Αναδημοσιεύουμε το φωτορεπορτάζ του περσινού χειμώνα για τον Ταϋγετο. Ευτυχώς τίποτα κακό δεν μεσολάβησε το Καλοκαίρι και έτσι και φέτος μπορούμε να απολαύσουμε τις ίδιες εικόνες και στιγμές

Φόρεσε τα καλά του ,τα άσπρα του, και είναι εκεί, μας περιμένει …
Ο δρόμος προς αυτόν ανοιχτός, μέχρι το βάθος της καρδίας, του ,αναμένει εμάς τους ανθρώπους να πάρουμε χαρά …
Νιφάδες πέφτουν αργά ψάχνοντας τόπο να ακουμπήσουν…κλαδιά, πέτρες, χώμα, και κορμοί δέντρων καμένοι στη γη, δίνουν <<σώμα>> για να αγγίξουν …
Εικόνα …γεμάτη συναισθήματα …
Είναι εκεί πάντα περιμένοντας τις φωνές μικρών και μεγάλων που με αφορμή το ολόλευκο χιόνι παίζουν και δίνουν ζωή στην ζωή τους.
Πάντα φιλόξενος δίνει νόημα στη ζωή μας , παρηγορητής και φίλος καρδιακός …
Έλατα… με τα κλαδιά τους σαν απλωμένα χέρια περιμένουν να μας σφίξουν στην αγκαλιά τους και από την άλλη μεριά τοπίο θλιβερό , κορμοί δένδρων να υψώνονται μπροστά μας γυμνοί χωρίς κλαδιά χωρίς φύλλα …μας θυμίζουν πράξεις του παρελθόντος… και την ζωή του μέλλοντος !!!
Σύννεφα αγκαλιάζουν τα γυμνά <<κορμιά>> σαν πέπλο νύφης έρχονται να δώσουν μια μοναδική αίσθηση στο τοπίο …
Η φύση παίζει μαζί μας δεν μας αφήνει να την ξεχάσουμε δείχνει αγάπη και εμείς… κερνάμε φαρμάκι…
Μέσα στην άγρια ομορφιά , το κρύο, και την ομίχλη, εμείς κλέβουμε ψυχή …την ψυχή που μας λείπει !
Ο γέρο-Ταΰγετος πάντα θα μας συγχωρεί και πάντα μας περιμένει δίνοντάς μας… χαρά στη λύπη ,εικόνες στα τα όνειρά μας …
Τ. Κούρος

(Απο τη σύνταξη: οι φωτογραφίες που βλέπετε δεν έχουν καμμία απολύτως ψηφιακή επεξεργασία. Βλέπετε ακριβώς αυτό που τράβηξε και είδε... ο φωτογράφος)