Γράφει ο Βαγγέλης Μητράκος

Το σχολικό βιβλίο είναι το εργαλείο με το οποίο ο Έλληνας μαθητής θα δοκιμάσει να ξεκλειδώσει τη Γνώση , να καλλιεργήσει την κρίση του και τον εσωτερικό του κόσμο, να γίνει μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα , ένας πολίτης υπεύθυνος κι ενεργός , ένας Έλληνας με ταυτότητα σύμφωνα με τις Αρχές , τις Αξίες και τα Ιδανικά με τα οποία πορεύτηκε ο Ελληνισμός μέσα στους αιώνες . Κι όμως : Κάτω από τα νυσταλέα βλέμματα της ελληνικής κοινωνίας μια πνευματική γενοκτονία συντελείται μέσα στο ελληνικό σχολείο , με όργανο το ίδιο το σχολικό βιβλίο.

Η ελληνική ιστορία , π.χ. , έχει μπει στο στόχαστρο των σχολικών βιβλίων , με τρεις τρόπους : Είτε τα ιστορικά γεγονότα αποσιωπούνται , είτε υποβαθμίζονται μέχρις εξαφανίσεως (καμιά φορά ευτελίζονται κιόλας) , είτε έχουν επιλεγεί κείμενα που καμιά σχέση δεν έχουν με το μέγεθος των ιστορικών γεγονότων που υποτίθεται ότι προβάλλουν.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 1ο:
Στη Γ΄ Δημοτικού , στο α΄τεύχος της Γλώσσας , σελ. 79 , η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 , το έπος του ΟΧΙ και ο αγώνας της Πίνδου «καλύπτονται» με ένα κείμενο τριών αράδων (κυριολεκτικά) … «Από το Ημερολόγιο της Ροζίνας , μιας δεκάχρονης Εβραιοπούλας από τη Θεσσαλονίκη» , που λέει τα παρακάτω :
«Τη Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 1940 δεν πήγαμε σχολείο. Είχε κηρυχτεί ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος . Αναστατωμένα ήμασταν εμείς τα παιδιά. Οι Ιταλοί βομβάρδισαν τη Θεσσαλονίκη . Στο μαγαζί του πατέρα μου γίνηκαν πολλές καταστροφές.»

Τρεις σειρές , που δεν λένε τίποτε απολύτως , για μιαν εποποιία μπροστά στην οποία υποκλίθηκαν ΟΛΟΙ οι ελεύθεροι λαοί του κόσμου !!!

Στα ίδια πλαίσια , στο βιβλίο Γλώσσας της Ε΄ Δημοτικού , τεύχος α΄, σελ. 44 , για την ίδια επέτειο , περιέχεται κείμενο με τον παρακάτω τίτλο και υπότιτλο :
«Η Ιταλία μας κήρυξε τον πόλεμο . Κι εμείς πήγαμε στο υπόγειο» !!!

Το κείμενο γράφει μεταξύ άλλων :
«Μετά γύρισε (ο μπαμπάς) στη μαμά και της είπε πως θα τρέξει στην Τράπεζα να σηκώσει λεφτά . «Δεν έχουμε δραχμή» είπε κι έφυγε τρέχοντας στη σκάλα» .
Όταν ο προκομμένος ο μπαμπάς γύρισε από την τράπεζα απογοητευμένος , γιατί η τράπεζα ήταν κλειστή και δεν μπόρεσε «να σηκώσει λεφτά» , πήγαν «στης κυρίας Γιαννοπούλου , γιατί το σπίτι της έχει υπόγειο και το λιακωτό της είναι τσιμεντένιο και δεν μπορούν να το τρυπήσουν οι μπόμπες».

Και ο μπαμπάς , πρότυπο «ήρωα» , πήρε στην αγκαλιά του τον αφηγητή , παιδί μικρό , και του είπε :
«Άκη , από σήμερα θα γίνεις άντρας».
Και ο Άκης , εμπνεόμενος από τη «γενναιότητα» του πατέρα του είπε :
«Εγώ τότε φοβήθηκα πάρα πολύ , γιατί δεν ήθελα να γίνω σήμερα άντρας» .
Χαριτολογώντας πικρά , θα λέγαμε ότι το τραγούδι της Βέμπο : «με το χαμόγελο στα χείλη – παν οι φαντάροι μας μπροστά» μετατρέπεται από το σχολικό βιβλίο σε: «Με το χαμόγελο στα χείλη – χωθήκαμε όλοι στο υπόγειο» !!!

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 2ο
Γλώσσα Στ΄ τάξης δημοτικού , τετράδιο εργασιών β΄τεύχος , σελίδα 39.
Διδακτέο κεφάλαιο :
Ο Μ. Αλέξανδρος , ο Καραγκιόζης και η Κοκκινοσκουφίτσα !!!

Κι από κάτω η άσκηση :
«Ένας σεναριογράφος στέρεψε από ιδέες και ζητάει τη βοήθεια σας! Έχει βρει ποιοι ήρωες θα πρωταγωνιστήσουν στην φανταστική περιπέτεια που θέλει να γράψει και χρειάζεται τη δική σας έμπνευση για να ξεκινήσει την ιστορία».

Δηλαδή , καλείται το Ελληνόπουλο να χτυπήσει στο γουδί της γελοιότητας τον Μ. Αλέξανδρο , μαζί με τον Καραγκιόζη και την Κοκκινοσκουφίτσα και να φτιάξει μια σκορδαλιά έκθεσης που μόνο πνευματικό εμετό θα μπορεί να προκαλέσει !

Κατά τ’ άλλα πώς να μην φτάσουμε στην κατάντια να παζαρεύουμε το όνομα και την οντότητα της Μακεδονίας με τα Σκόπια ;

συνεχίζεται...