ΚΟΣΜΟΣ. Με την 6η σεζόν του "Black Mirror" o δημιουργός πήρε τη συνειδητή απόφαση να διευρύνει τη θεματολογία του και να υπενθυμίσει στο κοινό πως δεν ήταν ποτέ μία σειρά για τους κινδύνους της τεχνολογίας.

Ανεξάρτητα από το πώς αισθάνεστε για το Black Mirror πρέπει να παραδεχτείτε ότι είναι μια εκπληκτική σειρά. Όπως έγραψε ο δημιουργός Charlie Brooker όταν η σειρά έκανε πρεμιέρα το 2011, «Ο «μαύρος καθρέφτης» είναι αυτός που θα βρείτε σε κάθε τοίχο, σε κάθε γραφείο, στην παλάμη κάθε χεριού: την κρύα, λαμπερή οθόνη τηλεόρασης και smartphone». Κοιτάζεις μέσα της περιμένοντας να δεις τον εαυτό σου και βρίσκεις μόνο μια άβυσσο που μπορεί να είναι η αντανάκλασή σου φιλτραρισμένη μέσα από την τεχνολογία. Οι οθόνες μας: σκοτεινές και κενές. Εμείς: το ίδιο.

Ενώ οι συμβολές της σειράς διέφεραν από το ένα αυτόνομο επεισόδιο στο άλλο, και δεν διαδραματίστηκε η κάθε ιστορία σε ένα δυστοπικό μέλλον, το Black Mirror θα μπορούσε γενικά να περιγραφεί, στις πρώτες πέντε σεζόν του, ως μια εκπομπή επιστημονικής φαντασίας για τους κινδύνους της τεχνολογίας. Ο τόνος ήταν σχεδόν πάντα ζοφερός, με τελειώματα που θα μπορούσαν να σε κάνουν να νιώσεις άρρωστος και το μαύρο χιούμορ που είχε ακονίσει ο Brooker ενώ δούλευε σε σάτιρες να στρίβει το μαχαίρι.

Όμως ο κόσμος άλλαξε τα τελευταία 12 χρόνια. Στην πραγματικότητα, λίγες πτυχές της παγκόσμιας κουλτούρας μας έχουν αλλάξει τόσο πολύ όσο οι αλληλένδετες βιομηχανίες της τηλεόρασης και της τεχνολογίας. Και ο δημιουργός της σειράς, συνειδητοποίησε ότι οι εφιάλτες επιστημονικής φαντασίας του, δεν έχουν πλέον το ίδιο αποτέλεσμα που είχαν κάποτε. Η νέα, έκτη σεζόν πέντε επεισοδίων του Black Mirror, είναι πολύ διαφορετική από ό,τι προηγήθηκε. Τόσο διαφορετική που εγείρει το ερώτημα: Τι είναι τελικά το Black Mirror;

Η 6η σεζόν του "Black Mirror" διαφοροποιείται φανερά από τις προηγούμενες λόγω των ανθρωποκεντρικών ιστοριών του και του νέου ρόλου που αναλαμβάνει η τεχνολογία, ο οποίος από πρωταγωνιστικός κατέληξε σε δεύτερο. Με τη συνειδητή αυτή απόφαση, ο δημιουργός Τσάρλι Μπρούκερ πήρε ένα ρίσκο γνωρίζοντας πως το "Black Mirror" απέκτησε φανατικούς οπαδούς για τον πρωτοποριακό τρόπο απεικόνισης ενός δυστοπικού μέλλοντος ελεγχόμενου από την τεχνολογία. Όμως ο δημιουργός ήθελε να υπενθυμίσει πως η σειρά δεν αφορούσε ποτέ τη "διαβολική" τεχνολογία, αλλά την ανθρώπινη τάση προς το χάος.

Τα 5 επεισόδια ζητούν από τον θεατή να προσεγγίσει τόσο την 6η σεζόν όσο ολόκληρη τη σειρά από μία διαφορετική κατεύθυνση. Φόβος του δημιουργού ήταν πως το κονό είχε κατηγοριοποιήσει το "Black Mirror" με βάση το αφήγημα πως η τεχνολογία είναι "κακή" ενώ επιθυμία του ήταν να αναδείξει την προβληματική φύση όχι της τεχνολογίας, αλλά των ανθρώπων. Κατά τον ίδιο, η 6η σεζόν ήταν η ευκαιρία του να βάλει τα πράγματα σε μία σειρά.

Ο Μπρούκερ ξεκαθαρίζει πως σκοπός της σάτιράς του ήταν να ασκήσει κριτική στα σύγχρονα media, δίνοντας παράλληλα έμφαση σε θέματα εικόνας, ταυτότητας και την αντίληψης. "Νομίζω πως ένα κομμάτι είχε να κάνει με τον τρόμο μίας πραγματικής κατάστασης που καταλήγει να θυμίζει true crime ντοκιμαντέρ, ή για κάτι που πρόκειται για έναν υπαρξιακό εφιάλτη αλλά αφορά επίσης ζητήματα ταυτότητας και ελέγχου".

Όπως πολλές σειρές συγκεκριμένης θεματολογίας και περιεχομένου, έτσι και το "Black Mirror", παρείχε στους φαν του την ασφάλεια του γνώριμου και τη βεβαιότητα πως θα τους δώσει κάθε φορά αυτό που θέλουν. Γι' αυτό και πολλοί απογοητεύτηκαν όταν είδαν πως η τελευταία σεζόν πήρε μία κατεύθυνση διαφορετική από τις προηγούμενες 5.

Στο μυαλό μου, η σεζόν 6 χωρίζεται σε τρεις ενότητες. Είναι αλήθεια ότι το Black Mirror έχει διευρύνει το πεδίο εφαρμογής του με την πάροδο του χρόνου. Πιο πρόσφατα, η απογοητευτική πέμπτη σεζόν πρόδωσε σημάδια κούρασης με ολόκληρη την ιδέα του Black Mirror, παρέχοντας στρατόπεδο επιστημονικής φαντασίας με τη μορφή macho gamers που δεν μπορούν να σταματήσουν να κάνουν τα είδωλά τους εικονική πραγματικότητα.

Τα τέσσερα χρόνια που μεσολάβησαν στον πραγματικό κόσμο δεν έδωσαν έλλειψη δυστοπικής έμπνευσης: μια θανατηφόρα πανδημία, ένα κρυπτογραφικό τρενάκι, η κυκλοφορία του ChatGPT και ο επακόλουθος πανικός της τεχνητής νοημοσύνης.

Το θετικό είναι ότι η νέα παρτίδα των επεισοδίων είναι μια σημαντική βελτίωση σε σχέση με την 5η σεζόν. Θα ήταν άδικο, επίσης, να πούμε ότι δεν υπάρχει πλέον κανένας ενοποιητικός παράγοντας μεταξύ των ιστοριών του Black Mirror. Πέρα από τα ελαττώματα, η φιλόδοξη πολεμική των παπαράτσι της σεζόν «Mazey Day» και η λανθασμένη αποστολή αληθινού εγκλήματος «Loch Henry» στοχεύουν και τα δύο στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Κάθε επεισόδιο εμπλέκεται τουλάχιστον στα κοινωνικά σχόλια.

Ο Brooker πιστεύει ότι «Ένα επεισόδιο Black Mirror μπορεί να είναι ό,τι διάολο θέλουμε να είναι. Δεν υπάρχουν κανόνες», επιμένει στις σημειώσεις παραγωγής. «Μέρος της ώθησης για να κάνω το σόου αρχικά ήταν να προσπαθήσω να φτιάξω κάτι διαφορετικό από οτιδήποτε άλλο στην τηλεόραση». Όμως πίσω από τη σειρά κρύβεται ένας δημιουργός με ένα ξεκάθαρο όραμα και ο Μπρούκερ απέδειξε πως η ανάγκη του να πει αυτό που θέλει να πει ήταν σπουδαιότερη από την ανάγκη του να ικανοποιήσει το κοινό προσφέροντας ένα περιεχόμενο που ναι μεν αρέσει, αλλά δε συνάδει απαραίτητα με τον σκοπό της τέχνης του.

Ίσως είναι ανόητο να το σκαφτόμαστε υπερβολικά. Άλλωστε, το πώς αυτοπροσδιορίζεται μια σειρά είναι τελικά λιγότερο σημαντικό από την ποιότητα των ιστοριών που αφηγείται.

Η 6η σεζόν του "Black Mirror" είναι διαθέσιμη στο Netflix.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις