Γράφει ο Βαγγέλης Μητράκος

«Η ευτυχία είναι πράγμα απλό και λιτοδίαιτο — ένα ποτήρι κρασί , ένα κάστανο , ένα φτωχικό μαγκαλάκι, η βουή της θάλασσας . Τίποτα άλλο».

Αυτά τα λόγια έγραψε κάποτε ο Νίκος Καζαντζάκης , για να περιγράψει πως η πραγματική ευτυχία κρύβεται σε πράγματα μικρά , απλά , καθημερινά , όπως - ας πούμε - και σ’ ένα παλιό αμάξι .

Ο κυρ Αργύρης , ο γείτονάς μου , (ένας απλός άνθρωπος - σήμερα συνταξιούχος - , αγωνιστής της ζωής , καλός οικογενειάρχης και συνάνθρωπος , πάντα με το χαμόγελο και τον καλό λόγο στα χείλη) έχει ένα παλιό αυτοκίνητο Toyota Corolla DX 5 speed , 4η γενιάς (1979-83) , σε χρώμα πορτοκαλί , που , είτε κυκλοφορεί είτε είναι παρκαρισμένο στη γειτονιά μας , τραβάει τα βλέμματα , γιατί είναι ένα αυτοκίνητο με χαρακτήρα , που ξεχωρίζει κι ας έχει στην πλάτη του γύρω στα 50 χρόνια ζωής !!!

(Κάθε φορά που βλέπω ένα Toyota - οποιοδήποτε μοντέλο και τύπο – θυμάμαι και χαμογελώ , που σαν παιδιά , άσχετα –τότε – με την αγγλική γλώσσα τα λέγαμε … «τουότα»)

Παρόλο που το χρώμα του Toyota του κυρ Αργύρη (το αρχικό παρακαλώ) έχει μουντύνει , αν και η σκουριά έχει αρχίσει (σε κάποια σημεία) , να «τρώει» την ανθεκτική , χοντρή λαμαρίνα , παρόλο που τα φανάρια έχουν θαμπώματα , ραγίσματα και σπασίματα , παρόλο που έχουν θαμπώσει τα νίκελα , που ο αριθμός του έχει τσαλακωθεί κι έχουν ξεκολλήσει κάποια πλαστικά , το αυτοκίνητο αυτό ΜΠΟΡΕΙ ακόμα να εντυπωσιάζει με τη φίνα γραμμή του , το μέγεθός του , τους άνετους χώρους του , το μεγάλο πορτ μπαγκαζ , τον εξοπλισμό , την άριστη εργονομία , την αίσθηση της δύναμης που αποπνέει αλλά και τις όμορφες μνήμες που ανακαλεί από μιαν άλλη εποχή , που έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί .

Ο κυρ Αργύρης το αγόρασε από «δεύτερο χέρι» στα 1980 , το πρόσεξε , το αγάπησε, το καλομεταχειρίστηκε κι αυτό τον έβγαλε «ασπροπρόσωπο» : «Δεν με άφησε ΠΟΤΕ» λέει με καμάρι ο κυρ Αργύρης . Και είναι αλήθεια ! Γιατί αυτά τα παλιά αυτοκίνητα μπορεί να μην είχαν τις ανέσεις και τις δυνατότητες που έχουν τα σημερινά , ήταν όμως ακαταπόνητοι «εργάτες» της καθημερινότητας , με αξιοθαύμαστη αντοχή και «υπομονή» και , κυρίως , ήταν γερά . Θηρία πραγματικά . Όλοι ξέρουν πως αν ένα παλιό αυτοκίνητο κάνει ένα crash test με ένα καινούριο θα το διαλύσει .

Ο κυρ Αργύρης , λοιπόν , ξέρει πως αυτό το γέρικο , πλέον , Toyota Corolla DX 5 speed βγήκε ένα καλό αυτοκίνητο και άντε να ξέρει πως φτιάχτηκε στην Ιαπωνία . Δεν ξέρει , όμως , ότι αυτή η μάρκα παράγεται συνεχώς από το 1966 έως και σήμερα σε 12 γενιές μοντέλων και , όπως γράφουν οι εγκυκλοπαίδειες :

«Τα Corolla κατάφεραν να γίνουν τα αυτοκίνητα με τις περισσότερες πωλήσεις σε όλο τον κόσμο από το 1974, και είναι ένα από τα best-seller αυτοκίνητα ανά τόπους και χώρες στον κόσμο . Ως αποτέλεσμα , το Corolla αποτελεί πλέον ορόσημο για την Toyota , αλλά και για την παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία .» .

Ακόμα ο κυρ Αργύρης δεν ξέρει πως η ονομασία Corolla είναι λατινική και σημαίνει «κορώνα» και , άρα , ο κυρ Αργύρης , επί 40 χρόνια , οδηγεί ένα «βασιλικό» αυτοκίνητο , γενόμενος και ο ίδιος (χωρίς να το ξέρει) ένας μικρός «βασιλιάς» της ασφάλτου .

Ας έχει μακροημέρευση ο κυρ Αργύρης και το Toyota του και πάντα να θυμούνται ΜΟΝΟ όμορφες στιγμές της ζωής που έζησαν (και θα ζήσουν) μαζί .

ΥΓ : Ελπίζω , κανείς από τους αναγνώστες να μην εκλάβει το μικρό αυτό άρθρο ως διαφήμιση . Είναι μόνο ένα σχόλιο για μια ανθρώπινη πλευρά της ζωής και τίποτε άλλο .