Αλήθεια είναι...

Είναι αλήθεια ότι αν ένας πεζός επιχειρήσει να περπατήσει στα κεντρικά πεζοδρόμια της Σπάρτης θα βρεθεί αντιμέτωπος με φράγματα, εμπόδια και στενωπούς καταστημάτων...

Αλήθεια όμως είναι ότι η σύγχρονη Σπάρτη αν έχει να προσφέρει άμεσα κάτι στους ντόπιους αλλά και στους επισκέπτες της είναι οι υπηρεσίες εστίασης και ψυχαγωγίας...

Είναι αλήθεια ότι σε πολλές περιπτώσεις ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων υπάρχουν υπερβολές και αυθαιρεσίες που διαμορφώνουν ένα τοπίο επιμελώς άναρχο. Εμπόδιο ακόμα και σε υπηρεσίες Άμεσης Δράσης, Πυρόσβεσης και Βοήθειας.

Αλήθεια όμως είναι ότι όποια ικμάδα ζωής και κοινωνικότητας, όποιος κοσμικός αχός αλλά και δυνατότητα για εργασία ή απασχόληση των νέων πηγάζει από τα καταστήματα εστίασης της Σπάρτης.

Είναι αλήθεια ότι οι καταστηματάρχες του κέντρου της Σπάρτης επιχειρούν παρεμβάσεις συχνά αυθαίρετες ή αιφνιδιαστικές, που αγγίζουν ακόμα και το νέο σχέδιο της Παλαιολόγου, προκειμένου να το ευθυγραμμίσουν με τη λειτουργία των επιχειρήσεων τους.

Αλήθεια όμως είναι ότι αυτές οι επιχειρήσεις μέχρι σήμερα δεν είδαν έργα να “τρέχουν”, διαφημιστικές καμπάνιες να προβάλουν τη Σπάρτη, πάρκινγκ για ντόπιους κι επισκέπτες, ανανέωση των υποδομών, εκσυγχρονισμό των υπηρεσιών στην πόλη, ελκυστικές προοπτικές για εργατικό δυναμικό και τουριστικό κοινό που θα επέλεγε τη Σπάρτη. Είδαν ΑΕΙ και ΤΕΙ να χάνονται και ΚΕΕΜ οριακά να επαναλειτουργεί. Είδαν σκουπίδια... Ούτε το Νοσοκομείο πλέον δεν έλκει κόσμο στην πόλη από άλλες περιοχές.

Είναι αλήθεια ότι η εστίαση της κεντρικής Σπάρτης επιθυμεί (κάποιοι λένε επιδιώκει) όλες οι εκδηλώσεις και τα δρώμενα να λαμβάνουν χώρα στο κέντρο για να κινείται κόσμος που γίνεται πελατεία της.

Αλήθεια όμως είναι ότι αυτές οι επιχειρήσεις είναι που συνεισφέρουν στον δήμο και στην ΔΕΥΑΣ πόρους από τη λειτουργία τους και δεν παίρνουν μόνον αλλά πρώτα δίνουν. Επίσης αιμοδοτούν τις επιχειρήσεις πρωτογενούς, δευτερογενούς και εμπορικού τομέα. Άλλωστε η Σπάρτη δεν έχει φροντίσει για δεύτερο πόλο κοινωνικής και εμπορικής ζωής, όπου θα αναπτυσσόταν και η εστίαση...

Ας πούμε λοιπόν αλήθειες αλλά ας δούμε και την αλήθεια κατάματα στη Σπάρτη γιατί κανείς δεν περισσεύει, κανείς δεν έχει το απόλυτο δίκιο, κανείς δεν είναι πιο Σπαρτιάτης από τον άλλον και κανείς, τελικά, δεν θέλει το κακό της πόλης, απλά μπορεί να βάζει πιο πάνω το καλό το δικό του.

Τι λείπει; Τι χρειάζεται; Τι επείγει; Συνεννόηση, συμφωνία, συνεργασία...