Γράφει ο Σπύρος Πετρολέκας*

Στον απόηχο των Ευρωεκλογών - των Δημοτικών – Περιφερειακών και Εθνικών Εκλογών, παραθέτω στην συνέχεια ένα σημαντικό θέμα που αφορά άμεσα τη Λακωνία – ιδιαίτερα την Ανατολική.

Πρόσφατα δόθηκε στη δημοσιότητα το Εθνικο Στρατηγικό Σχέδιο Μεταφορών της Ελλάδος (ΕΣΣΜΕ) από το Υπουργείο Υποδομών & Μεταφορών. Αφορά την ανάλυση του συνόλου των αναγκών του τομέα των Μεταφορών (οδικές, σιδηροδρομικές, εναέριες, θαλάσσιες) σε εθνικό επίπεδο, με ορίζοντα το 2037. Το σχέδιο εκπονήθηκε στο πλαίσιο του Προγράμματος «Σχέδιο Τεχνικής Συνεργασίας για την Στήριξη Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων», υπο την άμεση διαχείριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και με την υποστήριξη της Ευρωπαικής τράπεζας Επενδύσεων. Η ύπαρξη του Σχεδίου είναι ζωτικής σημασίας για όλους τους πολίτες της χώρας, καθώς αποτελεί τον πυρήνα της εθνικής, μεσο-μακροπρόθεσμης σκόπευσης στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής του πληθυσμού, μέσω της μέριμνας για ασφαλή πρόσβαση όλων σε εργασία, υπηρεσίες, εκπαίδευση, αναψυχή κλπ.
Παρακάτω, θα γίνει μια αναφορά σε δράσεις του Σχεδίου που αφορούν την περιοχή μας, και ευρύτερα τη Λακωνία:

Eιδικότερα, πρόκειται για τον Πυλώνα 8 του Σχεδίου, με τίτλο «Προώθηση Περιφερειακής Κινητικότητας & Ανάπτυξης», ο οποίος αναλύεται σε συγκεκριμένα, προβλεπόμενα συγκοινωνιακά έργα υποδομών. Όπως φαίνεται και στο σχετικό απόσπασμα του Σχεδίου που επισυνάπτω, μετά μεγάλης εκπλήξεως διαπιστώνει κανείς ότι η περιοχής της Λακωνίας είναι παντελώς απούσα! Και η ειρωνία είναι ότι στους στόχους του Πυλώνα αυτού, γίνεται αναφορά για «βελτίωση συγκοινωνιακών υποδομών, προσβασιμότητας και οικονομικής ανάπτυξης στις πιο απομακρυσμένες περιοχές της Ελλάδος και ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο».
Έτσι, η περιοχή της ανατολικής Λακωνίας, ενώ αποτελεί τον ορισμό της «απομακρυσμένης περιοχής», κανένα προτεινόμενο έργο του Πυλώνα δεν προβλέπεται για αυτήν τουλάχιστον έως το 2037.

Ανέτρεξα στο υπο αναθεωρηση Περιφερειακό Πλαίσιο Πελοποννήσου, στο αντίστοιχο Κεφάλαιο των συγκοινωνιακών έργων υποδομών. Εκει, προτείνεται ως βασικός αναπτυξιακός άξονας της Ανατολικής Λακωνίας, το οδικό δίκτυο εθνικής σημασίας «Σπάρτη – Μολάοι – Νεάπολη». Βέβαια, το εν λόγω Περιφερειακό Πλαίσιο, προς το παρόν τουλάχιστον, «κινείται» μεταξύ Περιφέρειας, Αποκεντρωμένης Διοίκησης και Υπουργείου, και πέραν τούτου ουδέν: Ένα βασικό θεσμικό αναπτυξιακό εργαλείο είναι αδρανές.

Τελικό συμπέρασμα των προαναφερόμενων είναι ότι, σε ό,τι αφορά τον τομέα των Συγκοινωνιακών Έργων, η περιοχή μας θα ενταχθεί στο Εθνικό Σχέδιο Μεταφορών μετά το 2037!! Απίστευτο....

Δεν θα κάνω περαιτέρω σχόλια για όλα αυτά, θα καταθέσω μόνο 2-3 σκόρπιες σκέψεις – απορίες:

  • Ποια Εθνική Στρατηγικη αποκλείει από το ΕΣΣΜΕ το, προτεινόμενο από το Περιφερειακό Πλαίσιο, οδικό δίκτυο εθνικής σημασίας «Σπάρτη – Μολάοι – Νεάπολη», θεωρώντας το στρατηγικά υποδεέστερο του άξονα Βόρειας – Νότιας Εύβοιας ή του άξονα «Λαμία – Ιτέα – Αντίρριο», και παραπέμποντάς το, ουσιαστικά, μετά το 2037;
  • Το αναθεωρημένο Περιφερειακό Πλαίσιο Πελοποννήσου γιατί δεν θεσμοθετείται; Να σημειωθεί ότι τα αντίστοιχα Περιφερειακά Πλαίσια Μακεδονίας, Θράκης, Κρήτης, Θεσσαλίας, Ιονίων Νήσων κ.ά. έχουν ήδη εγκριθεί, οπότε ήδη σχεδιάζονται και υλοποιούνται έργα βιώσιμης ανάπτυξης που περιλαμβάνονται σε αυτά, με απορρόφηση μάλιστα υψηλών κονδυλίων, κυρίως Κοινοτικών.

Κλείνοντας, και επειδή όλα αυτά ειλικρινά με υπερβαίνουν, αντι επιλόγου θα παραθέσω ένα μικρό κείμενο από βιβλίο που πρόσφατα διάβασα και που εκφράζει τη σχέση μου με το γενέθλιο τόπο μου, τη Λακωνία, τη Μονεμβασιά, το Ζάρακα....
«...Είναι σαν να έχεις παντρευτεί μια γυναίκα ασύλληπτης ομορφιάς και γοητείας, που σε απελπίζει και σε κάνει να σκέπτεσαι το διαζύγιο, κάθε φορά όμως, την τελευταία στιγμή, σε ξανακερδίζει, αποκαλύπτοντας κάποιο από τα μύχια χαρίσματά της...»

*Χωροτάκτης – Πολεοδόμος