Γράφει ο Θάνος Ορφανός

Προσωπικά δεν υπήρξα υπέρμαχος ούτε της λιτότητας και της ύφεσης που προκάλεσαν τα μνημόνια και λεηλάτησαν το λαό και την εγχώρια κοινωνία, αλλά ούτε και αντίθετος με τις μεταρρυθμίσεις που μας οδήγησαν αυτά, με σκοπό τη δημοσιονομική εξυγίανση, τον εκσυγχρονισμό του κράτους και τη συγκρότηση ενός ανταγωνιστικού παραγωγικού μοντέλου οικονομίας.

Ήμουν και είμαι αντίθετος στον εθνικό διχασμό, την χειραγώγηση της κοινής γνώμης, στις πελατειακές σχέσεις πολίτη-πολιτικού, στο λαϊκισμό, τη δημαγωγία, στη χρήση της κάθε μορφής βίας.

Σήμερα, παρά το γεγονός πως έχουμε βγει κατά κάποιο τρόπο από την οικονομική επιτήρηση, ως κοινωνία και ως έθνος έχουμε να αντιμετωπίσουμε προκλήσεις, που κατα τη γνώμη μου οφείλουν και πρέπει να απαντήσουν στο διακύβευμα κατεδάφιση ή ανοικοδόμηση.

Με άλλα λόγια να δούμε τι αφήνει πίσω της η εποχή της κρίσης, κατεδαφίζοντας όσα μας κρατούν αιχμάλωτους στο παρελθόν και ανοικοδομώντας όσα πετύχαμε μέσα από την πρόοδο και τη δημοκρατία.

Επομένως μπορούμε να οικοδομήσουμε μια πιο φιλελεύθερη και φιλοκοινωνική αστική δημοκρατία, ένα σύγχρονο, ανεξάρτητο και αποτελεσματικό κράτος, μια πιο ανθρώπινη και δημοκρατική κοινωνία που να διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Και μια ισχυρή οικονομία που να καθίσταται εξωστρεφής και ανταγωνιστική εκμεταλλευόμενη ακριβώς τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα του τόπου μας.

Στην προσπάθεια αυτή απαιτείται η αναβάθμιση του κοινοβουλευτικού διαλόγου μέσα από ουσιαστικά επιχειρήματα και την αποβολή της κομματικής ιδιοτέλειας.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr