ΚΑΣΤΟΡΙ. Είναι από τις ειδήσεις που δεν εξαντλούνται στο Αστυνομικό δελτίο…
Χθες το πρωί το ήσυχο χωριό του Καστορείου βίωσε στιγμές από το μακρινό παρελθόν, όταν πάλι είχε καεί ένα σπίτι, ολοσχερώς.

Η ώρα είναι περίπου 10:30 το πρωί. Ο ιδιοκτήτης του σπιτιού στην πάνω γειτονιά του χωριού Γ.Α. βρίσκεται με εργάτες εκτός του σπιτιού. Μέσα έχει «φορτώσει» το τζάκι για να ζεστάνει. Η κακιά στιγμή σπρώχνει τη φωτιά που γρήγορα αρχίζει να κατατρώει ότι βρει. Ο ιδιοκτήτης επιστρέφει στο σπίτι και ανοίγοντας την πόρτα «ταϊζει» άθελά του την φωτιά οξυγόνο που ξεχύνεται παντού…

Οι καμπάνες της εκκλησίας κτυπούν με αγωνία για να τρέξουν οι χωριανοί. Οι πιο ψύχραιμοι καλούν την Πυροσβεστική. Όταν θα φθάσουν τα δύο οχήματα η φωτιά έχει πλέον κυριεύσει το σπίτι το οποίο καταρρέει…

Σε λίγες ώρες ένα σπίτι φορτωμένο χρόνια, μνήμες και μυστικά γίνεται στάχτη. Μέσα σε αυτό, γύρω από αυτό χρόνια τώρα εκτυλίχθηκαν ζωές, όνειρα και βλάστησαν προσδοκίες. Εδώ πάλι φώλιασαν φόβοι, σίγασαν στενοχώριες και αναπαύθηκαν ψυχές…

Γειτονιά με μια σημαντική απώλεια. Αν είχαν στόμα θα μιλούσαν οι γείτονες σπίτια που είδαν να «χαλάει» η παρέα τους. Ο ιδιοκτήτης δέχθηκε κατάστηθα πλήγμα. Μπορεί να ζούσε μόνος αλλά κάτω από ένα οικογενειακό κεραμίδι. Τώρα είναι πράγματι μόνος.

Κακιά ώρα! Μόνο έτσι μπορεί να παρηγορηθεί κανείς. Κουβέντες λογικές του λένε ευτυχώς που δεν κάηκες κι εσύ… Κουβέντες γνωστικές του λένε να συνεχίσει γιατί έτσι είναι η ζωή. Ψίθυροι του θυμίζουν σκηνές απ’ τη ζωή του.

Ένα είναι βέβαιον: στα χωριά μας τα σπίτια έχουν ψυχή! Πόσο μάλλον οι άνθρωποι!