Γράφει ο Βαγγέλης Μητράκος

Στη 10ετία του ’30 οι κάτοικοι των λακωνικών χωριών του Β. Ταϋγέτου συντονίστηκαν με τους κατοίκους των γειτονικών χωριών της Αρκαδίας , στην περιοχή Μεγαλοπόλεως , προκειμένου να διεκδικήσουν από το κράτος την κατασκευή ενός αμαξιτού δρόμου , που να συνδέει τη Σπάρτη με τη Μεγαλόπολη , περνώντας από τα χωριά τους .

Η χάραξη του δρόμου θα γινόταν πάνω , περίπου , στ’ αχνάρια του αρχαίου δρόμου και σ’ αυτήν την προσπάθεια στρατεύθηκαν , εκτός από τους κατοίκους των χωριών και οι ξενιτεμένοι Λάκωνες και Αρκάδες των περιοχών καθώς και οι πολιτικοί της Αρκαδίας και της Λακωνίας του καιρού εκείνου , προκειμένου να εξευρεθούν τα χρήματα για το μεγάλο και δύσκολο αυτό έργο , το οποίο θα έβγαζε από την απομόνωση τα χωριά.

Ήταν τέτοια η φλόγα της διεκδίκησης του δρόμου αυτού (ο οποίος έλαβε από το λαό – πριν ακόμα γίνει – το όνομα : «Λεωφόρος Μεγαλοπόλεως –Ρουτσίου – Σπάρτης») , ώστε με την έγκριση των αντιπροσώπων των κοινοτήτων εκτυπώθηκε , στα 1934 , και ένα «προπαγανδιστικό» φυλλάδιο (τύπου αφίσας) το οποίο σίγουρα θα διανεμήθηκε ευρέως προς πάσαν κατεύθυνση . Η χαρτονένια αυτή αφίσα τυπώθηκε στην Αθήνα από τις εκδόσεις Γ.Α.Π. , Κεραμικού 12 - Αθήναι , ήταν έγχρωμη και απεικόνιζε έναν χωριάτη με παραδοσιακή ενδυμασία , ο οποίος αντιπροσώπευε τους κατοίκους των χωριών , και αντίκρυ του έναν «φραγκοφορεμένο» , ο οποίος αντιπροσώπευε τους ξενιτεμένους της περιοχής . Οι δυο αυτοί κρατούσαν στα χέρια τους ένα ποίημα – διάλογο , λαϊκής στιχοπλοκής , που προπαγάνδιζε την κατασκευή του δρόμου . Τα λόγια του ξενιτεμένου ήταν τυπωμένα με μαύρα γράμματα , τα λόγια του χωρικού με κόκκινα και τα λόγια που έλεγαν μαζί με κόκκινα και μαύρα εναλλάξ . Πάνω από το ποίημα , σαν τίτλος , ήταν η επιγραφή : «Λεωφόρος Μεγαλοπόλεως – Ρουτσίου – Σπάρτης» . Το ποίημα έλεγε τα εξής :

«Συγγενής ξενητεμμένος

= Χωρικός αποκλεισμένος

Ανταμώσαν και μιλάνε

για το δρόμο που θα φκιάσουν

στην πατρίδα να περνάνε .

- Γειά σου γέρω μπάρμπα Γιώργη

έχω χρόνια να σε ιδώ .

- Σαν δεν έχει γίνη ο δρόμος

πώς να ’ρχόσουν ως εδώ ;

- Πατριώται ενεργήσαν

και πολιτικοί βοηθήσαν

και εδόθησαν λεπτά .

Και εσείς με τη δουλειά σας

κόφτε και τα κτήματά σας

για να γίνη δεμοσιά .

Ο Θεός να μας βοηθάη

Να ’χουμε καλήν υγειά

διάφορα να κουβαλάμε

και να είναι και φθηνά .

Ο τίτλος του δρόμου : «Λεωφόρος Μεγαλοπόλεως – Ρουτσίου – Σπάρτης» , ο οποίος ανάμεσα στη Μεγαλόπολη και τη Σπάρτη βάζει ισότιμα ΚΑΙ το χωριό Ρούτσι (μικρό χωριό στα ΝΔ της Μεγαλόπολης) μας δίνει το δικαίωμα να εικάσουμε πως ο δημιουργός της ιδέας της αφίσας και του ποιήματος ήταν κάποιος ανώνυμος προοδευτικός Ρουτσαίος που του ’φτασε ως ανταμοιβή να μπει το χωριό του στην επωνυμία της νέας «Λεωφόρου» .

Εκτός από το ποίημα στα δεξιά της αφίσας ήταν ένας «χάρτης» του νέου δρόμου , με τα χωριά που θα εξυπηρετούσε μεταξύ Μεγαλοπόλεως και Σπάρτης :

Από τη μεριά της Αρκαδίας αναγράφονται :

-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ

-ΠΕΡΙΒΟΛΙΑ

-ΒΡΥΣΟΥΛΕΣ

-ΡΑΨΟΜΜΑΤΙ

-ΓΕΦΥΡΑ

-ΡΟΥΤΣΙΟΝ

-ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΙΟΝ

-ΑΝΑΒΡΥΤΟΝ

-ΒΟΥΤΣΑΡΑ

-ΓΡΑΙΚΟΥ

-ΣΚΟΡΤΣΙΝΟΥ

Και από τη μεριά της Λακωνίας :

-ΛΟΓΚΑΝΙΚΟΣ

-ΑΓΟΡΙΑΝΗ

-ΑΓ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

-ΓΕΩΡΓΙΤΣΙΟΝ

-ΑΛΕΥΡΟΥ

-ΚΑΣΤΟΡΙΟΝ

-ΠΕΛΛΑΝΑ

-ΒΟΡΔΩΝΙΑ

-ΣΟΥΣΤΙΑΝΟΙ

-ΛΟΓΚΑΣΤΡΑ

-ΒΑΡΣΟΒΑ

-ΜΑΓΟΥΛΑ

-ΣΠΑΡΤΗ

Τελικά ο κοινός αγώνας των κατοίκων Λακωνίας – Αρκαδίας ευοδώθηκε, ο δρόμος έγινε και τα χωριά βγήκαν από την απομόνωση στην οποία ήταν καταδικασμένα.

Ήταν ένα δρόμος δύσκολος, στενός, με πολλές στροφές και μεγάλες υψομετρικές διαφορές, όμως τη δουλειά του την έκανε μια χαρά για πολλές 10ετίες και πάνω απ’ όλα έδινε την ευκαιρία στον ταξιδευτή να απολαύσει το πανέμορφο και μοναδικό φυσικό τοπίο της διαδρομής μέσα από τον Ταΰγετο.

Στα χρόνια μετά το ’90 ο δρόμος αυτός έγινε αντικείμενο διαρκών πολιτικάντικων εξαγγελιών για βελτίωσή του, έως ότου έγινε η χάραξη του νέου σύγχρονου αυτοκινητόδρομου Λεύκτρου-Σπάρτης, ο οποίος έβγαλε από το προσκήνιο τον παλιό δρόμο. Παρ’ όλα αυτά παραμένουν, ακόμα, πολλοί λάτρεις και νοσταλγοί του παλιού δρόμου, τον οποίο προτιμούν αντί του καινούριου αυτοκινητόδρομου.

Σε κάθε περίπτωση ο παλιός αυτός δρόμος θα παραμένει ένα σύμβολο για το τι μπορούν να πετύχουν οι πολίτες ενωμένοι γύρω από έναν κοινό σκοπό.