Παγκόσμια Ημέρα Αμφισεξουαλικότητας

ΚΟΣΜΟΣ. Ξεκίνησε με πρωτοβουλία αμερικανών ακτιβιστών της οργάνωσης BiNet για να αναδείξει τις ιδιαιτερότητες των αμφισεξουαλικών ατόμων, μιας ξεχωριστής κατηγορίας ανθρώπων που σχετίζεται ερωτικά και με τα δύο φύλα.

Γρήγορα, ο εορτασμός ξεπέρασε τα στενά όρια των ΗΠΑ και εξαπλώθηκε σε πολλά μέρη του κόσμου, από τον Καναδά έως την Αυστραλία και από την Ευρώπη έως τη Νότια Αφρική.

Η ημέρα αυτή είναι μια ευκαιρία για τα αμφισεξουαλικά άτομα να τραβήξουν τα φώτα της δημοσιότητας και να τονίσουν εμφαντικά τη διαφορετικότητά τους από τους ομοφυλόφιλους και τους αλλοφυλόφιλους, από τους οποίους συχνά λοιδορούνται, αλλά και να αναδείξουν την κουλτούρα και τα ενδιαφέροντά τους.

Τι είναι η αμφισεξουαλικότητα;

Στο μυαλό των περισσοτέρων από εμάς υπάρχουν δύο σαφείς σεξουαλικοί προσανατολισμοί, η ετεροφυλοφιλία και η ομοφυλοφιλία. Τα τελευταία χρόνια ερχόμαστε αντιμέτωποι με έναν καινούργιο όρο, παρόλο που σαν προσανατολισμός υφίσταται από αρχαιοτάτων χρόνων. Η αμφισεξουαλικότητα, γνωστή με τον αγγλικό όρο bisexuality, αναφέρεται στο σεξουαλικό προσανατολισμό ανδρών και γυναικών που έλκονται ερωτικά, αντλούν σεξουαλική και συναισθηματική ικανοποίηση από άτομα και των δύο φύλων. Με άλλα λόγια ανάμεσα στην ετεροφυλοφιλία και την ομοφυλοφιλία εκτείνεται ένα ευρύ φάσμα αμφισεξουαλικότητας.

Ακριβώς αυτή η «ενδιάμεση» κατάσταση, προκαλεί τα πυρά ετερόφυλων και ομόφυλων ομάδων, χαρακτηρίζοντας τους αμφιφυλόφιλους ως ανθρώπους που το «παίζουν σε διπλό ταμπλό», εκμεταλλευόμενοι την όποια ευκαιρία για σεξουαλική συνεύρεση. Θα πρέπει όμως να κατανοήσουμε πως οι σχέσεις των αμφιφυλόφιλων δεν στηρίζονται ούτε και αποσκοπούν αποκλειστικά και μόνο στη σεξουαλική επαφή και απόλαυση.

Αντιθέτως δημιουργούν σχέσεις με βαθιούς συναισθηματικούς δεσμούς όπως και τα άτομα που εκφράζονται μέσα από άλλους σεξουαλικούς προσανατολισμούς. Οι αμφιφυλόφιλοι έχουν επίσης κατηγορηθεί σε προηγούμενες δεκαετίες πως εκείνοι ευθύνονται για την εξάπλωση του AIDS από τον ομόφυλο στον ετερόφυλο πληθυσμό, γεγονός που φυσικά δεν ευσταθεί.

Οι λόγοι και τα αίτια της αμφιφυλοφιλίας δεν μας είναι απόλυτα γνωστά, ακριβώς όπως συμβαίνει και με την ετεροφυλία και την ομοφυλοφιλία, αλλά σίγουρα δεν πρόκειται για επιλογή του ατόμου. Μέσα από τελευταίες έρευνες φαίνεται να ευθύνονται γονιδιακοί παράγοντες. Κάποιοι υποστηρίζουν πως στην πραγματικότητα δεν υπάρχει έλξη και για τα δύο φύλα και πως πρόκειται για υποβόσκουσα ή συγκαλυμμένη ομοφυλοφιλία.

Φυσικά και υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις όπου το άτομο δηλώνει αμφιφυλόφιλο κάνοντας τα πρώτα δειλά βήματα να αναγνωρίσει και να αποδειχτεί την ομοφυλοφιλία του αλλά σε καμία περίπτωση δεν ισχύει για όλους. Επίσης υπάρχει και η μερίδα του ομοφυλόφιλου πληθυσμού που, παρόλο που η σεξουαλική προτίμηση είναι ξεκάθαρη, επιλέγει να σχετίζεται ή να παντρεύεται άτομα του άλλου φύλου για κοινωνικούς ή ηθικούς λόγους. Τα άτομα αυτά δεν θεωρούνται αμφισεξουαλικά.

Κάποιοι θεωρητικοί υποστηρίζουν πως όλοι έχουμε την ικανότητα να σχετιζόμαστε και με τα δύο φύλα αλλά η κοινωνικοποίηση μας ωθεί σε ένα προσανατολισμό, ενώ μια μικρή μερίδα του πληθυσμού παραμένει αμφιφυλόφιλη. Ο κορυφαίος ερευνητής της ανθρώπινης σεξουαλικότητας, Alfred Kinsey, υποστήριξε πως ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι θέμα βαθμίδας και ο κάθε άνθρωπος μπορεί να βρίσκεται σε οποιοδήποτε σημείο της κλίμακας, από την απόλυτη ετεροφυλοφιλία έως την απόλυτη ομοφυλοφιλία.

Μέσα από ερευνητικά δεδομένα κατέδειξε επίσης πως το ίδιο άτομο μπορεί να βρίσκεται σε διαφορετικές βαθμίδες κατά τη διάρκεια της ζωής του. Πρέπει επίσης να διευκρινιστεί πως οι περισσότεροι αμφιφυλόφιλοι δεν έλκονται εξίσου από άνδρες και γυναίκες και συνήθως κυριαρχεί η μία πλευρά.

Ο Freud ήταν από εκείνους που δεν αποδέχτηκαν την ύπαρξη της αμφισεξουαλικότητας, χαρακτηρίζοντας την ως μεταβατικό στάδιο ανάμεσα στην ομοφυλοφιλία και την ετεροσεξουαλικότητα ή αποτέλεσμα ψυχικής νόσου. Λίγοι ειδικοί σήμερα υιοθετούν την παραπάνω άποψη. Οι περισσότεροι αναγνωρίζουν και αποδέχονται την αμφισεξουαλικότητα ως ένα ακόμα σεξουαλικό προσανατολισμό χωρίς να αμφισβητούν την ψυχική υγεία των ατόμων αυτών.

Τα ποσοστά στο γενικό πληθυσμό δεν μας είναι γνωστά αφού όπως συμβαίνει με την ομοφυλοφιλία υπάρχουν αντικρουόμενες έρευνες. Αφετέρου αρκετές έρευνες υποστηρίζουν πως το 10% του πληθυσμού είχε εμπλοκή ομοφυλοφιλικού τύπου χωρίς αυτό να χαρακτηρίζει συνολικά ή αποκλειστικά τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό.