Αν και η Διακήρυξη Χειραφέτησης του 1863 του Αβραάμ Λίνκολν παρείχε στους σκλάβους την ελευθερία τους, για πολλά χρόνια οι μαύροι υφίσταντο διακρίσεις σε μεγάλο μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Στις νότιες πολιτείες, για παράδειγμα, τα περισσότερα μαύρα παιδιά αναγκάζονταν να φοιτούν σε χωριστά σχολεία από τα λευκά, σε τάξεις που συχνά ήταν κατεστραμένες, με παλιά βιβλία. Οι Αφροαμερικανοί επίσης δεν μπορούσαν να φάνε στα ίδια εστιατόρια με τους λευκούς και έπρεπε να κάθονται στα πίσω καθίσματα των δημόσιων λεωφορείων. Ο διαχωρισμός - ο διαχωρισμός των φυλών - επιβλήθηκε από τους τοπικούς νόμους.

Η Ρόζα Παρκς γεννήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 1913. Την 1η Δεκεμβρίου 1955, επιβιβάστηκε σε ένα αστικό λεωφορείο στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα και κάθισε στη μέση, όπου οι μαύροι επιβάτες σε εκείνη την πόλη είχαν τη δυνατότητα να κάθονται εκτός κι αν κάποιος λευκός ήθελε τη θέση. Καθώς το λεωφορείο γέμιζε με νέους επιβάτες, ο οδηγός είπε στην Παρκς να παραχωρήσει τη θέση της σε έναν λευκό επιβάτη. Αρνήθηκε. Ο οδηγός κάλεσε την αστυνομία και η Παρκς συνελήφθη.

Η σύλληψή της προκάλεσε μεγάλη διαμαρτυρία. Για περισσότερο από ένα χρόνο, οι περισσότεροι Αφροαμερικανοί στο Μοντγκόμερι στέκονταν μαζί της και αρνούνταν να πάρουν τα αστικά λεωφορεία. (Ένας από τους ηγέτες του μποϊκοτάζ ήταν ένας νεαρός τοπικός πάστορας ονόματι Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, Τζούνιορ.) Τα δημόσια οχήματα έμειναν σε αδράνεια και η πόλη έχασε χρήματα. Ωστόσο, το μποϊκοτάζ του Μοντγκόμερι των λεωφορείων δεν έληξε παρά μόνο όταν μια απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου του 1956 τερμάτισε τον φυλετικό διαχωρισμό στα δημόσια μέσα μεταφοράς σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η Παρκς πέθανε στις 24 Οκτωβρίου 2005. Αλλά καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής της, η άρνησή της να παραδώσει τη θέση της ενέπνευσε πολλούς άλλους να αγωνιστούν για τα δικαιώματα των Αφροαμερικανών και βοήθησε στην προώθηση του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα της δεκαετίας του 1950 και του '60.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις