ΕΛΛΑΔΑ. Με πολλούς παραγωγούς να αγανακτούν στην κυριολεξία αφού η σοδειά ελιάς του 2019 – 20 είναι ακόμα στις δεξαμενές του «χρηματιστηρίου» καταφθάνουν οι εκτιμήσεις για το άγουρο extra παρθένο ελαιόλαδο.

Το γεγονός ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μία χρονιά που, σε επίπεδο εκτιμήσεων τουλάχιστον, δεν φέρνει κάποια υπερπαραγωγή στη λεκάνη της Μεσογείου, καθώς και οι συζητήσεις για εμπορικές πράξεις που ήδη γίνονται σε βασικές παραγωγικές περιοχές της χώρας, δημιουργούν βάσιμες προσδοκίες για ανοδική τάση τιμών στο ξεκίνημα της νέας ελαιοκομικής περιόδου.

Αυτή η τάση, βέβαια, αναμένεται να ξεκαθαρίσει τις επόμενες εβδομάδες, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα αγουρέλαια. Στην περιοχή της Μεσσηνίας, εν τω μεταξύ, οι τιμές για τα ποιοτικά ελαιόλαδα ΠΟΠ Καλαμάτας έχουν διαμορφωθεί στα 2,50 ευρώ/κιλό τον τελευταίο μήνα, αυξημένες κατά 10 λεπτά από αυτές του Αυγούστου. Τα υπόλοιπα έξτρα παρθένα ξεκινούν από τα 2,20 ευρώ/κιλό, σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΑΣ Καλαμάτας, Μιχάλη Αντωνόπουλο, ο οποίος κάνει λόγο για κάποια κινητικότητα με μεμονωμένες πράξεις.

Όπως προσθέτει ο ίδιος, η συγκομιδή ξεκινά σε δύο μήνες, κάτι που δίνει το περιθώριο σε παραγωγούς και εμπόριο, έχοντας ελαιόλαδα στις δεξαμενές τους, να περιμένουν λίγο ακόμη.

«Οι τιμές θα κρατηθούν σε υψηλότερα επίπεδα φέτος», εκτιμά, αφού «δεν φαίνεται να υπάρχει η πίεση της υπερπαραγωγής».

Στα επίπεδα του Αυγούστου, δηλαδή στα 2,15-2,20 ευρώ, κινούνται οι τιμές για το έξτρα παρθένο στη Δυτική Μεσσηνία, όπως μεταφέρει στην «ΥΧ» η τοπική ομάδα παραγωγών Νηλέας.

Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο, Τάκη Δημητρακόπουλο, το ΠΟΠ κυμαίνεται 20-25 λεπτά υψηλότερα, ενώ το βιολογικό εξασφαλίζει σταθερά 1 ευρώ παραπάνω από το συμβατικό.

Ο πρόεδρος της ομάδας, Γιώργος Κόκκινος, κάνει λόγο για διαχειρίσιμα αποθέματα στην περιοχή, υπογραμμίζοντας ωστόσο την απουσία μηχανισμού καταγραφής τους, ώστε να χαράσσεται αντίστοιχα πολιτική για το προϊόν.

Κινητικότητα σε Κρήτη και Λέσβο

Με 2,25 ευρώ/κιλό πληρώνεται αυτή την περίοδο το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο οξύτητας 0,3 στα Χανιά, ακολουθώντας μια διαβάθμιση, αναλόγως ποιότητας, κατά 10 λεπτά όσο αυξάνεται η οξύτητα, ενώ το ΠΟΠ Κολυμβαρίου με 2,40 ευρώ/κιλό. Σύμφωνα με τον Νεκτάριο Παρασκάκη, υπεύθυνο δραστηριότητας ελαιολάδου στον ΑΣ Χανίων, οι τιμές τον Ιούλιο ήταν υψηλότερες κατά 5 λεπτά. Ο ίδιος, ωστόσο, προβλέπει ότι οι τιμές δεν θα είναι τόσο χαμηλές όσο τη διετία που προηγήθηκε, χωρίς πάντως να ασπάζεται τις απόψεις που μιλούν για μεγάλη άνοδο. Ενδιαφέρον για τα πολύ καλά χαμηλόβαθμα ελαιόλαδα καταγράφεται στη Λέσβο, σύμφωνα με τον Μπάμπη Παπαδέλλη, παραγωγό, ελαιοτριβέα και τυποποιητή από το νησί, ο οποίος προσθέτει ότι οι πράξεις που εκτελούνται έχουν να κάνουν με την κάλυψη συγκεκριμένων αναγκών τυποποιητικών εταιρειών. Ο ίδιος αναφέρει ότι οι τιμές για το έξτρα παρθένο οξύτητας 0,3 έχουν ανέβει κατά 10-15 λεπτά το τελευταίο διάστημα, με διαφοροποιήσεις βέβαια από περιοχή σε περιοχή.

Ο «θάνατος» του παραγωγού

Σε κάθε περίπτωση αυτό που αποκρυσταλλώνεται στην αγορά της ελιάς και του ελαιόλαδου είναι ότι ο μέσος αγρότης παραγωγός συνθλίβεται ανάμεσα στο κόστος παραγωγής και στους εμπόρους – νονούς του προϊόντος. Σε παραγωγικές περιοχές όπως η Λακωνία πληθαίνουν τα παραδείγματα όχι μόνον πλουτισμού εμπόρων στις πλάτες των παραγωγών αλλά και πράξεων που ξεφεύγουν πλέον από τα συνήθη όρια του αμείλικτου εμπορίου αφού στην ουσία καθιστούν τους παραγωγούς εργάτες γης, ομήρους των εμπόρων που διαθέτουν το ρευστό προκαταβολής, χωρίς προοπτική και φυσικά χωρίς δύναμη για παραγωγή και εργασία.

Με κανόνες της σκληρής σαξονικής αγοράς έμποροι εγκλωβίζουν ποσότητες στις αποθήκες των παραγωγών καταβάλλοντας μόνον προκαταβολές, ενώ άλλοι που διαθέτουν αποθήκες, όταν δεν αγοράζουν στην τιμή που θέλουν χρεώνουν ενοίκιο αποθήκευσης.

Ανεξάρτητα λοιπόν από τις τιμές, τις διακυμάνσεις και την ποσότητα και ποιότητα της παραγωγής σε ελιά και ελαιόλαδο, κάποιος πρέπει να ασχοληθεί και με την ποιότητα και το προσδόκιμο ζωής των παραγωγών της ελιάς.