Γράφει ο Χρόνης Πολυχρονίου

Στο επίμαχο ερώτημα του Κυβερνητικού Εκπροσώπου: «Τι θα συνέβαινε …εάν;», η απάντηση είναι μία και μοναδική. Είναι μάλιστα πολύ οδυνηρή: «Δυστυχώς μας συνέβη». Να ζήσουμε τις ημέρες της πιο ανίκανης και επικίνδυνης Κυβέρνησης μετά την Μεταπολίτευση, στις πιο δύσκολες στιγμές για την Χώρα. Την Κυβέρνηση των μεγάλων αντιφάσεων.

Την Κυβέρνηση που έπαιξε με την ασφάλεια και την ζωή μας και δυστυχώς απέτυχε. Κανείς πλέον δεν την εμπιστεύεται. Την Κυβέρνηση που ανοιγόκλεισε την Οικονομία, όπου ήθελε και όπως ήθελε. Την Δευτέρα έτσι, την Τρίτη αλλιώς. Μέχρι που την παρέσυρε πανικόβλητη το δεύτερο κύμα της πανδημίας. Έως τότε, οκτώ μήνες τώρα, τίποτα. Αφασία. Για τον φόβο πάντα του πολιτικού κόστους-οφέλους. Μία Κυβέρνηση αυτάρεσκη και αυτό-λιβανιζόμενη. Μόνο Επικοινωνία. Από τα φίλια ΜΜΕ. Στα όρια της γελοιοποίησης.

Ο χειρότερος Πρωθυπουργός οδηγεί την Πατρίδα σε κοινωνική καταστροφή και οικονομικό μαρασμό. Μέχρι που και οι τελευταίοι δικοί της κατάλαβαν ότι εκτός από την Χώρα καταστρέφεται και η Δεξιά παράταξη. Η αφωνία πλείστων Υπουργών είναι χαρακτηριστική. Και ενδεικτική της κατάστασης.

Πρόκειται για μία Κυβέρνηση που πιάστηκε πολλές φορές σε πλήρη σύγχυση. Που επέτρεψε στους Τούρκους να αλωνίζουν στο Αιγαίο. Που απεμπόλησε κυριαρχικά δικαιώματα και τις πάγιες Εθνικές θέσεις για τα δώδεκα μίλια. Που «ανέθεσε» σε τρίτους την Εθνική μας Άμυνα και αξιοπρέπεια. Που εναποθέτει την «παρακολούθηση» των φοιτητών μέσα στα Πανεπιστήμια, στην …Αστυνομία. Μια Αστυνομία που ξύλο-φορτώνει με γκλόμπ, πεντάχρονα παιδιά. Της Αστυνομίας που επικηρύσσει τάχα, τους γνωστούς-άγνωστους προβοκάτορες κουκουλοφόρους. Και περιορίζει «δυναμικά» στο …πεζοδρόμια κάθε νόμιμη διαμαρτυρία των πολιτών.

Είναι η Κυβέρνηση της διγλωσσίας και της έλλειψης στρατηγικής για τον Τόπο. Είμαστε πρώτοι στην ύφεση και την ανεργία (17%) ξανά μέσα στην Ευρώπη. Τελευταίοι στα εργασιακά δικαιώματα. Τα οποία δυστυχώς εξέλειπαν παντελώς. Οι υπερωρίες πλέον δεν πληρώνονται. Απλώς …επιστρέφονται ως επί πλέον υπερωρίες. Το Ελληνικό θα γινόταν την …επομένη ημέρα το μεγάλο της Χώρας εργοτάξιο. Δυστυχώς βαδίζουμε σήμερα με 10% ύφεση. Κλειστοί. Σβηστά.

Οι άνθρωποι των γραμμάτων και του Πολιτισμού καταγγέλλουν το μίσος που εκπέμπει η Κυβέρνηση εναντίον τους. Στην πολύπαθη εστίαση κολλάει ο κορονοϊός. Στα λεωφορεία και μετρό, όχι. Οι σεισμοπαθείς της Σάμου παραμένουν άστεγοι και οι πληγέντες της Καρδίτσας είναι ακόμη χωρίς αποζημιώσεις.

Στο καπάκι, η Κυβέρνηση ψηφίζει και τον πτωχευτικό νόμο προκειμένου να μας …πάρει και τα σπίτια. Βουβό ακόμη το ποτάμι της αντίδρασης, γεμάτο φόβο και οργή μέσα στο Λαό. Δαγκωτή όμως η ψήφος του, σε …αναμονή. «Ακούς εκεί, να είναι εξαρτημένοι από τον μισθό τους…». Επίσης εκστομίζουν με άθλιο τρόπο. «Να πάνε στην δουλειά τους …με τα πόδια».

Φέρανε τα Νοσοκομεία σε κώμα και την κοινωνία σε δεύτερο, συνεχές lock- down.Με κατάκοπους Γιατρούς και νοσηλευτές. Τους δε πολίτες σε απόγνωση. Λένε πως αυξήσανε τις ΜΕΘ, χωρίς όμως να τις στελεχώσουν με το απαραίτητο προσωπικό προκειμένου να λειτουργήσουν. Αντίθετα μειώσανε τα προγραμματισμένα χειρουργεία κατά 80%. Κάθε ημέρα το ένα ρεκόρ σπάει το άλλο σε νεκρούς, κρούσματα και διασωληνομένους.

Για όλα φταίνε οι πολίτες. Ειδικά οι νέοι. Η Πολιτεία δεν φταίει σε τίποτα. Τους κουνάνε και το δάχτυλο. Ποιος; Η Κυβέρνηση που εργαλειοποίησε και απαξίωσε την επιστημονική κοινότητα. Που κρύβεται πίσω από αυτήν και την εκθέτει ανεπανόρθωτα. Που δεν δίνει τα Πρακτικά της στην δημοσιότητα. Διότι δεν μπορεί η επιστημονική κοινότητα να συμφώνησε στο ανεξέλεγκτο άνοιγμα του Τουρισμού, στη υψηλή πληρότητα των πλοίων, στο άνοιγμα των Σχολείων με αύξηση των μαθητών μέσα στην τάξη και την ασφυξία των εργαζομένων στα λεωφορεία και μετρό.

Μετά την μάσκα-αλεξίπτωτο που πρόσφεραν αρχικά στους μαθητές, το τελευταίο φιάσκο με την τηλεδιάσκεψη, που τιμωρεί μάλιστα τους … «απόντες μαθητές με απουσία», είναι ένας ακόμη κρίκος στην αυτό-γελοιοποίηση αυτής της Κυβέρνησης. Προς μεγάλη τέρψη των θαμώνων του διαδικτύου.

Παρόλα αυτά δεν συμφωνούμε καθόλου με την εκτίμηση ότι «όταν θα φύγει ο κορονοϊός, θα φύγει μαζί του και ο Μητσοτάκης». Θέλει πολύ νερό ακόμη ο μύλος της πολιτικής στην Ελλάδα. Αντίθετα πιστεύουμε πως η διαχείριση του αναμενόμενου την Άνοιξη εμβολίου κατά της πανδημίας, σε συνάρτηση με την υπεροπλία των ΜΜΕ που διαθέτει, μπορεί να δώσει χρόνο ζωής σε αυτή την Κυβέρνηση. Για να ζήσουμε και άλλες, ακόμη χειρότερες ημέρες καταστροφής.

Στις ΗΠΑ τα καταφέρανε. Καταλάβανε το λάθος τους και το διορθώσανε. Τον διώξανε τον ανεκδιήγητο Τράμπ. Η συσχέτιση μαζί του δεν είναι καθόλου τυχαία. Εκείνος τους έταξε, «πρώτα η Αμερική και καλές business». Ετούτος, ο δικός μας, έταξε «Νόμος και τάξη μαζί με καλοπληρωμένες δουλειές με 4% ανάπτυξη».

Συμπερασματικά. Ο κόσμος βαδίζει ξανά σε προοδευτικές ηγεσίες και αναζητάει λειτουργικές λύσεις στα μεγάλα προβλήματά του. Το θέμα λοιπόν είναι εμείς, οι πολίτες τι ακριβώς κάνουμε. Έχουμε καμία συμμετοχή στην προσπάθεια και ευθύνη για την επιστροφή στο μέλλον της Χώρας; Ή όλα είναι μάταια, μάταιη και η ψήφος μας, και όλα έχουν προδιαγραφεί;

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι εδώ. Νέος, έμπειρος, δοκιμασμένος και αποτελεσματικός στα δύσκολα. Συνάμα και μοναδικός. Να πάρει αυτός ναι, τις πρωτοβουλίες. Με άλλο, νέο σχέδιο, πρόγραμμα και Κυβερνητικό προφίλ, να ηγηθεί. Ας κάνουμε όμως και εμείς κάτι παραπάνω.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr