ΣΠΑΡΤΗ. Πολλά έχουν γραφτεί και ακόμα περισσότερα έχουν ειπωθεί για την ήττα του Σταύρου Αργειτάκου στις Δημοτικές Εκλογές του 2014.

Πριν ακόμα ενσκήψει η απόλυτη κρίση σε κράτος και κοινωνία (2010 -14) ένας εν ενεργεία δεξιός αλλά και στηριζόμενος από τον βουλευτή Γρηγοράκο Δήμαρχος έχανε την εξουσία από έναν αριστερό Δήμαρχο.
Ποια είναι η αιτία; Τα κόμματα, τα πρόσωπα, τα ΜΜΕ; Ποιός ευθύνεται κυρίως για την ήττα ενός Δημάρχου που αν και δρομολόγησε κάποια έργα δεν κατόρθωσε καν να συντηρήσει την δύναμή που έχει παγιωμένη;

Τα πράγματα δεν είναι τόσο σύνθετα όσο θέλουν να τα παρουσιάζουν οι «εκλογολόγοι» και οι διαδρομιστές.
Φυσικά είναι αναμενόμενο στην αποτίμηση ενός εκλογικού αποτελέσματος οι ερμηνείες να είναι πολλές και διάφορες και συνήθως αποσπασματικές.

Γι’ αυτό ακούγονται από τραγικά και ευτράπελα έως και απίστευτα και δραματικά συμπεράσματα.
Για παράδειγμα: ο κ. Αργειτάκος φέρεται να λέει σε ανύποπτο χρόνο ό,τι ηττήθηκε γιατί στον συνδυασμό του δεν είχε τον Παναγιώτη Ρήγα ώστε να «καθαρίσει» το παιχνίδι από την Α’ Κυριακή. Τραγικό για τη Σπάρτη.
Από την πλευρά του κ. Βαλιώτη αποτιμούν το αποτέλεσμα ως αποτέλεσμα μιας σύνθετης πολιτικής και κοινωνικής πρότασης που συγκέντρωσε την Β’ Κυριακή την μεγάλη «υγειή» πλειοψηφία περίπου 60%. Απίστευτο για τη Σπάρτη.

Φαίνεται να μην προσέχει κανείς, όσο θα έπρεπε το γεγονός ότι σε αυτή την μικτή Σπαρτιατική Βουλή υπάρχουν 5 Παρατάξεις. Αυτό κάτι μπορεί να σημαίνει.

Ωστόσο, η μεγάλη μάχη δόθηκε την Α’ Κυριακή οπότε ο Συνδυασμός του Σταύρου Αργειτάκου πάλεψε για να κρατήσει τουλάχιστον το 51% από το 55% που έλαβε την Β’ Κυριακή των εκλογών του 2010. Αν και διαχειρίστηκαν την εξουσία όχι μόνο δεν κατάφεραν να διατηρήσουν το ποσοστό τους αλλά έχασαν περίπου 7%. Αυτό που κατάφεραν τελικά ήταν να τερματίσουν πρώτοι με στόχο την Β’ Κυριακή με 48% (όχι 51% που θα ήθελαν) και 4% περισσότερες από την πρώτη Κυριακή του 2010 ( που είχαν πάρει 44%).
Η παγιωμένη και αδιάσπαστη δύναμη του Σταύρου Αργειτάκου έως το 2014 ήταν στο 40% περίπου. Σήμερα πρέπει να βρίσκεται στο 30%.

Γιατί έχασε ο Σταύρος Αργειτάκος;
Τελικά η ήττα, του εν ενεργεία Δημάρχου, οφείλεται στην παρέμβαση βουλευτών; Στον ρόλο των ΜΜΕ; Στην «απόσυρση» των συμβούλων του μετα την Α’ Κυριακή; Στους αντιπάλους του;

Ας δούμε τα στοιχεία αναλυτικά.
Το 2014 σε σχέση με το 2010 ψήφισαν περίπου 2.000 περισσότεροι πολίτες στον Δήμο Σπάρτης αν και η αποχή την Β’ Κυριακή του 2014 ήταν μεγαλύτερη κατά 5% από αυτήν το 2010 ( 2010 33,6% / 2014 38,7%)

Από την Α’ στην Β’ Κυριακή το 2014, 920 ψηφοφόροι δεν πήγαν να ξαναψηφίσουν. Προφανώς ψήφισαν υποψήφιο σύμβουλο και τελείωσαν ή ήταν ετεροδημότες και δεν επέστρεψαν.

Ο Σταύρος Αργειτάκος από την Α’ έως την Β’ Κυριακή έχασε 1.850 ψηφοφόρους. Διπλάσιους δηλαδή από τους πολίτες που δεν ξαναψήφισαν (920). Αυτό σημαίνει, στην καλύτερη περίπτωση για τον κ. Αργειτάκο, ότι περίπου 930 ψηφοφόροι του, της Α’ Κυριακής, ψήφισαν Βαλιώτη την Β’ Κυριακή. Από πού προκύπτει αυτό; Γιατί η τελική δύναμη του κ. Βαλιώτη, δηλαδή οι 11.810 ψήφοι αποτελούν συνάθροιση της δύναμής του την Α’ Κυριακή 8.234 και των δυνάμεων από τους άλλους 3 συνδυασμούς 1.138 + 923 + 702 που κάνουν σύνολο 11.000. Οι 810 για να συναθροιστεί το 11.810 προέρχονται από τον Σταύρο Αργειτάκο. (Είχαμε και 1% αύξηση στα άκυρα).

Άρα αυτό που πρέπει να απασχολήσει τους ανθρώπους του κ. Αργειτάκου είναι:

Γιατί ο Συνδυασμός τους ήταν η αιτία για αποχή την Β’ Κυριακή 1000 περίπου ψηφοφόρων;
Γιατί 800 περίπου ψηφοφόροι του Σ. Αργειτάκου στην Β’ Κυριακή πήγαν στην κάλπη και άλλαξαν «στρατόπεδο» ψηφίζοντας Βαλιώτη;
Γιατί, αν και διαχειρίζονταν η σύμβουλοι και ο Δήμαρχος Αργειτάκος την εξουσία, έχασαν περίπου 15% μονάδες;

Τελικά η μόνη θετική στιγμή αφορά τους δημοτικούς συμβούλους του Σ. Αργειτάκου παρατηρείται την Α’ Κυριακή του 2014 όπου ανέβασαν το ποσοστό του συνδυασμού από το 43% την Α’ Κυριακή του 2010 σε 48,5%. Αλλά αυτό δεν στάθηκε αρκετό.

Στόχος όσων γνωρίζουν από εκλογές ήταν ο Σταύρος Αργειτάκος να πάρει τη νίκη από την Α’ Κυριακή. Ωστόσο ο «γερασμένος» συνδυασμός του και ο άκαμπτος Δήμαρχος είχε να αντιμετωπίσει έναν «ευέλικτο» ψηφοθηρικά Βαλιώτη, ψύχραιμο και άμεσο αλλά και έναν νέο συνδυασμό, την «Ελπίδα» του Χρήστου Αλεξάκου. Και δεν αναφερόμαστε σε ΑΝΑΣΑ και ΚΚΕ διότι ο όμορος πολιτικά χώρος με την Παράταξη Αργειτάκου, σχεδόν ταυτόσημος, ήταν η «Ελπίδα», που τελικά στέρησε, ως πρωτοεμφανιζόμενη, τις 2% μονάδες που χρειαζόταν το ψηφοδέλτιο Αργειτάκου, για να πάρει τον Δήμο από την πρώτη Κυριακή.

Κατά το κοινώς λεγόμενο, ο στρατηγός Αργειτάκος κατέβηκε στη μάχη με ένα μόνον σχέδιο, εκλογή από την Α’ Κυριακή. Σχέδιο Β΄ δεν υπήρχε. Δεν αξιολόγησε σωστά ούτε τη διείσδυση Βαλιώτη παντού (που κράτησε την Α’ Κυριακή το ποσοστό Φούρκα 38,5% αν και αριστερόστροφος) ούτε την ταχύτατη διείσδυση Αλεξάκου (5,5% με 40 ημέρες παρουσία) ούτε βέβαια και την κόπωση της κοινωνίας από προτάσεις κομματικογενείς και κομματόμορφες.

Ας αναρωτηθούν λοιπόν εκείνοι που ακόμα αναζητούν τις αιτίες της ήττας είτε στις αίθουσες των δικαστηρίων είτε και στα δημοσιογραφικά γραφεία σύνταξης γιατί:
- Όλες οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης στήριξαν Βαλιώτη την Β’ Κυριακή;
- Ψηφοφόροι του Σ. Αργειτάκου άλλαξαν πλευρά και σύμβουλοι εγκατέλειψαν την προσπάθεια;
- Ποιός ευθύνεται αρχικά και τελικά;