Γράφει ο Γεώργιος Αλατσάς*

Αν ο Χρη δηλαδή ο Χρήστος που είδαμε στο δημοσίευμα του notospress δεν ήταν ο Χρήστος και ήταν κάποιος ξένος για την Ελλάδα λαθρομετανάστης πρόσφυγας ή ότι άλλο δεν θα κοιμόταν σε κάποιο μπαλκόνι τυλιγμένος με κουβέρτες.

Δεν θα ήταν αβέβαιο το τι θα τρώει κάθε μέρα. Θα είχε μεγαλύτερη φροντίδα από το κράτος και τις ΜΚΟ, δηλαδή τις μη κρατικές οργανώσεις.

Επίσης κάθε πρωί θα είχε και τον ζεστό καφέ που ζήτησε στο ρεπορτάζ και πλούσιο μπουφέ γενικότερα και πολλά άλλα….

Αλλά ποιος θα κοιτάξει τους Έλληνες άστεγους αφού οι δήθεν, θα τολμήσω να πω, φιλάνθρωποι, παίρνουν τα λεφτά από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να δείχνουν το ανθρώπινο τους πρόσωπο στους αλλοεθνείς;

Και να ρωτήσω ρητορικά:
Μήπως η πολιτική αυτή δεν πρέπει να εφαρμόζεται στους ξένους που εισβάλλουν σε μία χώρα με το έτσι θέλω αλλά στα παιδιά της κάθε χώρας που τα έχει αναδείξει η ίδια η χώρα και απέτυχαν στην ζωή τους;

Μήπως κάθε Έλληνας στην Ελλάδα που δεν έχει στον ήλιο μοίρα πρέπει να είναι αυτός που θα βρίσκεται σε κάθε ξενοδοχείο sparta inn με λεφτά στο χέρι και μία καλή διαμονή και όχι οι ξένοι που έρχονται εδώ με το έτσι θέλω και με το πρόσχημα της προσφυγιάς καθώς τα στατιστικά δείχνουν ότι μόνο το 7% είναι πραγματικοί πρόσφυγες;

Μήπως πρέπει να ξυπνήσουμε εν τέλει;


* Μαθηματικός