ΕΛΛΑΔΑ. Δεν είναι ένα, δεν είναι δύο αλλά πολλές εκατοντάδες τα περιστατικά που προκύπτουν στα σχολεία ανάμεσα σε μαθητές, μαθητές και γονείς, μαθητές και καθηγητές, καθηγητές και γονείς. Μέσα κι έξω από τα προαύλια και τις τάξεις.

Αιτία ή αφορμή, ανάλογα την περίσταση, οι μάσκες, οι καταλήψεις, τα αιτήματα αλλά και τα μη αιτήματα των μαθητών.

Λουκέτα, κάδοι, μάσκες φίμωτρα, κινητά σε έξαρση, χαμένες ώρες, χαμένες ελπίδες, προγράμματα στον αέρα, σχέσεις εμπιστοσύνης στη φωτιά…

Φαινόμενα ακραία από κάθε πλευρά. Επεισόδια που τροφοδοτεί η οριακή κατάσταση πολλών οικογενειών αλλά και σχολικών συγκροτημάτων. Πιεσμένες προσωπικότητες και ψυχές από την οικονομική και υγειονομική κρίση. Δομές σαθρές που σπάζουν στο πρώτο βάρος…

Μαθητές που διεκδικούν. Γονείς που αξιώνουν. Εκπαιδευτικοί που αντέχουν ή καταρρέουν.

Σήμερα στη δημοσιότητα βγήκε video από περιστατικό που σημειώθηκε σε υπό κατάληψη σχολείο, αυτή τη φορά στην Πάτρα, όταν γονέας επιτέθηκε μαινόμενος στους μαθητές που βρίσκονταν στο κτίριο.

Όπως φαίνεται και στο βίντεο, ενώ οι μαθητές προσπαθούσαν ψύχραιμοι να εξηγήσουν στον γονέα τα αιτήματα της κατάληψής τους, εκείνος ξεκίνησε να χτυπάει κάδους και να φωνάζει. Ενδεικτικό της μη διάθεσης των παιδιών να μπλέξουν σε καβγά είναι ότι του μιλάνε στον πληθυντικό, ενώ προτρέπουν τους υπόλοιπους γονείς που είναι παρόντες να τον «μαζέψουν».

Ο γονέας, έξαλλος, σπρώχνει τους κάδους προς τους μαθητές, ενώ άλλος γονιός ακούγεται να λέει: «Άσε το παιδί». Τελικά, με την επέμβαση των ψυχραιμότερων ο πατέρας απομακρύνθηκε από τον χώρο.

Πρόκειται για video που αναδεικνύει μια πτυχή του προβλήματος. Υπάρχουν και άλλες. Σχολεία σε διάλυση. Καταστροφές και φθορές. Καταλήψεις από μειοψηφίες. Συμπεριφορές απαράδεκτες. Καταληψίες και χαβαλέδες που εκμεταλλεύονται την κατάσταση. Μαθητές της Γ’ Λυκείου σε απόγνωση…

Ο πρωθυπουργός και η υπουργός θα πρέπει άμεσα να δώσουν ένα τέλος σε έναν επικίνδυνο κοινωνικό αυτοματισμό που αναπτύσσεται μέσα κι έξω από τα σχολεία και φέρνει αντιμέτωπους ακριβώς όσους θα έπρεπε να είναι ενωμένοι, συντονισμένοι και γιατί όχι αγαπημένοι απέναντι σε μια ομοβροντία κρίσεων και δοκιμασιών.