ΣΠΑΡΤΗ. Σε αυτή την πόλη κάτι πρέπει επιτέλους να γίνει. Η ακινησία και η απάθεια (ενίοτε και η εμπάθεια) τείνουν να γίνουν μνημεία, προτομές και αξιοθέατα. Κάτι πρέπει να γίνει. Άλλωστε οι δημότες αυτή την εντολή έδωσαν στις εκλογές. Κάτι να αλλάξει… και έφεραν τα μέσα – έξω και τα έξω – μέσα.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όσα γίνουν δεν πρέπει να απηχούν τη σύμπνοια και τη συμφωνία των Σπαρτιατών. Τα έργα είναι πιο δίκαια και πιο σωστά όταν είναι καρπός συμφωνίας και όχι πεδίο διαφωνίας. Στη Σπάρτη συχνά διαφωνούμε για το τι πρέπει να γίνει και σπάνια συμφωνούμε για το τι δεν πρέπει να γίνεται…

Είναι σωστή η αναφορά: «Αντί να ψάχνουμε λύση στα προβλήματα, αναζητούμε προβλήματα στις λύσεις». Συλλογισμός που από εξαιρετικά σύνθετος καταλήγει απλοϊκά υποδειγματικός. Άλλο τόσο όμως ευσταθεί και η απλή αναλογική στην αντιμετώπιση των πραγμάτων. «Πλειοψηφία είναι αυτό που ψήφισε αρχικά ο κόσμος των πολιτών και όχι αυτό που διαμορφώνει εκ των υστέρων ο πολιτικός κόσμος».

Επιτέλους η «Παλαιολόγου» κατόρθωσε να ενώσει αριστερούς με δεξιούς και μάλιστα κομμουνιστές με ακροδεξιούς… Ισως η ανάπλαση της «Λυκούργου» να φέρει κοντά και εθνικόφρονες με σοσιαλιστές… αν θα υπάρχουν ακόμα!

Αρκετά έργα θα εξελιχθούν το επόμενο διάστημα στη Σπάρτη, σπέρμα προηγούμενων, καρπός των επόμενων και έργο των παρόντων. Ανάπλαση Παλαιολόγου, Ξενία, Νέα είσοδος Σπάρτης, Γέφυρα Ευρώτα, Νέο Μουσείο, Παλαιό Μουσείο, Παλάτια Μυστρά, Παλαιό Πρωτοδικείο, Οικία Ευρώπης, Κλειστό Γήπεδο και γιατί όχι νέο Νοσοκομείο. Προσοχή λοιπόν γιατί μέσα από αυτά θα αναδειχθεί η νέα ταυτότητα της πόλης και του Δήμου αλλά και η υπευθυνότητα των πολιτικών δυνάμεων σε κάθε επίπεδο.

Προσοχή δε ιδιαίτερη και σε κάθε τι που αποτελεί πράξη κι έργο, μικρό ή μεγάλο. Γιατί π.χ. τα πρώτα δείγματα Χριστουγεννιάτικου στολισμού της πόλης είναι και πάλι φρικτά. Να περιμένουμε να ολοκληρωθεί η προσπάθεια για να κρίνουμε; Ναι. Αλλά αν είναι όλη φρικτή ποιος και πως θα μας αποζημιώσει;

Προσοχή λοιπόν, γιατί ο φωτισμός σε δρόμους σκοτεινούς είναι καλοδεχούμενος αλλά κάπου και προκλητικός. Προσοχή γιατί η διαχείριση των απορριμμάτων δεν έχει λυθεί. Προσοχή γιατί και η καθημερινότητα πρέπει να είναι προτεραιότητα. Δεν αρκούν μόνον τα εργοτάξια…

Όχι φυσικά… Ακόμα η επικοινωνία της Δημοτικής Αρχής πάσχει. Πάντα έπασχε στη Σπάρτη. Δείγμα της νοοτροπίας όλων όσων πέρασαν από το Δημαρχείο για την εκτίμηση που είχαν στην σωστή ενημέρωση του πολίτη. Τα 10 πρώτα χρόνια είναι δύσκολα, έλεγαν κάποτε. Στη Σπάρτη έχουν γίνει 30…

Στη φύση του ανθρώπου είναι η κοινωνία και επικοινωνία. Η ανταλλαγή απόψεων, θέσεων και η έκφραση γνώμης. Η συζήτηση, ο διάλογος, ο ψίθυρος, η κουβέντα, το κουτσομπολιό, η φημολογία και ο στοχασμός. Όταν όλα αυτά περιορίζονται σχεδόν στο μηδέν τότε κάποιοι πρέπει να αγρυπνούμε…

Κάποτε υπήρχαν μια Γερουσία και μια Απέλλα, δύο Βασιλείς και ένας Νομοθέτης για να κατορθώσει μια κουκίδα στον χάρτη να γίνει παγκόσμια πόλη. Σήμερα ας μετρηθούμε, ας ζυγιστούμε και ας ψαχτούμε στον χάρτη… μήπως και εντοπίσουμε το στίγμα μας.

Αν ρωτούσε κάποιος, παλαιότερα, ποιος είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχος των κακών πολιτικών η απάντηση θα ήταν «η αποχή των πολιτών» αλλά η εμφάνισή τους την ημέρα των εκλογών. Σήμερα ο καλύτερος σύμμαχος για τον πολιτικό που δεν τα καταφέρνει και τόσο ( ή καθόλου) καλά είναι η καραντίνα… Βλέπε Μητσοτάκη, Τσίπρα κ.α.!

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr