Γράφει ο Πάνος Σουκαράς**

Με μεγάλο ενδιαφέρον διάβασα άρθρο που προώθησε Δημοτικός Σύμβουλος της Σπάρτης σχετικά με τα αρχαιότερα δέντρα ελιάς στην Ελλάδα.

Αναφέρεται μεταξύ άλλων :

«Η πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά της Κρήτης έχει ένα στοιχείο που τώρα γίνεται προσπάθεια να αξιοποιηθεί και να γίνει γνωστό στον κόσμο: τα ελαιόδενδρα με ηλικία χιλιάδων χρόνων!

Η προσπάθεια που ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια από το Σύνδεσμο Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης, το ΤΕΙ, πολιτιστικούς φορείς, με τη στήριξη δήμων και περιφέρειας, αρχίζει να αποδίδει τώρα. Ήδη στην Κρήτη έχει αναγνωριστεί η ύπαρξη του αρχαιότερου δένδρου στον κόσμο, της περίφημης ελιάς των Βουβών, στα Χανιά, που ακόμα είναι καρποφόρα, αν και ηλικία της είναι πάνω από τα 3.000 χρόνια!

Η προσπάθεια καταγραφής των αρχαίων, μνημειακών ελαιόδενδρων της Κρήτης συνεχίζεται, πριν κάποια από αυτά - όπως έχει ήδη δυστυχώς συμβεί.- καταλήξουν καυσόξυλα.

Από τις πληροφορίες που έχουν συλλέξει οι φορείς και φιλοξενούνται στη σελίδα του Συνδέσμου Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης, παρουσιάζουμε μερικά από τα αρχαία ελαιόδενδρα της Κρήτης».

Θα ήθελα δημόσια να δηλώσω την ένστασή μου σχετικά με το μήνυμα που αποπνέει το παραπάνω κείμενο.

Είναι γνωστό από έρευνες τόσο Αγγλικών Πανεπιστημίων, όσο και Αμερικάνικων (τμήμα αγροτικής ερευνας Berkley University) ότι οι αρχαιότερες ελιές στον κόσμο έχουν βρεθεί στην Αττική και στην Πελοπόννησο.

Ειδικά στην Λακωνία υπάρχουν λίγες δεκάδες ελιές σε περιοχές των Πρώην Δήμων Μυστρά, Σπάρτης, Θεραπνών και Κροκεών, αλλά και Μαυροβουνίου Γυθείου που έχουν ηλικία μεγαλύτερη των 6.000 ετών.

Ειδικά σε συστάδα με ελιές που κάηκε το 2007 στην Γκοριτσά Λακωνίας στην περιοχή Καταφί, υπήρχε ελιά ( με διατηρημένη φωτογραφία του αποτυπώματος της ρίζας σήμερα) με διάμετρο μεγαλύτερη των 3.5 μέτρων.

Θα ήθελα να ξαναπροσκαλέσω, (γιατί είχε γίνει και στο παρελθόν, αλλά χωρίς ανταπόκριση από τους φορείς) τόσο την Περιφέρεια Πελοποννήσου, όσο και την Δημοτική αρχή Σπάρτης, σε ενέργειες ανάδειξης των μνημείων αυτών της φύσης, αλλά και διατήρησης των, αφού κόβονται, η πρόκειται να κοπούν, για καυσόξυλα.

*Το παραπάνω κείμενο αποτελεί άποψη του Συντάκτη και δεν απηχεί την επίσημη θέση των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ
** Συντονιστής της Περιφερειακής Οργάνωσης Πελοποννήσου των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ