ΚΟΣΜΟΣ. Η Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης εορτάζεται στο πλαίσιο της «Εβδομάδας Δράσης για τα Οστά και τις Αρθρώσεις».

Η Εβδομάδας Δράσης για τα Οστά και τις Αρθρώσεις ξεκινά στις 12 Οκτωβρίου με την Παγκόσμια Ημέρα Αρθρίτιδας, συνεχίζεται με την Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης στις 16 Οκτωβρίου, με την Παγκόσμια Ημέρα Τραύματος στις 17 Οκτωβρίου και ολοκληρώνεται στις 20 Οκτωβρίου με την Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης.

Στατιστικά Στοιχεία

  • Οστεοπόρωση: Μεταβολικό νόσημα των οστών, το οποίο χαρακτηρίζεται από μειωμένη οστική μάζα (πυκνότητα του οστού) και διαταραχή της μικρο-αρχιτεκτονικής τους, με αποτέλεσμα τον αυξημένο κίνδυνο κατάγματος.
  • Πλήττει περισσότερο τις γυναίκες από τους άνδρες.
  • Μία στις τρεις γυναίκες άνω των 50 ετών υποφέρει από κατάγματα που προκλήθηκαν από οστεοπόρωση.
  • Μία στις τρεις Ελληνίδες, νεότερες των 50 ετών, θα εμφανίσει οστεοπόρωση. Οι γυναίκες αυτές έχουν μειωμένη οστική μάζα -ένδειξη προδιάθεσης εμφάνισης της ασθένειας- γεγονός ωστόσο που αγνοούν στη συντριπτική τους πλειονότητα αφού δεν κάνουν τον έλεγχο.
  • Αιτίες για την αύξηση της συχνότητας εμφάνισης της οστεοπόρωσης στις Ελληνίδες είναι η κακή διατροφή και η έλλειψη άσκησης.

Πρόληψη της οστεοπόρωσης

Όλες οι γυναίκες ανεξάρτητα από την ηλικία τους αλλά και οι άνδρες, θα πρέπει να έχουν σωστή ενημέρωση για το τι σημαίνει οστεοπόρωση και πως μπορούν να την προλάβουν.

Παρ’ όλο που η οστεοπόρωση εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από κληρονομικά αίτια είναι δυνατόν, με μέτρα που θα πάρουμε σε νεαρή ηλικία, να προλάβουμε τις σοβαρές μελλοντικές επιπτώσεις της πάθησης. Ο κύριος στόχος στην πρόληψη είναι να αποκτήσουμε την μεγαλύτερη δυνατή κορυφαία οστική πυκνότητα δηλαδή την μεγαλύτερη τιμή οστικής μάζας που θα φθάσει κάποιος στο τέλος της σκελετικής του ανάπτυξης και ωρίμανσης, που ολοκληρώνεται στην ηλικία των 20 – 25 χρόνων Το «κτίσιμο» δυνατών οστών κατά τη διάρκεια της παιδικής και εφηβικής ηλικίας μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της οστεοπόρωσης σε μεγαλύτερες ηλικίες. Στα προληπτικά μέτρα που συνιστώνται για την επίτευξη αυτού του στόχου περιλαμβάνονται η σωστή διατροφή σε γαλακτοκομικά, που είναι η κύρια πηγή του απαραίτητου για τον οργανισμό μας ασβεστίου, η συνεχής, καθημερινή, αν είναι δυνατόν, σωματική άσκηση, και η αποφυγή αλκοόλ και καπνίσματος.

Θεραπεία οστεοπόρωσης

Σήμερα υπάρχουν αρκετά φάρμακα για την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης. Μια κατηγορία αυτών των φαρμάκων μειώνει την οστική απώλεια ενώ μια άλλη αυξάνει την οστική παραγωγή. Η Ραλοξιφαίνη ( εκλεκτικοί τροποποιητές των οιστρογονικών υποδοχέων – SERMS) ,τα Διφωσφονικά(ετιδρονάτη, αλενδρονάτη, ριζεδρονάτη, ιμπανδρονάτη, ζολενδρονάτη) και η Ντενοσουμάμπη ανήκουν στην πρώτη κατηγορία, ενώ η Παραθορμόνη στην δεύτερη. Υπάρχει επίσης το Ρανελικό Στρόντιο που έχει μεικτή δράση.

Η επιλογή της θεραπευτικής αγωγής, το πότε πρέπει να ξεκινήσει, με ποια φάρμακα και για πόσο διάστημα, είναι κάτι που θα πρέπει να το αποφασίσει ο γιατρός με βάση το ιστορικό, την ηλικία, το φύλο και την βαρύτητα της νόσου. Η χορήγηση αυτών των φαρμάκων μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους. Μερικά χορηγούνται από το στόμα, είτε κάθε ημέρα είτε κάθε εβδομάδα ή μια φορά τον μήνα άλλα με υποδόρια ή ενδοφλέβια ένεση σε διαστήματα πιο αραιά που μπορεί να είναι κάθε 6 μήνες ή κάθε χρόνο.

Συμπληρώματα Ασβεστίου και βιταμίνη D πρέπει να λαμβάνουν όλοι μαζί με τη θεραπεία για την οστεοπόρωση.