Γράφει ο Γιάννης Μητράκος

Η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη κέρδισε την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού και ανέβηκε στην εξουσία με το σημαντικό ποσοστό του 39,85% (Ιούλιος 2019), στηριζόμενη σε μια επιτυχημένη επικοινωνιακή εκστρατεία του λεγόμενου «αντι-συριζικού» μετώπου, στο οποίο συσπειρώθηκαν ακραιφνείς κεντροδεξιοί μέχρι κεντροαριστεροί και αριστεροί παραπονιάρηδες, που ήθελαν να εκδικηθούν τον Αλέξη Τσίπρα, γιατί τους «πρόδωσε» και δεν έκανε την ελληνική Οκτωβριανή Επανάσταση!

Έτσι είχαμε το παράδοξο φαινόμενο μια αριστερή κυβέρνηση, που βρέθηκε μέσα στη δίνη της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης, χωρίς να έχει καμία προγενέστερη ευθύνη, και αναγκάστηκε με πρωτοφανή ρεαλισμό να διαπραγματευτεί με τους σκληρούς και ανελέητους δανειστές μας, καταφέρνοντας να βγάλει τη χώρα μας από τα μνημόνια «με την κοινωνία όρθια», όπως σωστά τόνιζε ο τέως πρωθυπουργός, και μάλιστα να την βάλει σε τροχιά ανάπτυξης, αφήνοντας και ως παρακαταθήκη για την επόμενη κυβέρνηση το περίφημο «μαξιλάρι» των 37 δις ευρώ, να χάνει τις εκλογές και να οδηγείται στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης!

Παραβλέπω την προεκλογική με τη μετεκλογική αναντιστοιχία λόγων και έργων της κυβερνώσας παράταξης, τις υπαναχωρήσεις και τις ευέλικτες αναθεωρήσεις θέσεων, τη σιωπηρή εγκατάλειψη θεμάτων αιχμής όπως τη συμφωνία των Πρεσπών για το «Μακεδονικό», που άφηναν να εννοηθεί ότι θα επανεξέταζαν ως κυβέρνηση, και τη γενικότερη κυβερνητική στροφή προς μία αντεργατική, αντιδημοκρατική και αυταρχική πολιτική για να έλθω στο συγκεκριμένο θέμα που θα μας απασχολήσει στην παρούσα παρέμβαση.

Το θέμα μας είναι η ανακοινωθείσα προκλητική υπαναχώρηση της κυβέρνησης, σε όσα είχε συμφωνήσει με την Εκκλησία της Ελλάδος, σχετικά με τη λειτουργία των ιερών ναών κατά τη διάρκεια του Δωδεκαήμερου. Έτσι μετά από τη χριστουγεννιάτικη και την πρωτοχρονιάτικη λειτουργία με παρουσία 25 πιστών στους ενοριακούς ναούς και 50 στους μητροπολιτικούς, η κυβέρνηση αποφάσισε αιφνιδίως και χωρίς καμία προηγούμενη επικοινωνία με την κορυφή της ιεραρχίας να απαγορεύσει τη συμμετοχή πιστών στη Θεία Λειτουργία των Θεοφανείων και την τέλεση του πατροπαράδοτου Αγιασμού των υδάτων σε εξωτερικούς χώρους!

Με την προσωπική εμπειρία των δύο πρώτων Λειτουργιών, έστω και υπό το καταθλιπτικό καθεστώς του πολύ περιορισμένου αριθμού πιστών, όπου διαπίστωσα «ιδίοις όμμασι» την αυστηρή και υποδειγματική τήρηση των συμφωνηθέντων μέτρων, αναρωτιέμαι: Ποιος είναι ο λόγος που για τα Θεοφάνεια επιλέγεται και πάλι το ακατανόητο πλέον μέτρο «κεκλεισμένων των θυρών»; Πού πήγε η πολυδιαφημισμένη «σχέση εμπιστοσύνης» μεταξύ του Πρωθυπουργού και του Αρχιεπισκόπου; Πώς μπορεί η Ιεραρχία της Εκκλησίας μας να ανεχθεί αυτήν την προσβολή που ρίχνει στο καλάθι των άχρηστων όσα συμφωνήθηκαν πριν από λίγες ημέρες; Και πώς θα αντιδράσει σ’ αυτήν τη μονομερή απόφαση; (σ.σ. Οι γραμμές αυτές γράφονται πριν από τη συνεδρίαση της Ιεραρχίας).

Όπως έχουμε γράψει πριν από λίγο καιρό και όπως καταγγέλλεται από σύσσωμη την Αντιπολίτευση, αλλά και από πολλές προσωπικότητες κι επιστημονικούς φορείς, η κυβέρνηση στο ζήτημα της πανδημίας είναι ολοφάνερο πλέον ότι κινείται με την ατελέσφορη λογική του «βλέποντας και κάνοντας» και ότι απουσιάζει μια ολοκληρωμένη και μακροπρόθεσμη στρατηγική. Όλα αποφασίζονται και υλοποιούνται με βάση την επικοινωνιακή εικόνα της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, που αγωνιούν μήπως και ξεφύγει η κατάσταση, γεμίσουν οι ΜΕΘ και πεθαίνουν οι άνθρωποι αβοήθητοι στα ράντζα των διαδρόμων των νοσοκομείων, όπως έγινε στη δύσκολη πρώτη φάση της πανδημίας στη Βόρεια Ιταλία και τότε το εκλογικό κόστος θα είναι βαρύτατο!

Με μια σκληρή αναποτελεσματική καραντίνα, οριζόντιου χαρακτήρα, η κυβέρνηση επιδιώκει να κρατήσει την κατάσταση των ΜΕΘ υπό έλεγχο, δίχως να προχωρήσει σε μια ουσιαστική στήριξη του ΕΣΥ, κερδίζει πολιτικό χρόνο με το σχεδιαζόμενο ανασχηματισμό και στο βάθος κυοφορείται η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες – ενδεχομένως το προσεχές φθινόπωρο- προτού να εξανεμιστούν τα επικοινωνιακά κέρδη, που αποτυπώνονται στις δημοσκοπήσεις.

Η εφαρμογή για 2η φορά της ίδιας αποτυχημένης συνταγής σχετικά με την αντιμετώπιση της πανδημίας κλονίζει την εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στην επιστημονική κοινότητα, η οποία σε μεγάλο βαθμό έχει εργαλειοποιηθεί από την κυβερνητική παράταξη, για να υπηρετήσει τους επικοινωνιακούς κι εκλογικούς της σκοπούς και δίνει «πεδίον δόξης λαμπρόν» σε όσους σπεύδουν να υιοθετήσουν τις κάθε είδους θεωρίες αμφισβήτησης που διακινούνται στο διαδίκτυο και στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης.

Πράγματι είναι απορίας άξιον το γεγονός αυτής της επιστημονικά αστήρικτης κυβερνητικής απόφασης με το κλείσιμο των εκκλησιών, που θα οδηγήσει όπως φαίνεται σε έντονες και δικαιολογημένες πλέον αντιδράσεις τόσο από την πλευρά των ιερωμένων όσο και των πιστών. Ενώ οι ουρές συνωστισμού μπροστά στις τράπεζες ζουν και βασιλεύουν, ενώ τα καράβια και τα αεροπλάνα κινούνται με μέγιστη πληρότητα (π.χ. 80% στα πλοία αντί 60%), ενώ στα αστικά λεωφορεία Αθηνών και Θεσσαλονίκης οι επιβάτες «παστώνονται» κυριολεκτικά, ενώ οι κυβερνητικοί παράγοντες και τα κομματικά στελέχη δίνουν το κακό παράδειγμα της μη εφαρμογής των μέτρων, η κυβέρνηση και τα συστημικά ΜΜΕ συνεχίζουν το μονότονο τροπάρι της απόδοσης ευθυνών στους απλούς πολίτες και τη νεολαία με την επιβολή δυσβάσταχτων προστίμων (σ.σ. θα πληρωθούν άραγε ποτέ όλα αυτά; ) και τώρα, χωρίς καμιά επιδημιολογική μελέτη, κλείνουν οι εκκλησίες για τα Θεοφάνεια, παρά την υπάρχουσα συμφωνία.

Δεν ξέρω ποια θα είναι η απόφαση της Ιεράς Συνόδου, αλλά θεωρώ σκόπιμο οι Ιεράρχες μας να αποφασίσουν την εφαρμογή της συμφωνίας (25 άτομα στους ενοριακούς ναούς-50 στους μητροπολιτικούς), ώστε να είναι απολύτως σύννομοι και να δώσουν ένα μάθημα υπεύθυνης και δημοκρατικής συμπεριφοράς σε μια κυβέρνηση που όπως φαίνεται «δεν έχει μπέσα»! Επισημαίνουμε ότι κι αυτή η απόφαση ήταν αβάσιμη και διάτρητη γιατί δεν υπάκουε στον κανόνα 1 άτομο ανά 10 τ.μ. της επιστημονικής επιτροπής κι έβαζε σε κατώτερη θέση ενοριακούς ναούς με μεγαλύτερη χωρητικότητα από τους μητροπολιτικούς!

Η Ιεραρχία, οι ιερωμένοι και οι πιστοί ας προβληματιστούν από την ανακόλουθη κυβερνητική συμπεριφορά κι ας βγάλουν επιτέλους τα συμπεράσματά τους για την ειλικρίνεια κάποιων πολιτικών προσώπων που βλέπουν το χώρο της Εκκλησίας ως προνομιακό πεδίο για την καλλιέργεια και προβολή της εικόνας τους και την άντληση εκλογικών ωφελειών. Κι ας θυμηθούμε ότι ο «άθεος» Τσίπρας φέρθηκε με μεγάλη αξιοπρέπεια και σεβασμό απέναντι στην Εκκλησία μας και δεν πήρε ποτέ κάποια μονομερή απόφαση που την αφορούσε.

Υ.Γ.: Η λέξη μπέσα (besa ή bese) είναι αρβανίτικη και σημαίνει εθιμοτυπικό κώδικα τιμής (λόγος τιμής) με ρίζες στο μεσαίωνα. Η έννοια αυτής της λέξης είναι συγγενική με τις ελληνικές λέξεις φιλότιμο, αξιοπιστία, αξιοπρέπεια.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr