Διαβάζουμε απόψεις και θέσεις για τη Σπάρτη του χθες του σήμερα και του αύριο. Αντικρουόμενες, ρηχές, βαθυστόχαστες αλλά και άστοχες, ενδιαφέρουσες αλλά και δυσνόητες…

Όλες πηγάζουν από την ανάγκη για καλύτερες μέρες στη Σπάρτη. Μόνον που οι Σπαρτιάτες δεν έχουν συμφωνήσει ούτε στο τι εστί «καλύτερο».

Είναι εύκολο να αραδιάζεις «κεφάλαια» της Σπάρτης όπως, Ιστορία, Όνομα, Μνημεία, Σπάρταθλον, Παλαιολόγεια, Πρωτογενής παραγωγή. Εξ ίσου εύκολο είναι να απαριθμείς τα «χρέη» της Σπάρτης σε υποδομές, σε μελέτες, σε αστοχίες, σε απραξία, σε υστέρηση, σε συντηρητισμό, σε επανάσταση του καναπέ.

Αυτό που έχουν κοινό παρανομαστή τόσο τα «κεφάλαια» όσο και τα «χρέη» της Σπάρτης είναι η ανηθικότητα. Τα πάντα στη ζωή διέπονται από την ηθική τους αλλιώς δεν στέκουν. Ακόμα και η ζούγκλα έχει την ηθική της, με την οποία αιώνες τώρα έχει διαφωνήσει τον ανθρώπινο είδος.

Χωρίς ηθική δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος. Χωρίς γνώση, λογική και ορθό λόγο δεν υπάρχει ηθική. Δεν μπορεί σε μια κοινωνία, σε μια πολιτεία να μην είναι διακριτό το λάθος από το σωστό. Δεν οδηγεί πουθενά η σύγχυση, η διαστρέβλωση, η παράφραση, η υποκρισία και στην καλύτερη περίπτωση η σοφιστεία. Δεν μπορεί το συναίσθημα, ο θυμός, η παρόρμηση, η οργή, ο φθόνος, τα συμπλέγματα, να μορφοποιούνται σε δήθεν πολιτικό ορθολογισμό.

Η Σπάρτη σφάλλει διαρκώς και επικίνδυνα. Κάνει συγκρίσεις ανόμοιων καταστάσεων. Ιεραρχεί χωρίς ολική άποψη. Δεν γνωρίζει και αποφασίζει. Καταδικάζει όχι με κριτήρια σοσιαλιστικά αλλά socialmedia. Αποφεύγει να αναμετρηθεί με την αλήθεια. Διστάζει να ρισκάρει για κάτι μεγάλο. Θυσιάζει διαρκώς… Απέχει απ' όσα κάποτε την κατέστησαν δύναμη (δύναμη δεν είναι να επιβάλλεσαι στους Είλωτες αλλά να υπερβαίνεις τις αδυναμίες σου, ενίοτε και τις δυνάμεις σου…).

Έχοντας λοιπόν λάθος πυξίδα, λάθος κλεψύδρα και λάθος ζυγαριά, πολύ δύσκολα η Σπάρτη θα βρει τον δρόμο της προόδου και της προκοπής. Και σε κάθε περίπτωση οι Σπαρτιάτες θα πρέπει να επιτέλους να συμφωνήσουν μεταξύ τους τι είναι πρόοδος και τι προκοπή.

Κοινός παρονομαστής λοιπόν, η ανηθικότητα, με την Αριστοτελική έννοια του όρου.