«Η Ελιά πήρε μικρότερο ποσοστό από το ΠΑΣΟΚ το 2012, κατά 30% και πλέον. Από πού και ως πού πρόκειται για επιτυχία;»

Παράδοξη και γι’ αυτό και μόνον τον λόγο αξιοπρόσεκτη είναι η συνέντευξη που παραχώρησε ο Λεωνίδας Γρηγοράκος, βουλευτής ΠαΣοΚ και μέλος της συγκυβέρνησης σε αθηναϊκό μμε.

Στη συνέντευξη διαφυγής αναφέρει μεταξύ άλλων: «Η πολιτική δεν είναι στατική υπόθεση. Τα εκλογικά ποσοστά του κάθε κόμματος δεν έχουν τίτλο ιδιοκτησίας. Οι επιδόσεις των πολιτικών δυνάμεων επηρεάζονται από την εκάστοτε πολιτική συγκυρία, καθώς και από τις ανάγκες και τα προβλήματα που αυτή αναδεικνύει. Το μικρό ποσοστό του ΠΑΣΟΚ το 2012 δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ήταν η φυσική κατάληξη της ταραχώδους περιόδου των τελευταίων τεσσάρων χρόνων, αλλά και της λογικής φθοράς που υπέστη έπειτα από μια πολύχρονη κυβερνητική θητεία. Μολονότι η χώρα βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού από τα τραγικά λάθη της διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, εντούτοις το τίμημα της οικονομικής κρίσης το πλήρωσε το ΠΑΣΟΚ. Καλούμενο να διαχειριστεί τα πρωτόγνωρα προβλήματα που είχαν δημιουργηθεί, αναγκάστηκε να ακολουθήσει σκληρές και επώδυνες πολιτικές».

Ο Λ. Γρηγοράκος, εμμέσως πλήν σαφώς, αναφέρει ότι η ακολουθούμενη πολιτική της Κυβέρνησης στην οποία μετέχει επέφερε τη δυσφορία των πολιτών ενώ ευθέως ρίχνει τα δίχτυα του προς την κεντροαριστέρα….

«Οι μεταβολές που σημειώθηκαν στα εκλογικά του ποσοστά του, μεταξύ 2012 και 2014, ήταν αναμενόμενες και εξηγήσιμες. Ως κυβερνητικός εταίρος ήταν φυσικό να εισπράξει μέρος της δυσφορίας των πολιτών ως προς την ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική. Το ποσοστό που πήραμε από την ευρωκάλπη συνιστά πράγματι επιτυχία μας, αν συνυπολογίσουμε τον χαρακτήρα της χαλαρής ψήφου των ευρωεκλογών, τη δυσαρέσκεια για την οικονομική πολιτική και τα επώδυνα μέτρα, καθώς και την κρίση εμπιστοσύνης που υπάρχει ανάμεσα στους εκλογείς και στα συγκυβερνώντα κόμματα. Ξεκινώντας τη μάχη των ευρωεκλογών βρεθήκαμε στο ναδίρ της πολιτικής μας επιρροής. Μέσα σε λίγες μέρες φάνηκε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι πολύ σκληρό για να πεθάνει. Το ποσοστό που λάβαμε μας επιτρέπει να το αντιμετωπίσουμε ως απαρχή μεγάλων πρωτοβουλιών για την Κεντροαριστερά».

Στην ερώτηση «Προσβλέπετε στην απορρόφηση της ΔΗΜΑΡ από το ΠΑΣΟΚ;» δείτε τι απαντά: «Προσβλέπω στο μεγάλο εγχείρημα της ανασύνθεσης της Κεντροαριστεράς στο οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο θα έχουν οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Δεν πιστεύω σε καμιά απορρόφηση αλλά ούτε και στην οποιαδήποτε χειραγώγηση. Οι λογικές του ηγεμονισμού και του καπελώματος είναι ξεπερασμένες και αποπνέουν παρελθόν».


Λησμονεί βέβαια να μας πει ότι το ΠαΣοΚ όταν πρωταγωνίστησε μας απέδωσε ζεν πρεμιέ της πολιτικής όπως ο Άκης, ο Γιάννος και ο Γιωργάκης. Αποφεύγει να μας πει ότι όταν το ΠαΣοΚ κράτησε το πηδάλιο έγινε αναδιανομή του πλούτου αρχικά προς τα κάτω (Ανδρέας) αλλά μετα προς τα πάνω (Σημίτης). Αποφεύγει να θυμηθεί το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου. Αποφεύγει να μας πει ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν «επίτευγμα» και του ΠαΣοΚ… Αποφεύγει να μας πει ότι η Αριστερά λοιθωρήθηκε όσο ποτέ από τους Πασόκους παπαγάλους… Διαφεύγει της προσοχής του ότι τα πολιτικά κήτη Βενιζέλος και Πάγκαλος είναι οι μέντορές των σύγχρονων μνημονιακών βουελυτών και υπουργών του ΠαΣοΚ. Λησμονεί ο σημερινός υπουργός ότι μένοντας χρόνια στην εξουσία το ΠαΣοΚ δεν κατάφερε να αποδώσει στους πολίτες της Λακωνίας ούτε ένα Νοσοκομείο της προκοπής, ούτε σχολικά κτίρια ασφαλή, ούτε άρδευση για τους αγρότες…

Ως γνήσιος μνημονιακός πολιτικός στην ερώτηση αν «Πρέπει να γίνει αλλαγή στο υπουργείο Οικονομικών ή όχι;» απαντά: «Το Υπουργείο Οικονομικών είναι ο τροχονόμος σε κάθε κυβέρνηση. Αυτό καθορίζει τις δυνατότητες και τις προτεραιότητες της ασκούμενης πολιτικής. Μετά το θετικό έργο που έχει επιδείξει, δεν νομίζω ότι συντρέχει λόγος αλλαγής του κ. Στουρνάρα. Η δημοσιονομική εξυγίανση είναι πολιτικό κεκτημένο, πάνω στο οποίο καλούμαστε να θεμελιώσουμε τις νέες πολιτικές μας για την ανάπτυξη, την απασχόληση, και πρωτίστως, για το νέο παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας».