ΛΑΚΩΝΙΑ. Η Λακωνία είναι ο φτωχότερος Νομός της Περιφέρειας Πελοποννήσου σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας. Τα στοιχεία αφορούν έως το 2016 και απ’ ότι φαίνεται η Λακωνία είναι ο «φτωχός συγγενής» της Περιφέρειας αφού υστερεί και σε συνολική παραγωγή και σε κατά κεφαλήν εισόδημα.
Η καλύτερη χρονιά για την Λακωνία ήταν το 2009 κατά την οποία παραμένει βέβαια τελευταία στην κατάταξη σε σχέση με τους άλλους Νομούς.

Τα στοιχεία αυτά θα επιδεινωθούν όταν καταγραφούν τα έτη 2017 και 2018 όπου και στον τομέα της παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών αλλά και στον τομέα των επενδύσεων και του συναλλάγματος (εσωτερικού κι εξωτερικού) τα στοιχεία αναμένεται να έχουν καθίζηση.

Το καμπανάκι για τη Λακωνία χτυπάει εδώ και χρόνια. Όσοι το ακούν πρέπει να σχεδιάσουν τις πολιτικές και τις παρεμβάσεις έτσι ώστε ένας νομός με τόσα συγκριτικά πλεονεκτήματα (γονιμότητας, φυσικού κάλους κ.λ.π.) να αποκτήσει τάσεις προόδου και προκοπής.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής,
Η συμβολή των νομών στο ΑΕΠ της Πελοποννήσου στην παραγωγή περιφερειακών προϊόντων και υπηρεσιών έχει ως εξής για το 2016:
Μεσσηνία 25,3%
Κορινθία 25,5%
Αργολίδα το 18,4%
Αρκαδία το 17%
Λακωνία το 13,8%

Τα στοιχεία του κατά κεφαλήν ΑΕΠ για το 2016, δείχνουν ότι ο πιο πλούσιος νομός είναι η Αρκαδία με κατά κεφαλήν εισόδημα 16.015 ευρώ, και ακολουθούν με 14.882 ευρώ η Αργολίδα, με 13.501 ευρώ η Κορινθία, με 12.475 ευρώ Μεσσηνία και με 12.005 ευρώ η Λακωνία, η πιο φτωχή.

Το αντίστοιχο κατά κεφαλήν εισόδημα το 2008 ήταν 19.787 ευρώ στην Αργολίδα, 18.382 ευρώ στην Αρκαδία, 18.011 ευρώ στην Κορινθία, 15.480 ευρώ στη Μεσσηνία και 15.125 ευρώ στη Λακωνία.

Για να διαβάσετε καλύτερα τον πίνακα θυμίζουμε ότι:
Το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ή ΑΕΠ) (αγγλ. Gross Domestic Product - GDP) είναι το σύνολο όλων των προϊόντων και αγαθών που παράγει μια οικονομία σε διάστημα ενός έτους, εκφρασμένο σε χρηματικές μονάδες. Με άλλα λόγια είναι η συνολική αξία όλων των τελικών αγαθών (υλικών και άυλων) που παρήχθησαν εντός μιας χώρας σε διάστημα ενός έτους, ακόμα και αν μέρος αυτού παρήχθη από παραγωγικές μονάδες που ανήκουν σε κατοίκους του εξωτερικού.

Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν εκφράζεται μαθηματικά ως εξής:
GDP = C + I + G + NX
όπου: (C) κατανάλωση, (Ι) επένδυση, (G) δημόσιες δαπάνες για την αγορά αγαθών και υπηρεσιών και (ΝΧ) καθαρές εξαγωγές, δηλαδή εξαγωγές μείον τις εισαγωγές. Οι καθαρές εξαγωγές (ΝΧ) ονομάζονται και εμπορικό ισοζύγιο.

Κατανάλωση (consumption) είναι η δαπάνη που πραγματοποιούν τα νοικοκυριά για την αγορά αγαθών και υπηρεσιών, δηλαδή η συνολική τους κατανάλωση.

Επένδυση (investment) είναι η δαπάνη για την αγορά κεφαλαιουχικού εξοπλισμού, αποθεμάτων και κτιρίων, συμπεριλαμβανόμενης και της δαπάνης για την αγορά νέων κατοικιών. Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται και έξοδα αγοράς άυλων αγαθών, όπως τα έξοδα έρευνας και ανάπτυξης.

Δημόσιες δαπάνες (goverment expenses) είναι οι δαπάνες για την αγορά αγαθών και υπηρεσιών τις οποίες πραγματοποιούν η τοπική αυτοδιοίκηση, οι κυβερνήσεις των πολιτειών και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση π.χ. αγορά υποβρυχίου για το ναυτικό.

Καθαρές εξαγωγές (net exports) είναι η δαπάνη για την αγορά αγαθών και υπηρεσιών που παράγονται στην εγχώρια οικονομία και αγοράζονται από αλλοδαπούς (εξαγωγές) μείον τη δαπάνη για την αγορά αγαθών και υπηρεσιών που παράγονται στην αλλοδαπή και αγοράζονται απο τους κατοίκους της χώρας της οποίας το ΑΕΠ εξετάζεται.

Εισαγωγές (Imports) Είναι το κόστος οποιωνδήποτε αγαθών ή υπηρεσιών όπου ως χώρα κατασκευής δεν είναι η χώρα στην οποία υπολογίζεται το Α.Ε.Π.

Αποπληθωριστής του ΑΕΠ ή Δείκτης Τιμών του ΑΕΠ : αριθμοδείκτης που μετρά τις μεταβολές όλων των τιμών των αγαθών και υπηρεσιών που παράγονται σε μια οικονομία, δηλαδή του ΑΕΠ. Ισούται με το λόγο του ονομαστικού ΑΕΠ στο έτος βάσης προς το πραγματικό ΑΕΠ στο έτος που έχει επιλεγεί ως βάση επί εκατό.

Μέτρηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος: Υπάρχουν τρεις τρόποι μέτρησης του Α.Ε.Π. : 1. Η μέθοδος της δαπάνης 2. Μέθοδος αμοιβής συντελεστών και 3. Μέθοδος προστιθέμενης αξίας.