Επιστολή προς τον Υπουργό Υγείας κ. Α. Ξανθό απέστειλε ο ιατρός Ανάργυρος Δ. Μαριόλης, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής και διευθυντής του Κ.Υ. Αρεόπολης
Τίτλος της επιστολής «ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΧΡΟΝΙΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ» και αφορά στην αξιολόγηση των Γενικών Ιατρών.

« Η περιπέτεια συνεχίζεται..;
Με αφορμή το Δελτίο Τύπου του Υπουργείου Υγείας (20/11/2018) για το Σακχαρώδη Διαβήτη, σας επισημαίνουμε ότι με λύπη και αγανάκτηση διαπιστώσαμε την άνιση μεταχείριση, αλλά και τον μη ξεκάθαρο ρόλο των Γενικών Ιατρών, αναφορικά με των άλλων ιατρικών ειδικοτήτων που εμπλέκονται.
Προσπαθώντας να αποτυπώσω το Δελτίο Τύπου, διαπίστωσα ότι το εκλάμβανα ως κινηματογραφική ταινία, βλέποντας αρκετές σπίθες στους ήχους και στις λέξεις, αλλά και εικόνες από τους Γενικούς Ιατρούς που θυσιάζονται για την ανάπτυξη και ολοκλήρωση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στη χώρα μας, αυτούς δηλαδή που γονιμοποιούν καθημερινά τις ανθρώπινες αξίες.
Κύριε Υπουργέ,
είναι γνωστό και πανθομολογούμενο ότι, λόγω της μεγάλης αύξησης του επιπολασμού του στο γενικό πληθυσμό, ο Σακχαρώδης Διαβήτης αποτελεί ένα από τα συχνότερα νοσήματα σε επίπεδο Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής.
Ο Γενικός/Οικογενειακός Ιατρός έχει συγκριτικό πλεονέκτημα στην πολυπαραγοντική αντιμετώπιση του ασθενούς με Σακχαρώδη Διαβήτη (αρτηριακή υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, παχυσαρκία, διακοπή καπνίσματος κ.α.), καθώς και τη μοναδική δυνατότητα για την πρόληψη της νόσου και των επιπλοκών της μέσω της προαγωγής υγείας, και για την πρώιμη ανίχνευση των πασχόντων (προ της εμφάνισης επιπλοκών). Είναι εξάλλου η μοναδική ιατρική ειδικότητα, η οποία περιλαμβάνει στην εκπαιδευτική της ατζέντα, αντικείμενα και δεξιότητες, τα οποία στερούνται οι λοιπές εμπλεκόμενες ειδικότητες.
Επομένως, οι «διευκρινίσεις» που δίνονται στο Δελτίο Τύπου κάθε άλλο παρά βοηθητικές είναι, τόσο για τους εμπλεκόμενους ιατρούς όσο και για τους ασθενείς.
Θα πρέπει να ξεκαθαριστούν πλήρως τα κάτωθι:

  • Οι Γενικοί/Οικογενειακοί Ιατροί, οι οποίοι αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και είναι η κατ’ εξοχήν ειδικότητα με συνεχιζόμενη και δια βίου επαφή με τους ασθενείς, αποκλείονται από τη διαχείριση ενός από τα συχνότερα και σοβαρότερα από άποψη επιπλοκών, νοσήματα της σύγχρονης εποχής. Δηλαδή, γίνεται ξεκάθαρο προς όλους ότι, παρά την παγκόσμια αποδοχή της συμβολής της Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής στην αντιμετώπιση του Σακχαρώδη Διαβήτη, στην Ελλάδα παραμένουμε σε προεμφυλιακό πρότυπο. Ο Γενικός Ιατρός είναι υπεύθυνος για την διάγνωση, αντιμετώπιση και διαχείριση των ασθενών στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και, όπου χρειάζεται, τότε και μόνο, πρέπει να παραπέμπει σε δευτεροβάθμιο επίπεδο σε λοιπούς ειδικούς.
  • Ο στόχος μας δεν είναι να πάρουμε τον τίτλο του Διαβητολόγου, άσχετα αν έτσι δημιουργούνται ιατροί δύο ταχυτήτων, δίνοντας στους Παθολόγους και Παιδιάτρους δυνατότητα διετούς εξειδίκευσης και μονοετούς μετεκπαίδευσης στους Γενικούς Ιατρούς (χωρίς αποσαφήνιση των εκπαιδευτικών διαφορών). Είναι προφανές πόσο άκομψο είναι αυτό το μέτρο, δεδομένου ότι επιπροσθέτως δεν διευκρινίζονται τα όρια έκαστης ειδικότητας στην ενασχόληση με τα περιστατικά Σακχαρώδη Διαβήτη. Δηλαδή δεν υπάρχουν Διαβητολογικά Ιατρεία στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.

Με βάση τα ανωτέρω, αλλά και τη διεθνή εμπειρία (κρίνεται σκόπιμη η παροχή περαιτέρω διευκρινίσεων), δεν είναι στόχος μας και προς όφελος των ασθενών, να μετατρέψουμε την πολυεστιακή όραση του Γενικού Ιατρού σε μονοεστιακή.
Για την ανάπτυξη ολοκληρωμένης φροντίδας (integrated care), όχι στην Πρωτοβάθμια Περίθαλψη που εσείς αναφέρετε, αλλά στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, όπως διεθνώς αποκαλείται, είναι θεσπισμένος με παγκόσμιες αναφορές και καθολική αποδοχή, ο ρόλος της Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής, τον οποίο εσείς θεωρείτε ως υποδεέστερο.
Κύριε Υπουργέ,
Θα αναμείνουμε την περαιτέρω ξεκάθαρη θέση σας όσον αφορά στη διαχείριση του Σακχαρώδη Διαβήτη. Οφείλουμε όλοι οι εμπλεκόμενοι σε αυτή- Υπουργείο Υγείας, ΕΟΠΥΥ, επιστημονικές εταιρείες επαγγελματιών υγείας, αλλά και οι ίδιοι οι ασθενείς με ΣΔ, να συνεργαστούμε για να οργανώσουμε τη φροντίδα για το διαβητικό ασθενή κατά τον καλύτερο τρόπο, «ολοκληρωμένα», χωρίς κενά στη φροντίδα. Ο διαβητικός ασθενής πρέπει να μπορεί να λαμβάνει την κατάλληλη φροντίδα, την κατάλληλη στιγμή, από τον κατάλληλο επαγγελματία υγείας και στην κατάλληλη δομή.

Δεν μπορούμε να οραματιζόμαστε Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας χωρίς να γνωρίζουμε από ότι φαίνεται πλήρως, το γνωστικό αντικείμενο της ειδικότητας που κατ’ εξοχήν την στελεχώνει.

Γενική/Οικογενειακή Ιατρική: Κανείς δεν μπόρεσε και κανείς δεν θα μπορέσει να αποφλοιώσει αυτές τις τρεις λέξεις από τις μοναδικές ιδιότητές της».