Σπάρτη: «Η τραγωδία της Παλαιολόγου, για το καλό μου, ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου!»

Ποιος θα απαντήσει στον Σπαρτιάτη που, Παλαιολόγου και Λυκούργου, κοιτά και αναρωτιέται; Ένα κόκκινο σκαθάρι νίκησε την αίγλη, την ανάπτυξη, τον άνθρωπο… την εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης
ΣΠΑΡΤΗ. Αναμφισβήτητα πρόκειται για μια υπόθεση που έχει ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς, δράστες και θύματα.
Όταν «έπεσαν» οι πρώτες σκέψεις να αλλάξει η Παλαιολόγου, επί δημαρχίας Αργειτάκου, το έργο θα αφορούσε βιοκλιματική ανάπλαση και όχι ανατροπή της «Παλαιολόγιας λογικής». Γιατί δεν προχώρησε η ανάπλαση;
Άλλαξε δήμαρχος και επί δημαρχίας Βαλιώτη, στον ανατρεπτικό παλμό της εποχής, η Παλαιολόγου έπρεπε να αλλάξει ριζικά και να σχεδιαστεί από ειδικούς η νέα Σπάρτη. Το σχέδιο το ανέλαβαν εγκεκριμένοι επιστήμονες που υποσχέθηκαν ότι η Σπάρτη θα γίνει μια σύγχρονη πόλη σε λειτουργικότητα και όψη. Κοντά σε αυτούς και ο Εμπορικός Σύλλογος με το Open Mall. Που είναι σήμερα αυτοί που σχεδίασαν την Παλαιολόγου και υποσχέθηκαν τη νέα Σπάρτη;
Μετά από πολλές διαφωνίες το έργο αλλαγής εδραιώνεται αλλά αλλάζει και πάλι δήμαρχος. Ο Πέτρος Δούκας αφού ξεπερνά την διετία της Πανδημίας, ξεκινά το έργο με εργολάβο αυτόν που έχει αναδείξει η θεσμοθετημένη και αδιάβλητη διαδικασία. Το έργο είναι «πολυτελείας» και ίσως πρωτόγνωρο ως αντικείμενο για την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου. Ποιος ήταν τόσο σίγουρος ότι το έργο αυτό θα εξελιχθεί ομαλά;
Ο εργολάβος του έργου κ. Γεωργαλής (το φυσικό πρόσωπο) εγκαθίσταται και πολύ σύντομα καταγγέλλει ότι η μελέτη του έργου έχει ελλείψεις και προβλήματα, τόσες και τέτοια, που το έργο θα καταρρεύσει. Πρόκειται για έργο στη βάση μελέτης που ακολουθεί, θέλουμε να πιστεύουμε, πιστά. Τα προβλήματα ήδη αναδεικνύονται και μια Βαβέλ συνεγασίας, ανάμεσα σε Δήμο, Υπηρεσίες, Εργολάβο, Μελετητές, Επιβλέπουσες και Εποπτεύουσες αρχές δυσφημίζει, πληγώνει, ζημιώνει, καταστρέφει και απειλεί διαρκώς την Σπάρτη. Ποιος σήκωσε ανάστημα σε αυτή την εξέλιξη για να εξηγήσει στον πολίτη;
Η Σπάρτη, έκτοτε, κι ενώ αλλάζει για μια ακόμα φορά δήμαρχο και εκλέγει τον Μιχάλη Βακαλόπουλο, βιώνει τη μεγαλύτερη τραγωδία σε επίπεδο «έργου». Όπως το Notospress έχει γράψει πρόκειται για μια εγχείριση ανοικτής καρδιάς στην οποία διαφώνησαν οι παράγοντες και άφησαν τον «ασθενή» ανοικτό και ημιθανή. Ποιος λογοδοτεί και ποιος θα υποστεί τις συνέπειες;
Η κοινή λογική λέει: Είτε ως ηθικός, είτε ως φυσικός αυτουργός, είτε ως δράστης, καταστρέφεις μια πόλη (ωσάν τη Γάζα), προσβάλεις τη νοημοσύνη των πολιτών, θίγεις την αξιοπρέπεια, απειλείς την ασφάλειά τους, πλήττεις την εμπορικότητα, υπονομεύεις έτσι την κερδοφορία, υποβαθμίζεις την αξία, εξαφανίζεις την μέχρι πρότινος ελκυστικότητα, ακυρώνεις έργα, δράσεις, εκδηλώσεις και προοπτικές, επι της Παλαιολόγου και τελικά αποδίδεις στη Σπάρτη της εποχής 2014 – 2028 μια «τραγωδία» αναπτυξιακή και μια ανεξήγητη - αν όχι ύποπτη - κατάσταση που δεν χωρά σε ανθρώπου νου. Ποιος νιώθει την ευθύνη που του αναλογεί ώστε να υπερβεί τα εσκαμμένα της Παλαιολόγου;
Σήμερα υπάρχουν τιμητές και κριτές, διαχειριστές και κατήγοροι, υπερασπιστές και χειροκροτητές, καταγγέλλοντες και χαιρέκακοι, θύτες και θύματα, αυτουργοί και συναυτουργοί, για μια «τραγωδία» στην οποία έριξαν τους πολίτες της Σπάρτης όλοι όσοι είναι μπροστά και πίσω από τις αποφάσεις, τις ενέργειες και τα «έργα»…
Αυτή η δεκαπενταετία γράφεται στην ιστορία της Σπάρτης σε μαύρη σελίδα. Είναι αρκετοί αυτοί που θα έπρεπε, όχι μόνον να σιωπούν αλλά και, να σκύβουν το κεφάλι όταν κυκλοφορούν στην πόλη. Επίσης δεν είναι λίγοι εκείνοι που θα έπρεπε να αισχύνονται γιατί αιφνιδιάστηκαν την ώρα της σκοπιάς τους. Αρκετοί και αυτοί που ακόμα και σήμερα δεν έχουν αντιληφθεί τη ζημιά, το κακό… Ποιος μπορεί να πανηγυρίζει; Η κοινότητα των κόκκινων σκαθαριών…
Ποιος θα απαντήσει στον Σπαρτιάτη που στέκεται, Παλαιολόγου και Λυκούργου, κοιτώντας την «τραγωδία» και αναρωτιέται: «Την εποχή που η ΕΕ δίνει χρήματα, που οι επιστήμες έχουν εξελιχθεί, που γεμίσαμε από φορείς και αρχές για το καλό μας, που γίνονται οράματα, προμελέτες, μελέτες, επιβλέψεις, έλεγχοι, που είναι σαφείς οι ανάγκες αλλά και οι προοπτικές της Σπάρτης, ποιος νους «έριξε» την πόλη σε τέτοιο μαρασμό, τέτοια στασιμότητα, τόση απαξίωση και τέτοια υποβάθμιση; Τι θα απαντήσω (αναρωτιέται) στον νέο που θα με ρωτήσει γιατί κατέστρεψα την πόλη στην οποία του ζητώ να μείνει και να δημιουργήσει; Ποιος θα μου απαντήσει για να ξέρω τελικά πόση ευθύνη έχω εγώ και τι να απαντήσω στα παιδιά μου; Γιατί αν όσα βλέπω έγιναν, όπως λένε, για το καλό μου, δεν θα αντέξει στο τέλος το μυαλό μου…»