Γράφει ο Θάνος Ορφανός

Με την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού και την κυριαρχία των αγορών, βλέπουμε και παρατηρούμε τη φτωχοποίηση, τον άκρατο ατομικισμό, τον εύκολο πλουτισμό, τη στροφή των μαζών στα προϊόντα υποκουλτούρας -στα προϊόντα με χαμηλό πνευματικό περιεχόμενο και πάειλέγοντας.

Με αφορμή τα όσα συμβαίνουν σήμερα στις ΗΠΑ στην μητρόπολη και την κοιτίδα του καπιταλισμού, που μας θυμίζουν την εποχή του πολέμου στο Βιετνάμ και όσα διαδραματίστηκαν εκείνη την περίοδο, αναρωτιέμαι για το τι θέλουμε και το πού πάμε.

Άραγε, πως αξιοποιούμε τις δυνατότητες και τα πλεονεκτήματα της ελεύθερης οικονομίας, με σκοπό τον πολλαπλασιασμό του παραγόμενου πλούτου και το άνοιγμα νέων θέσεων εργασίας;

Άραγε πώς αναβαθμίζεται η ποιότητα του κοινοβουλευτικού, συνδικαλιστικού, αυτοδιοικητικού διαλόγου στις αστικές δημοκρατίες, έτσι που να συμβάλλει σε μια ουσιαστική παγκόσμια διακυβέρνηση;

Άραγε, πώς διαφεντεύουν οι λαοί τις τύχες τους, που είναι υποχρεωμένοι να τηρούν τις υποχρεώσεις που απορρέουν μέσα από τη συμμετοχή τους στους διεθνείς οργανισμούς;

Άραγε, πώς αντιμετωπίζονται οι οικονομικές περιφερειακές ανισότητες που φαλκιδεύουν την ισόρροπη και πράσινη ανάπτυξη;

Στα ανωτέρω ερωτήματα δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις και μαγικές συνταγές. Χρειάζονται στοχευμένες δράσεις που να οδηγούν στην ομαλή λειτουργία της Δημοκρατίας, μιας Δημοκρατίας που να λειτουργεί με ασφαλιστικές δικλείδες.

Μιας Δημοκρατίας που να κατοχυρώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα, την αληθινή ευημερία, τη διαφύλαξη της πολιτιστικής ταυτότητας των εθνών.

Κλείνοντας θέλω να τονίσω πως για την κατάκτηση του αγαθού της ελευθερίας, απαιτείται παιδεία και καλλιέργεια πνεύματος και ψυχής.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr