Σαν σήμερα γεννήθηκε ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Μανουήλ Α’ Κομνηνός

ΚΟΣΜΟΣ. Ο Μανουήλ Α΄ ο Κομνηνός ή Μανουήλ ο Μέγας (28 Νοεμβρίου 1118 - 24 Σεπτεμβρίου 1180) ήταν Βυζαντινός αυτοκράτορας του 12ου αιώνα (1143 - 1180), βασίλευσε σε μία κρίσιμη καμπή στην ιστορία της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και της Μεσογείου. Ο Μανουήλ Α΄ ήταν τέταρτος και μικρότερος γιος του Ιωάννη Β΄ Κομνηνού και της Ειρήνης της Ουγγαρίας.

Στην εποχή του η Δυναστεία των Κομνηνών βρέθηκε στην τελευταία μεγάλη περίοδο ακμής, η Βυζαντινή αυτοκρατορία έγινε πανίσχυρη οικονομική και στρατιωτική δύναμη με μεγάλη πολιτιστική αναγέννηση. Ο Μανουήλ Α΄είχε μεγαλεπήβολα σχέδια να αποκαταστήσει τη Βυζαντινή αυτοκρατορία στα παλιά της σύνορα και να την κάνει υπερδύναμη στη Μεσόγειο. Συμμάχησε με τον πάπα και επιτέθηκε στο Νορμανδικό Βασίλειο της Σικελίας, στη Β΄ Σταυροφορία δημιούργησε ένα Βυζαντινό προτεκτοράτο πάνω από τα Σταυροφορικά κράτη της Ουτρεμέρ.

Ο Μουσουλμανικός κίνδυνος στους Αγίους Τόπους τον ανάγκασε να συμμαχήσει με το Βασίλειο της Ιερουσαλήμ και να προχωρήσει σε εκστρατεία στο Χαλιφάτο των Φατιμιδών. Ο Μανουήλ Α΄ ανασύνταξε τους πολιτικούς χάρτες στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο, το Βασίλειο της Ουγγαρίας και η Ουτρεμέρ μπήκαν σε Βυζαντινή κυριαρχία και προχώρησε σε εκστρατείες απέναντι στα γειτονικά κράτη. Η πετυχημένη βασιλεία του αμαυρώθηκε στο τέλος με την ήττα του στη Μάχη του Μυριοκέφαλου, τη χρεώθηκε ο ίδιος χάρη στην αλαζονεία του να επιτεθεί σε ισχυρές θέσεις των Σελτζούκων.

Ο Βυζαντινός στρατός ανέκαμψε και πέτυχε να κλείσει ειρήνη με ευνοϊκούς όρους με τον Σουλτάνο Κιλίτζ Αρσλάν Β΄, η ήττα στο Μυριοκέφαλο αποδείχτηκε ωστόσο καθοριστική στις προσπάθειες του να κυριαρχήσει στην Ανατολή.

Ο Μανουήλ Α΄, που ονομάστηκε «Μέγας» από τους Έλληνες οπαδούς του που τον υπηρετούσαν και τον εμπιστεύονταν τυφλά, ήταν κεντρικός ήρωας στο έργο που έγραψε ο γραμματέας του Ιωάννης Κίνναμος και του απέδιδε όλες τις αρετές. Είχε έντονες επιδράσεις στις σχέσεις του με τους Σταυροφόρους, η φήμη του στους δυτικούς ήταν τεράστια, τον αποκαλούσαν «ο πιο ευλογημένος αυτοκράτορας στην Κωνσταντινούπολη».

Οι σύγχρονοι ιστορικοί ωστόσο έχουν πιο μέτρια γνώμη για τον ίδιο, χρεώνουν τη φήμη του περισσότερο στη δυναστεία του δηλαδή τον πατέρα του και τον παππού του παρά στον Μανουήλ. Οι ίδιοι ιστορικοί τονίζουν ότι δεν μπορεί να θεωρείται τόσο πετυχημένος αφού η αυτοκρατορία και η δυναστεία του κατέρρευσαν μετά τον θάνατο του.

Άνοδος στον θρόνο

Η μητέρα του ήταν Ουγγρικής καταγωγής, το πατρικό της όνομα ήταν Πιρόσκα και πατέρας της ήταν ο Λαδίσλαος Α΄ της Ουγγαρίας ή «Άγιος Λαδίσλαος». Ο Μανουήλ είχε τρεις μεγαλύτερους αδελφούς γι' αυτό οι πιθανότητες να ανέβει στον θρόνο ήταν ελάχιστες. Οι δυο μεγαλύτεροι αδελφοί του Αλέξιος ο Συναυτοκράτορας και Ανδρόνικος πέθαναν πρόωρα από πυρετό μέσα σε έναν χρόνο, τον θρόνο κληρονομούσε ο τρίτος αδελφός τους Ισαάκιος.

Ο Ισαάκιος ήταν ωστόσο πολύ οξύθυμος και ακατάλληλος για αυτοκράτορας, ο ίδιος ο Μανουήλ είχε μεγάλο θάρρος στις μάχες, τα χαρακτηριστικά αυτά οδήγησαν τον Ιωάννη Β΄ να επιλέξει διάδοχο τον μικρότερο γιο του Μανουήλ. Ο Ιωάννης Β΄ πέθανε (8 Απριλίου 1143) και ο Μανουήλ Α΄ ανακηρύχτηκε νέος Βυζαντινός αυτοκράτορας από τον στρατό στην Κιλικία.

Η θέση του Μανουήλ Α΄ ήταν στην αρχή αρκετά επισφαλής, όταν πέθανε ο Ιωάννης Β΄ βρισκόταν στην Κιλικία, έπρεπε να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη, να παραστεί στην κηδεία του πατέρα του και να οικοδομήσει σύμφωνα με την παράδοση μοναστήρι στο σημείο που πέθανε. Ο Μέγας Δομέστικος Ιωάννης Αξούχος πήρε εντολή από τον Μανουήλ να φυλακίσει τον πιο επικίνδυνο αντίπαλο του, τον αδελφό του Ισαάκιο, που ζούσε στο Μέγα Παλάτιον και κατείχε την αυτοκρατορική σφραγίδα με κίνδυνο να σφετεριστεί τον θρόνο.

Ο Αξούχος ήρθε στην πόλη όταν έφτασαν τα νέα για τον θάνατο του Ιωάννη Β΄ και συνέλαβε τον Ισαάκιο, τον Αύγουστο του 1143 έφτασε ο Μανουήλ και ακολούθησε η στέψη του από τον Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης Μιχαήλ Β΄ Κουρκούα. Ο Μανουήλ Α΄, αφού σταθεροποίησε σε λίγες μέρες τη θέση του στον θρόνο χωρίς κανέναν κίνδυνο ανταρσίας, διέταξε την αποφυλάκιση του αδελφού του Ισαάκιου. Διέταξε στη συνέχεια να δώσουν από 2 χρυσά τεμάχια σε κάθε ιδιοκτήτη οικίας στην Κωνσταντινούπολη και 200 τεμάχια χρυσού στη Βυζαντινή εκκλησία.

Η Βυζαντινή αυτοκρατορία είχε υποστεί τεράστιες αλλαγές από την εποχή που την ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Α΄ πριν από οκτώ αιώνες. Ο Ιουστινιανός Α´ απέκτησε μεγάλα τμήματα από τη διαλυμένη Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στην Ιταλία, την Αφρική και την Ισπανία. Τον επόμενο αιώνα ξεκίνησε ωστόσο η μεγάλη παρακμή όταν οι Άραβες του Ισλάμ κατέλαβαν όλες τις δυτικές και ανατολικές επαρχίες, η αυτοκρατορία περιορίστηκε μόνο στα Βαλκάνια και τη Μικρά Ασία. Η παρακμή είχε φτάσει στο αποκορύφωμα τον 10ο αιώνα αλλά την κατάσταση αντέστρεψε ο παππούς του Αλέξιος Α΄ Κομνηνός και ο πατέρας του Ιωάννης Β΄.

Ο Μανουήλ Α΄ ανέβηκε στον θρόνο με τεράστιες προκλήσεις, οι Νορμανδοί του Οίκου των Ωτβίλ είχαν καταλάβει ολόκληρη τη νότια Ιταλία και δημιούργησαν το Βασίλειο της Σικελίας. Οι Σελτζούκοι είχαν κυριεύσει όλη την κεντρική Ανατολή, τα Σταυροφορικά κράτη ήταν τέλος η νέα μεγάλη δύναμη που είχε αναδειχτεί στη Μέση Ανατολή, η εξουσία του βρισκόταν συνεπώς από παντού σε κίνδυνο.

Η βασιλεία του Μανουήλ παρουσιάζεται σε μία νέα μορφή Βυζαντινής διακυβέρνησης που είχε πολλά στοιχεία με τους δυτικούς Σταυροφόρους, οργάνωσε πολλά τουρνουά στα οποία συμμετείχε ο ίδιος με μεγάλες επιτυχίες. Οι Βυζαντινές πηγές ύμνησαν έντονα τα ηρωικά του κατορθώματα και το προσωπικό του θάρρος με πλήθος από παραδείγματα που τονίζουν τον υπεράνθρωπο χαρακτήρα του. Είχε τόσο μεγάλη εξάσκηση στη δύναμη, την τέχνη και τον ιπποτισμό που μπροστά του ο Ραϋμόνδος της Αντιόχειας δεν μπορούσε να κρατήσει ούτε τη λόγχη του.

Σε ένα μεγάλο τουρνουά μπόρεσε να ανατρέψει δύο διάσημους Ιταλούς ιππότες, ακούγεται ότι μέσα σε μία μέρα σκότωσε με το χέρι του σαράντα Τούρκους και σε μία μάχη εναντίον των Ούγγρων άρπαξε ένα λάβαρο και ήταν ο μοναδικός που διέσχισε τη γέφυρα ανάμεσα στον στρατό του και τους εχθρούς. Σε μία άλλη περίπτωση διέκοψε τον δρόμο σε έναν στρατό με 500 Τούρκους χωρίς να δεχτεί ούτε μία πληγή.

Οικογένεια

Η πρώτη σύζυγός του ήταν η Βέρθα του Ζούλτσμπαχ κόρη τού Βερεγγάριου Β΄ του Ζούλτσμπαχ από τη Βαυαρία. Ο γάμος έγινε επειδή η αδελφή της Γερτρούδη ήταν σύζυγος τού Κορράδου Γ΄ των Χοενστάουφεν βασιλιά της Γερμανίας και ο Μανουήλ Α΄ ήθελε τη συμμαχία του. Βαπτίστηκε Ειρήνη, οι πηγές την αναφέρουν ως «Ειρήνη η εξ Αλαμανών», αλλά φαίνεται πως δεν έλκυε των Μανουήλ Α΄ και δεν τον γοήτευε. Άλλωστε φαίνεται πως παραμελούσε και η ίδια τον εαυτό της δίνοντας έμφαση σε θέματα αρετής.

Ο Μανουήλ Α΄ είχε πολλές ερωμένες, όπως την ανιψιά του Θεοδώρα Βατάτζαινα, κόρη της αδελφής του Ευδοκίας. Η αιμομικτική του σχέση διήρκεσε από 1152 έως το 1162. Την εγκατέστησε στο παλάτι με επίσημα δικαιώματα· αυτή συμπεριφερόταν αλαζονικά. Η Ειρήνη υπήρξε αφοσιωμένη στον Αυτοκράτορα και ασχολήθηκε με έργα φιλανθρωπίας. Αφοσιώθηκε στην ανατροφή των τέκνων της:

Μαρία 1152-1182. Αρραβωνιάστηκε τον Μπέλα Γ΄ της Ουγγαρίας, τον οποίο ο Μανουήλ Α΄ τον έκανε «Δεσπότη» και τον προόριζε για διάδοχο, μια και δεν είχε ακόμη γιο. Όταν όμως γεννήθηκε ο γιος του, ο αρραβώνας χάλασε. Έπειτα αρραβωνιάστηκε τον Γουλιέλμο Β΄ της Σικελίας αλλά και αυτός ο αρραβώνας χάλασε. Τελικά η Μαρία παντρεύτηκε τον Ρενιέ του Μομφερράτου τον οποίο ο Μανουήλ Α΄ έκανε «Καίσαρα». Όταν απεβίωσε ο μόνος γιος τού Μανουήλ Α΄, η Μαρία και ο Ρενιέ διεκδίκησαν την εξουσία, αλλά τους δηλητηρίασε ο Ανδρόνικος Α΄ Κομνηνός.

Άννα 1154-1158, απεβ. 4 ετών.

Η Θεοδώρα, που συνέχισε να έχει σχέση με τον Μανουήλ Α΄ και μετά τον θάνατο της συζύγου του (τέλη 1159, αρχές 1160), έμεινε έγκυος, γεννώντας έναν φυσικό τέκνο:

(νόθος) Αλέξιος 1160-μετά το 1191, Σεβαστοκράτορας.

Η σχέση τερματίστηκε, όταν ο Μανουήλ Α΄ νυμφεύτηκε τη Μαρία της Αντιοχείας (25 Δεκεμβρίου 1161) περίφημη για την ομορφιά της. Η Μαρία ήταν κόρη τού Ραϋμόνδου των Πουατιέ μικρότερου αδελφού τού δούκα της Ακουιτανίας και της Κωνσταντίας των Ωτβίλ πριγκίπισσας της Αντιοχείας. Ο Μανουήλ Α΄ είχε ζητήσει σύζυγο από τα Σταυροφορικά κράτη. Η Μαρία είχε το παρωνύμιο η Ξένη. Είχαν τέκνα:

Αλέξιος Β΄ Κομνηνός 1169-1183, Αυτοκράτορας των Ρωμαίων. Ως ανήλικος επιτροπευόταν από τον Ανδρόνικο Α΄ Κομνηνό, που τον εκτόπισε και σφετερίστηκε την εξουσία. Απεβ. 14 ετών.

Ο Μανουήλ Α΄ φρόντισε να αποκαταστήσει και την ερωμένη του Θεοδώρα, παντρεύοντας την με τον στρατηγό Νικηφόρο Χαλούφη, ενώ τόσο αυτή όσο και ο νόθος γιος έλαβαν τεράστια πλούτη. Σε όλη τη διάρκεια αυτής της παράνομης σχέσης, ο Πατριάρχης δεν αντέδρασε.

Από την ερωμένη του Μαρία Ταρωνίτισσα, σύζυγο τού Ιωάννη Κομνηνού τού πρωτοβεστιαρίου, είχε φυσικά τέκνα:

(νόθος) Αλέξιος Κομνηνός, πιγκέρνης. Διέφυγε το 1184 από την Κωνσταντινούπολη και έγινε ο φαινομενικός αρχηγός της Νορμανδικής εισβολής και της άλωσης της Θεσσαλονίκης το 1185.

Από άλλες ερωμένες:

(νόθη) γενν. π. 1150, παντρεύτηκε τον Θεόδωρο Μαυροζώμη και είχε γιο:

Μανουήλ Μαυροζώμης απεβ. π. 1230. Η κόρη του παντρεύτηκε τον Καϊχοσρόη Α΄ σουλτάνο των Σελτζούκων στο Ικόνιο.

(νόθη) γενν. π. 1155. Της κόρης της γιος ήταν ο:

Δημήτριος Τορνίκης.