ΕΛΛΑΔΑ. Ο Κώστας Θωκταρίδης, δύτης και ιδρυτής του PLANET BLUE DIVING CENTER στο Λαύριο, εξηγεί στο Πρώτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Το GPS της Επικαιρότητας» με τον Θάνο Σιαφάκα, το πώς έφτασε στον εντοπισμό του ναυαγίου ARCADIAN, ένα υπερωκεάνιο στο Αιγαίο 107 χρόνια μετά, νοτιοανατολικά της Σίφνου.

Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε συνομιλώντας με τον Θάνο Σιαφάκα «Πλέον τα τελευταία χρόνια, γιατί ασχολούμαι πολλά χρόνια με τα ναυάγια των ελληνικών θαλασσών, κυρίως από χόμπι, δηλαδή από μεγάλη αγάπη για την ναυτική ιστορία που ξεκίνησε από μικρός, τυχαία μετά από μια επίσκεψη που έκανα στο Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος, ξεκινήσαμε από τα Ιστορικά αρχεία, δηλαδή σε ένα ταξίδι μου στην Αγγλία, στα Κρατικά αρχεία της Αγγλίας, έπεσα πάνω ένα τεράστιο φάκελο που διατηρούν οι Βρετανοί για την απώλεια αυτού του πλοίου, καθώς μετά την απώλεια του πλοίου για τυπικούς λόγους, όπως ορίζει το βρετανικό και το αγγλικό δίκαιο, ξεκίνησαν μια διερεύνηση για να δουν αν υπάρχουν ευθύνες γι’ αυτό το ναυάγιο, παρ’ ότι έγινε κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου».

Και πρόσθεσε «Εμείς ξεκινήσαμε ουσιαστικά μέσα από τα αρχεία. Είπαμε πλέον πάμε ανάποδα. Παλιά ψάχναμε στη θάλασσα και άμα βρίσκαμε κανένα ναυάγιο λέγαμε άμα να είναι αυτό. Οπότε αυτό κατάλαβα ότι η διαδικασία είναι τελείως λάθος. Οπότε αφού καταναλώσαμε αρκετό χρόνο στη θάλασσα τις προηγούμενες δεκαετίες, τα τελευταία χρόνια έχουμε πάει ανάποδα. Κοιτάζουμε πρώτα τα αρχεία, μελετάμε πάρα πολύ καλά μια υπόθεση και μετά βγαίνουμε για πολύ λίγο στη θάλασσα, οπότε έτσι είναι πιο σωστό σαν διαδικασία.

Στα πλαίσια αυτά λοιπόν, εκεί εντοπίσαμε έναν καταπληκτικό φάκελο, πολύ οργανωμένο του 1917, όπου οι Βρετανοί διεξήγαγαν αναλυτικές προανακρίσεις, θα μπορούσα να πω, με στόχο να δουν τι ακριβώς έχει συμβεί, αν λειτούργησε σωστά το σύστημα, αν όλα έγιναν καλά, αν ο πλοίαρχος, ο οποίος είχε ήδη ναυαγήσει άλλες δύο φορές, ήταν το τρίτο του ναυάγιο, έκανε σωστά τις διαδικασίες και αν υπήρχε η πιθανότητα να σωθεί το πλοίο.

Από το φάκελο αυτό αντλήσαμε πάρα πολλά στοιχεία και στη συνέχεια αποφασίσαμε να κοιτάξουμε και την άλλη πλευρά που ήταν η γερμανική, οπότε από εκεί βρήκαμε το πολεμικό ημερολόγιο του υποβρυχίου. Είναι ένα υποβρύχιο το οποίο είχε το οποίο είχε απίστευτη δράση, δηλαδή είχε καταφέρει να βυθίσει συνολικά 37 πλοία κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Πολύ μεγάλος αριθμός γιατί τότε τα υποβρύχια δεν είχαν αναπτύξει πολύ την τεχνολογία τους, εκ των οποίων τα 10 ήταν φανταστείτε ελληνικά στην Ελλάδα, δηλαδή τα περισσότερα. Και έτσι από κει και αποκεί έγινε μια διασταύρωση πληροφοριών, μια αντιπαραβολή αν θέλετε, με στόχο να προσδιορίσουμε και την περιοχή η οποία ήταν μεσοπέλαγα πάρα πολύ ανοιχτά.

Οπότε από εκεί ορίσαμε ένα πλαίσιο σαν θαλάσσιο οικόπεδο, με νοητές συντεταγμένες, ηλεκτρονικά προγράμματα χαρτών που υπάρχουν και στη συνέχεια περάσαμε σε ένα τρίτο επίπεδο έρευνας που ήταν η διασταύρωση πληροφοριών για το τι υπάρχει εκεί κοντά από τους φίλους ψαράδες.

Εγώ πρέπει να σας πω ότι δεν ψαρεύω ποτέ, οπότε επειδή ακριβώς δεν ψαρεύω και ασχολούμαι μόνο με τα ναυάγια από χόμπι και ιστορικής προσέγγισης, έχω αρκετούς φίλους ψαράδες που με εμπιστεύονται και έτσι από εκεί μου δώσανε διάφορα στοιχεία που υπάρχει και που δεν υπάρχει ναυάγιο σε όλο αυτό το υλικό».

Όλη η συνέντευξη του κ. Θωκταρίδη ακολουθεί παρακάτω: