ΑΘΗΝΑ. Πέθανε σε ηλικία 88 ετών ο αγαπημένος ηθοποιός Κώστας Βουτσάς, μετά από μακρά νοσηλεία στο νοσοκομείο Αττικόν.
Ο άνθρωπος που σκόρπισε δεκαετίες γέλιου στους Έλληνες μέσα από τις ταινίες αλλά και τη θεατρική του παρουσία εισήχθη στο νοσοκομείο στις 7 Φεβρουαρίου με λοίμωξη του αναπνευστικού και σημαντική καρδιακή και αναπνευστική δυσλειτουργία.
Οι θεράποντες ιατροί προχώρησαν στη διασωλήνωσή του στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου, όπου υποστηρίχθηκε μηχανικά η αναπνοή του.
Τελικώς, όμως, ο «αιώνιος έφηβος» Κώστας Βουτσάς δεν τα κατάφερε, καταλήγοντας σήμερα τα ξημερώματα.
Στο επίσημο ανακοινωθέν του νοσοκομείου «Αττικόν» αναφέρεται πως την 24η Φεβρουαρίου παρουσιάστηκε σημαντική επιδείνωση της υγείας του, που εξελίχθηκε σε πολυοργανική ανεπάρκεια.
Ο Κώστας Βουτσάς έγραψε ιστορία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο, χαρίζοντας άφθονο γέλιο με τις μοναδικές ερμηνείες του.

Ποιος, άλλωστε, δεν θυμάται τις ατάκες «έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα;», «Κάτιναα σαλαμάκι» ή και το «φστ μπόινγκ».

Λάτρης της ζωής αλλά και του ωραίου φύλου, ο Κώστας Βουτσάς υπηρέτησε επί δεκαετίες τον κινηματογράφο και το θέατρο. Η συνταξιοδότηση ήταν για αυτόν… άγνωστη λέξη και δεν κατέβηκε ποτέ από το «σανίδι».

Μέχρι και μερικές ημέρες πριν από τη νοσηλεία του εμφανιζόταν στο θέατρο Broadway, καθώς συμμετείχε στην παιδική θεατρική παράσταση «Σταχτοπούτα» του Σαρλ Περώ.

Πρωταγωνίστησε σε δεκάδες ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, όπως «Μερικοί το προτιμούν κρύο», «Η χαρτοπαίχτρα», «Οι θαλασσιές οι χάντρες», «Νύχτα γάμου», χαρίζοντας στου θεατές αλησμόνητες ατάκες, ενώ σημαντική ήταν και η πορεία του στη θεατρική σκηνή στην οποία έπαιζε και τη φετινή σεζόν.

O αγαπημένος ηθοποιός, παιδί προσφυγικής οικογένειας, γεννήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 1931 και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη με καταγωγή από τους Επιβάτες Ανατολικής Θράκης.

Το επίθετο της οικογενείας ήταν Σαββόπουλος, ωστόσο επικράτησε το «Βουτσάς» από τον παππού του ηθοποιού, ο οποίος έφτιαχνε βαρέλια τα οποία παλαιότερα τα έλεγαν «βουτσιά».

Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Μακεδονικού Ωδείου, απ' όπου αποφοίτησε το 1953 και αρχικά έλαβε μέρος σε μπουλούκια.

Συμμετείχε σε πολλές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, και έγινε ένας από τους πιο αγαπημένους Έλληνες ηθοποιούς.

Ξεχώρισε με τη σπιρτάδα και το χιούμορ του, ενώ οι ατάκες των ρόλων που υποδύθηκε έχουν μείνει αλησμόνητες.

Υπήρξε, όμως, και ένας στοργικός «πατέρας», ένας μέντορας, για νεότερους ηθοποιούς, τους οποίους «αγκάλιασε» με αγάπη.

Ο Κώστας Βουτσάς δεν έκρυψε ποτέ τη μεγάλη αδυναμία που είχε στις γυναίκες.

Μάλιστα, όταν κάποτε είχε ερωτηθεί σε συνέντευξη που παραχώρησε στην «Καθημερινή» εάν αγαπάει περισσότερο το θέατρο ή τις γυναίκες είχε απαντήσει αφοπλιστικά.

«Το θέατρο! Το θέατρο είναι η ζωή μου! Αλλά οι γυναίκες είναι η… αποστολή μου».

Σε άλλη συνέντευξή του είχε παραδεχτεί πως ήταν «σκλάβος» των γυναικών.

«Σκεφτόμουν πάντα τι να κάνω για να την ευχαριστήσω χωρίς να το ξέρει. Και λέω πως με όλες μου τις γυναίκες είμαι πάρα πολύ αγαπημένος. Και όλες με αγαπάνε, όχι γιατί τους έκανα δώρα αλλά γιατί τις πρόσεχα και τις θεωρούσα ιερό σημείο στη ζωή μου».