Μικρομάνη Μεσσηνίας: Η καλλιέργεια της άγριας αγκινάρας με τα στητά φύλλα και τα μυτερά αγκάθια

ΜΕΣΣΗΝΙΑ. Η Μεσσηνία είναι γνωστή κυρίως για το ελαιόλαδο και τα σύκα της. Δίπλα στην Καλαμάτα όμως, στη Μικρομάνη, οι παραγωγοί εδώ και εκατό χρόνια, ασχολούνται κυρίως με την καλλιέργεια της άγριας αγκινάρας, μιας ιδιαίτερης αγκινάρας γεμάτης αγκάθια τόσο μυτερά που απαιτούν μεγάλη προσοχή. Η παραγωγή συρρικνώνεται όλο και περισσότερο, η τιμή μένει χαμηλά και έτσι η καλλιέργεια της γίνεται ασύμφορη, καθώς λόγω των αγκαθιών της, όλο και λιγότεροι είναι αυτοί που την προτιμούν. Οι πιο. τολμηροί μπορούν να την απολαύσουν με πολλούς τρόπους, ως τουρσί, ως μεζέ στον φούρνο, στην κατσαρόλα κοκκινιστή με κρέας ή με κουρκούτι, στον φούρνο με αρνί ή κατσίκι, ως μουσακά, τηγανητή με αβγά και σύγκλινο, ενώ είναι πεντανόστιμη ακόμη και ωμή ή ως άλειμμα.

Σύμφωνα με τον κ. Δημήτρη Αναζίκο, παραγωγό αγκινάρας, φέτος ήταν μία καλή χρονιά για την αγκινάρα με ήπιο χειμώνα αλλά παρόλα αυτά μένει στα κτήματα, καθώς η άγρια αγκινάρα με τα στητά φύλλα και τα μυτερά αγκάθια, αν και αποτελεί μία νόστιμη υπερτροφή με μοναδική θρεπτική αξία, δεν προτιμάται από τις σημερινές νοικοκυρές, λόγω του ότι δεν μπορούν να καθαρίσουν εύκολα το προϊόν, το οποίο θα έπρεπε να διατίθεται μεταποιημένο.

Η άγρια αγκινάρα είναι πλούσια σε βιταμίνες (Α, Β1, Β2, νιασίνη και C) και αντιοξειδωτικά. Το ισχυρό αντιοξειδωτικό σιλυμαρίνη συμβάλλει στην παρεμπόδιση της δημιουργίας όγκων. Ακόμη, περιέχει μεγάλες ποσότητες ινωδών ουσιών , πάνω από 6 γραμμάρια, που βοηθούν στον καθαρισμό του οργανισμού από τις τοξίνες, προλαμβάνουν την υψηλή χοληστερόλη, την υψηλή πίεση, τον σακχαρώδη διαβήτη και τον καρκίνο του παχέος εντέρου. Επίσης, είναι καλή πηγή μαγνησίου, που βοηθά στη μείωση της υψηλής πίεσης του αίματος.

Αυτή λοιπόν η νόστιμη υπετροφή έχει πέσει θύμα της ίδιας της της φύσης, καθώς η παραγωγή της έχει μειωθεί σήμερα στο ¼ και τείνει να εκλείψει. Όπως τόνισε ο κ.Αναζίκος στην εκπομπή «Περίμετρος» της ΕΡΤ 3, τα αγκάθια φοβίζουν τους νέους που γυρνούν την πλάτη στην παραγωγή, ενώ και η αγορά με τους επαγγελματίες της εστίασης κρατά απόσταση από τον δυναμικό χαρακτήρα της αγκινάρας, παρά την μοναδική γεύση της και την χαμηλή της τιμή.

Η επιβίωση αυτής της καλλιέργειας είναι ένας πραγματικός γρίφος, καθώς κανείς δεν ξέρει αν τελικά θα επικρατήσει η γεύση έναντι της άγριας φύσης της. Η Μεσσηνία όμως έχει κάθε λόγο να υπερηφανεύεται για ένα ακόμη αξιόλογο προϊόν, μοναδικό σε όλη την Ελλάδα που, προς το παρόν, βρίσκει αγοραστές κυρίως στην τοπική αγορά.