ευρώ για την παροχή χαµηλότοκων εγγυηµένων δανείων που αφορά αποκλειστικά στην στήριξη του ελαιοκοµικού τοµέα.

Οµάδες παραγωγών και συνεταιρισµοί γνώριζαν ήδη από το καλοκαίρι ότι µέχρι το τέλος ∆εκεµβρίου θα µπορούν να δανειστούν έως και 2,5 εκατ. ευρώ, µε την προϋπόθεση να αγοράσουν σε καλύτερες τιµές την παραγωγή επιτραπέζιων ελιών και ελαιολάδου των µελών τους και να επενδύσουν σε αναδιάρθρωση καλλιεργειών και την τυποποίηση. Παρά τις πιέσεις του εµπορίου, η Ιταλία δεν έχει πέσει από το ψυχολογικό όριο των 5 ευρώ το κιλό, όσο σε περιοχές της Ελλάδας, ιδιωτικά ελαιοτριβεία αγοράζουν σε τιµές ακόµα και κάτω από τα επίπεδα των Ισπανών.

Ενισχύεται η ζήτηση στην αγορά της ΕΕ µε το κανάλι της λιανικής να απορροφά ποσότητες

Η περιορισµένη παραγωγή µε υψηλά ποιοτικά χαρακτηριστικά διαµορφώνει λίγο έως πολύ το εµπορικό τοπίο σε Ελλάδα και Ιταλία. Σύµφωνα µε το ρεπορτάζ, τα µεγάλα µαγαζιά της Ιταλίας, ακούγεται ότι θα µπουν στην αγορά µέσα στον ∆εκέµβριο, χωρίς ωστόσο να έχουν γνωστοποιήσει τις προθέσεις τους οι αγοραστές ως προς τις ποσότητες που θα αναζητήσουν, αλλά και τις τιµές που είναι διατεθειµένοι να πληρώσουν. ∆εν αποκλείεται η συσσώρευση που χαρακτηρίζει την αγορά το τελευταίο διάστηµα να εκδηλωθεί σε ένα νέο ανοδικό κύκλο τιµών και στη χώρα µας.

Στην Ισπανία, χωρίς η παραγωγική διαδικασία να έχει µπει σε εντατικούς ρυθµούς, όσες ποσότητες έξτρα παρθένου ελαιολάδου παράγονται, φεύγουν από τα ελαιοτριβεία και πέφτουν στην αγορά, µε την εσωτερική κατανάλωση να έχει ενισχυθεί σηµαντικά.

Ενισχυτικός για τις τιµές παράγοντας είναι και το γεγονός ότι δίνεται πλέον στους συνεταιρισµούς η δυνατότητα να προχωρήσουν σε ιδιωτική αποθεµατοποίηση σε περίπτωση που η αγορά διαµορφώνει κλίµα πίεσης τιµών.