Σε ανάρτηση του «Κοινωνία Μαγούλας» διαβάζουμε:
«Όλοι τον ξέρουμε τον Χρή, τον αδελφό του Γιό και του Λιά που ήδη βρίσκονται στην ουράνια κατοικία τους. Μόνος ο Χρή την ημέρα περιφέρεται με τα λιγοστά πραγματάκια του στη σακούλα ...
Το βράδυ όμως «δεν έχει που την κεφαλή κλίνει» και κοιμάται έξω. Το παράπονό του ότι κάποιος δεν του δίνει ένα σπίτι να κοιμάται... Βέβαια ξέρω ότι πολλάκις η Εκκλησία μας προσπάθησε να τον στεγάσει πότε στο Άσυλο πότε στο Γηροκομείο πότε κάποιο δωμάτιο μέσα από το Βοήθεια στο Σπίτι όμως ο Χρή έχει τον τρόπο του να ζει και δεν μπορεί να περιοριστεί σε κάποιο δωμάτιο, σε κάποιο ίδρυμα...
Το παράπονό του μπορεί να είναι και η δικαιολογία του ταυτόχρονα για τον τρόπο που διάλεξε ... Έχει κι ένα άλλο παράπονο όμως : «Αν ήταν ο Σαχίντ ο λαθρομετανάστης θα είχε δωμάτιο σε ξενοδοχείο, επίδομα αρκετών Ευρώ, φαγητό δωρεάν, θέρμανση δωρεάν...»
Ο Χρη όμως δεν συγκινεί κι όλους αυτούς που «συμπαρίστανται» στους παράτυπους (έστω) μετανάστες, για να του προσφέρουν ρούχα, κουβέρτα ζεστή, φαγητό... Το μόνο που έχει όμως ανάγκη ο Χρή είναι η αγάπη μιας κοινωνίας που μοιάζει σαν ο σύγχρονος Καιάδας του.
Θέλω τελειώνοντας να πω μπράβο στον συντοπίτη μας δημοσιογράφο τον κ. Ηλία Μπόνο για το θέμα του, για την προσπάθειά του να ξυπνήσει την αγάπη μας για τον δικό μας άνθρωπο τον εξόριστο της αγάπης μας… Μέρες που περνάμε...»