Γράφει ο Βασίλης Βλαχάκος

Η ασυνειδησία θέρετρο
η ευσυνειδησία διασυρμός
ένα βαγόνι φέρετρο
οδοστρωτήρας ο συρμός.

Αίφνης, ο νους συννέφιασε
η είδηση αστραπή και κεραυνός
πανικός τον κόσμο έπιασε
μάτωσε η γη και ο ουρανός.

Πενήντα επτά ζωές εχάθηκαν
τί σπαραγμός και τί κλαυθμός
τα Τέμπη, μοιραία, γράφηκαν
ο τελευταίος τους σταθμός.

Πέταξαν τα αγγελούδια μας
αστέρια λάμπουνε ψηλά
και στη σιωπή με τα λουλούδια μας
η καρδιά σκιρτάει και μιλά.

Λυπητερά οι καμπάνες ήχησαν
φέτος, πενήντα επτά φορές
οι καρδιές πένθιμα χτύπησαν
με χίλιες-δυο αναφορές.

Η στοργή ζητάει δικαίωση
ο κόσμος λέει «δεν ξεχνώ»
ο Νόμος έχει υποχρέωση
στο κόκαλο και όχι στο ψαχνό.

Να τιμωρηθούν οι ένοχοι
να κάτσουν όλοι στο σκαμνί
και η κοινωνία η συνένοχη
μη βγει ποτέ ξανά γυμνή.

«Όσο είναι στη μνήμη μας θα ζουν
και όσο λέμε τ’ όνομα τους θα υπάρχουν»

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις