Η Σπάρτη πράγματι υστερεί. Έναντι των άλλων πόλεων της Πελοποννήσου έχει, εδώ και χρόνια, χάσει τον βηματισμό της. Δεν είναι θέμα μόνον των Δημοτικών Αρχών, διαχρονικά. Είναι και θέμα κάθε Αρχής αλλά και κάθε πολίτη. Μαύρα σύννεφα πάνω από την προοπτική της πόλης. Στράτες κλειστές και ορίζοντες σκοτεινοί.

Η κεντρική πολιτική εξουσία δεν ενέταξε τη Σπάρτη στον χάρτη προορισμών. Την ίδια στιγμή ο πολίτης πατάει πάνω στο φρεσκοστρωμένο τσιμέντο για να αφήσει το αποτύπωμά του… Οι Περιφερειακές αρχές προσπάθησαν αλλά δεν απέδωσαν όσα έπρεπε στον χρόνο που συνέφερε την πόλη. Ομοίως την ίδια στιγμή ο πολίτης ρυπαίνει τους λόγγους χωρίς ενοχές. Οι δημοτικές αρχές της Σπάρτης ποτέ δεν εκπόνησαν ένα master plan συνολικής (όπως λένε σήμερα ολιστικής και συμπεριληπτικής βιώσιμης ανάπτυξης) για τη Σπάρτη, αλλά αρκέστηκαν σε αποσπασματικά έργα, ασύνδετα και όσο επέτρεπαν τα ψίχουλα από το τραπέζι των μεγάλων παικτών της Πελοποννήσου. Την ίδια στιγμή ο πολίτης αντί να συμμετέχει, να συμβάλει, να ενεργεί, να προτείνει, να προσφέρει, παίζει με τον αντίχειρά του likeσμου κι εκ του ασφαλούς, άμοιρος ευθυνών και κακόμοιρος υποχρεώσεων.

Σήμερα, αναγκαίο όσο ποτέ, είναι η Σπάρτη να σχεδιάσει το γενικό, συνολικό πλάνο, ανάπτυξής της. Με αυτό το πλάνο θα πορευτεί και θα αξιώσει πόρους, έργα και μια καλύτερη θέση στον κόσμο.

Αν κοιτάξει κανείς τη Σπάρτη από απόσταση θα δει ότι υπάρχουν κουκίδες έργων που είτε βαλτώνουν, είτε εξελίσσονται είτε αναμένονται. Ταυτόχρονα θα δει μια πόλη γερασμένη σε υποδομές και αμετακίνητη σε προοπτική. Θα δει όμως και την αγωνία των νέων ανθρώπων…

Ας σχεδιάσει η πόλη σήμερα, αναθέτοντας το έργο αυτό σε ένα Πανεπιστήμιο, σε μια έγκριτη κοινοπραξία, σε μια φημισμένη εταιρεία. Για να ζήσουν οι Σπαρτιάτες με ένα όραμα. Για να σχεδιάσουν με ένα πλάνο. Για να επενδύσουν με κάποιες εγγυήσεις.

Το έργο στην Παλαιολόγου χρειάζεται ριζική και συνολικά αντιμετώπιση. Το έργο του Open Mall ας ολοκληρωθεί επιτέλους. Ας αποφασίσουν πολίτες και αρχές ποιοι δρόμοι της πόλης και πότε θα είναι ανοικτοί. Να χωροθετηθεί άμεσα, νέο δημαρχείο, νέα δημοτική αγορά, νέο αθλητικό κέντρο. Το έργο του Νοσοκομείου ας συμπεριλάβει, λειτουργικά, την πόλη. Σε αυτήν ανήκει... Το νέο Μουσείο ας βγει από τη σφαίρα της υπόσχεσης. Το παλαιό Μουσείο ας γίνει δέσμευση με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.

Πως η Σπάρτη θα γίνει πιο δροσερή; Πως τα νερά από τον βορρά και τη δύση θα εξοικονομηθούν; Πότε η Σπάρτη θα συνδεθεί (ουσιαστικά) με τον αυτοκινητόδρομο της Πελοποννήσου και με το αεροδρόμιο Καλαμάτας; Ας διεκδικήσει και πάλι το 3ο Μέγαρο Μουσικής. Ας προσανατολιστεί προς τον Μυστρά και ας αναδιπλωθεί προς το Αφισσού. Ας δημιουργήσει νέους εμπορικούς πυρήνες. Ας δώσει στα χωριά της ταυτότητα και τον χαρακτήρα που χάνουν. Ας αναγνωρίσει ότι η Ελιά είναι ο πρωταγωνιστής αλλά χωρίς εμμονές και αγκυλώσεις που την κρατούν μόνο στα 4Χ4.

Ας προσκαλέσει, όταν ετοιμαστεί τους Λάκωνες και Σπαρτιάτες όλου του κόσμου. Ας ζητήσει συγνώμη στα παιδιά που «έδιωξε» μακριά της. Ας ενώσει δυνάμεις. Ας συγχωρέσει σφάλματα. Ας αναγνωρίσει αξίες.

Για να ξαστερώσει και να ξαναβγούμε στη στράτα των Παλαιολόγων…

Σήμερα η νέα δημοτική αρχή έχει τρία βασικά πλεονεκτήματα. Νέους ανθρώπους στο πηδάλιο, έμπειρους αυτοδιοικητικούς στην αντιπολίτευση και ένα πεδίον δόξης λαμπρό μπροστά της…