Γράφει ο Ηλίας Μπόνος

Η πολιτική ρευστότητα είναι φαινόμενο σύνηθες στον πρόσφατο Κοινοβουλευτικό βίο της χώρας.
Αυτό που δεν είναι σύνηθες είναι το φαινόμενο που παρατηρούμε, εδώ και μήνες, στη Λακωνία…
Τη χαρακτηριστική διάσταση θέσεων και απόψεων που χαρακτηρίζει δύο κατεξοχήν εκφραστές των οπαδών και ψηφοφόρων του Πα.Σο.Κ. Του βουλευτή Λεωνίδα Γρηγοράκου και του Α’ επιλαχόντα του Πα.Σο.Κ Μανώλη Αντωνάκου.

Ο Λεωνίδας Γρηγοράκος περιγράφει, στις δημόσιες δηλώσεις του, μια κατάσταση ζοφερή, επικίνδυνη και οριακή. Την ίδια στιγμή πολιτευόμενος στη Λακωνία, αλλά περιφερόμενος στα ΜΜΕ της Αθήνας, δεν χάνει ευκαιρία να καταδείξει την ακαταλληλότητα του Παπανδρέου και να «θέτει», πρώτος σχεδόν (ως αναμάρτητος το λίθω βαλέτω), το σενάριο συγκυβέρνησης με τον Αντώνη Σαμαρά.

Ενώ λοιπόν, για τους δικούς του λόγους αναδεικνύει, αυτό το Πα.Σο.Κ, αυτή την Κυβέρνηση και αυτόν τον Πρωθυπουργό, ως βασικές αιτίες της κατάστασης που βιώνει σήμερα η χώρα ,(χωρίς φυσικά να αφήνει έξω τη διακυβέρνηση της ΝΔ), στη Βουλή έρχεται, ανερυθρίαστα, και υπερψηφίζει κάθε πρόταση και θέση του συγκεκριμένου Πρωθυπουργού και της συγκεκριμένης Κυβέρνησης.
Ο φίλος και ο οπαδός του Πα.Σο.Κ στη Λακωνία αδυνατεί να βγάλει συμπέρασμα για το τι τελικά πρεσβεύει ο Λεωνίδας Γρηγοράκος.
«Για ποιο λόγο να τον ψηφίσω; Γι’ αυτά που λέει, γι’αυτά που κάνει, ή γι’ αυτά που μου κάνει..;» αναρωτιέται ο πολίτης.

Από την άλλη πλευρά, γιατί περι άλλης πλευράς πρόκειται, ο Μανώλης Αντωνάκος, σε χαμηλούς τόνους δίνει το παρόν σε θέματα της καθημερινής ζωής του Λάκωνα, χωρίς το αβαντάζ και τις απολαβές της βουλευτικής έδρας, και καλείται να διευκρινίσει, ως νεότερος, αυτή την αντίφαση που δημιουργεί η στάση Γρηγοράκου.
Ο Μανώλης Αντωνάκος έχει ταχθεί πίσω από την - δύσκολα διαχειρίσιμη - αρχή που θέλει σταθερές κυβερνήσεις να Κυβερνούν τη χώρα ακόμα και σε εξαιρετικά δύσκολες συγκυρίες όπως αυτή που βιώνουμε σήμερα. Απορεί μάλιστα με τις προτάσεις Γρηγοράκου που «ελαφρά τη καρδία» θέτουν έναν εν ενεργεία Πρωθυπουργό στο περιθώριο… Εκτιμώντας ότι το Πα.Σο.Κ ανέκαθεν ήταν το κόμμα που έδινε λύσεις και διεξόδους στο προβληματισμό του λαού, πολιτεύεται ως Πα.Σο.Κ, χωρίς να «ρίχνει την ασπίδα» και θεωρεί ότι το πρόβλημα στη χώρα είναι (και) η κόπωση, η ανεπάρκεια και η φθορά που έχει σε πολύ μεγάλο βαθμό καταβάλει το πολιτικό προσωπικό, όπου και αν ανήκει αυτό.

Το ερώτημα που πλανάται στους κύκλους των οπαδών, ψηφοφόρων και φίλων του Πα.Σο.Κ της Λακωνίας είναι:

Ποιος τελικά είναι Πα.Σο.Κ; Πότε θα αποχωρήσει από την ενεργώ δράση το πολιτικό πρόσωπο που είναι φορέας της κακής νοοτροπίας που στοίχισε στη χώρα; Πότε οι πολιτικοί θα μάθουν ότι δεν είναι δυνατόν άλλα να λένε και άλλα να πράττουν, χωρίς να έχουν συνέπειες; Ποιος θα εκφράσει στη Λακωνία τις θέσεις του νέου Πα.Σο.Κ, όποτε πάμε σε εκλογές;

Το Πα.Σο.Κ. στη Λακωνία βρίσκεται ενώπιον ριζικών ανακατατάξεων. Όπως συμβαίνει πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, θόρυβο και αντάρα κάνουν όσοι πιστεύουν ότι έχουν «σχέση κυριότητας» με έναν πολιτικό χώρο. Έναν πολιτικό χώρο που – όπως φαίνεται - απλά αποτέλεσε, για χρόνια, στέγη ασφάλειας της φιλοδοξίας τους και της όποιας άλλης παράλληλης δραστηριότητάς τους προς «άγραν ψήφων». Άραγε αυτές οι ψήφοι πιστώθηκαν ποτέ στο Πα.Σο.Κ. Λακωνίας ή μόνο στα πρόσωπα; Μήπως τέτοιες νοοτροπίες και τακτικές εξέθρεψαν το νοσηρό κράτος, με οριζόντιες και στενές σχέσεις διαπλοκής που τελικά δεν κατάφερε να αποδώσει στον Λάκωνα πολίτη ούτε το στοιχειώδες για το έτος 2012: καλές υπηρεσίες υγείας!
Γιατί σήμερα, αυτή είναι η κατάντια, ο Λάκωνας πολίτης, έχει συσχετίσει και εξαρτήσει στενά την υγεία του με την πολιτική…