Κύριοι, δεν καταλάβαμε, παρακαλούμε απαντήστε μας!...

Γράφει ο Τάσος Ευόρας

«Τελικά, τι δεν καταλάβατε;» θα μπορούσαν να μας ρωτήσουν, ο Μητσοτάκης και οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί, μετά την συζήτηση που έγινε στη Βουλή, για την επικύρωση των Συμφωνιών μεταξύ Ελλάδας, Ιταλίας και Αιγύπτου...

Και θα μπορούσαμε και εμείς να απαντήσουμε δια ερωτήσεων, με σειρά «λαϊκών» προβληματισμών που έμειναν αναπάντητοι, πιθανότατα γιατί αυτοί δεν κατάλαβαν αλλήλους!...

Και πρώτα πρώτα θα θέλαμε να μάθουμε πώς εννοούν την εθνική ομοψυχία, όταν οι ίδιοι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να συνεννοηθούν μεταξύ τους; Την στιγμή που ο Μητσοτάκης δείχνει αδιαλλαξία ως προς τη σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών για τα ελληνοτουρκικά θέματα, ανάλογη με την αδιαλλαξία που έδειξε ο Τσίπρας σχετικά με το ελληνοσκοπιανό!... Τι κρύβεται πίσω από αυτή την προσωπική-αδιαφανή πολιτική που και οι δύο εφαρμόζουν; Ποια συμφέροντα υπηρετούν; Και τι υποκρύπτουν, αφού δεν θέλουν να γίνουν γνωστά σε ευρύτερο κύκλο, ώστε να αναπτυχθούν ερωτήσεις και να δοθούν απαντήσεις, ως προς τον βαθμό που εξυπηρετούνται τα εθνικά μας συμφέροντα; Ή μήπως βαδίζουμε σιωπηρά προς μια ντε φάκτο πορεία συνεκμετάλλευσης των δικών μας πλουτοπαραγωγικών πόρων, με τους Τούρκους και τους «εταίρους» μας, που σε βάθος χρόνου... «θα έχουμε ξεχάσει»; Και πώς η «ενημέρωση» και η «εθνική ομοψυχία» και η «πολιτική συνεννόηση» υπηρετούνται με την... κατ’ ιδίαν προσωπική ενημέρωση; Πώς γίνεται έτσι η ανταλλαγή απόψεων, η σύνθεση θέσεων και η δημιουργία «συμπεφωνημένης εθνικής πολιτικής»;

Δεν καταλάβαμε «επισήμως» αν τελικά έγιναν έρευνες από το τουρκικό «Ορούτς Ρέις» στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Έγινε ή όχι καταπάτηση τής εθνικής μας κυριαρχίας; Και... «τι χρείαν έχομεν άλλων μαρτύρων» όταν οι ίδιοι οι Τούρκοι επιβεβαιώνουν το έγκλημά τους; Όταν ο εγκληματίας ομολογεί, πόσες άλλες αποδείξεις χρειαζόμαστε για να τον καταγγείλουμε, να τον παραπέμψουμε, να τον τιμωρήσουμε, να αντιδράσουμετέλος πάντων;

Ζητάμε από τους εταίρους μας της ΕΕ, να επιβάλλουν κυρώσεις στην Τουρκία παραβλέποντας –έστω σε κάποιο βαθμό- τα εθνικά τους συμφέροντα προκειμένου να πρυτανεύσει η διεθνής νομιμότητα, αλλά και η ισχύς της ΕΕ!... Όπως, ανάλογε ςκυρώσεις επιβάλλονται στην Ουκρανία, όπου η μικρή Κύπρος απειλεί με βέτο αν οι κυρώσεις δεν είναι ανάλογες και για την Τουρκία!... Εμείς, γιατί δεν απειλούμε ανάλογο βέτο; Και γιατί μονομερώς δεν επιβάλλουμε κυρώσεις στην Τουρκία, δια σειράς εμπορικών, τουριστικών και τελωνειακών μέτρων; Ώστε, πρώτοι εμείς, να δείξουμε πως παραβλέπουμε το όποιο οικονομικό συμφέρον έναντι της νομιμότητας;

Δεν καταλάβαμε, σε ποιο βαθμό υπάρχει επήρεια των συμφωνιών με Ιταλία και Αίγυπτο, ως προς την «μελλοντική συμφωνία μας με την Τουρκία» για την χάραξη ΑΟΖ; Εαν εμείς προσφέρουμε κάποια ποσοστά, (55%-70%) στις συμφωνίες των δύο χωρών, έναντι εκείνων που προβλέπονται από το Διεθνές Δίκαιο, με τι δικαιολογίες αύριο, θα θέλουμε να εφαρμοσθεί κατά 100% το Διεθνές Δίκαιο υπέρ μας, και εις βάρος της Τουρκίας; Και εάν οι Συμφωνίες με αυτές τις δύο χώρες «είναι πρόκριμα για την κατά τον ίδιο τρόπο επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών...» όπως δήλωσε ο Μητσοτάκης, αυτό δεν σημαίνει παραχώρηση των δικών μας (αναγνωρισμένων από το Διεθνές Δίκαιο) δικαιωμάτων και συνεκμετάλλευση; Και αν ακόμη οδηγηθούμε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αυτό το Δικαστήριο δεν θα λάβει ως προηγούμενο, αυτές τις δύο Συνθήκες;

Δεν μπορούμε να καταλάβουμε, γιατί οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και πολλές άλλες χώρες, κρατούν ίσες αποστάσεις απέναντι στην Ελλάδα και την Τουρκία; Η χώρα μας λειτουργεί σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο ή το παρακάμπτει; Σε τι ενοχλήσαμε την Τουρκία και τι διεκδικούμε από αυτήν; Πώς λοιπόν δικαιολογούνται οι ίσες αποστάσεις μεταξύ θύτη και θύματος; Και τι ακριβώς κάναμε για να διορθώσουμε αυτή την ηθική και νομική αταξία; Και είναι, τόσο ισχυροί οι όποιοι οικονομικοί λόγοι προς την μεγάλη πλειοψηφία των χωρών της ΕΕ, που μπορούν να ανατρέπουν κάθε ηθική συνύπαρξη των εταίρων και συμμάχων;

Δεν καταλάβαμε πότε ΘΑ επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στο Ιόνιο!... Από τα 6 ναυτικά μίλια που έχουμε τώρα, στα 12 ναυτικά μίλια που μας δίνει το Διεθνές Δίκαιο!... Και αφού πρόκειται για μελλοντική ενέργεια, γιατί δεν ανακοινώσαμε την ανάλογη και για το Αιγαίο; Μας «φρενάρει» το casus belli της Τουρκίας; Ανεχόμαστε ως χώρα να μας εκβιάζουν και να μας απειλούν, αν εφαρμόσουμε το δικαίωμά μας, ότι αυτό είναι αιτία πολέμου; Και δεν τους λέμε... «Ε, και;» και ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του, αν διαλυθεί το ΝΑΤΟ, αν διασπστεί η Ευρώπη!... Προ αυτού του φάσματος τι θα κάνουν όλοι; Μόνο στον Ερντογάν επιτρέπονται οι εκβιασμοί;

Δεν καταλάβαμε, γιατί οι Τούρκοι δεν ενοχλήθηκαν τόσο για το Ελληνο-Αιγυπτιακό Σύμφωνο... Και πολύ περισσότερο δεν καταλάβαμε την φράση του Μητσοτάκη πως οι δυο Συμφωνίες «εμπλουτίζουν τη διεθνή πρακτική...» Και διερωτώμεθα αν πρόκειται περί της πλαγίας οδού, δια την αναγνώριση τουρκικών δικαιωμάτων, επί της δικής μας εθνικής περιουσίας!... Γιατί αν αυτό δεν συμβαίνει τότε, γιατί δεν γίνεται οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου; Τι περιμένουμε τόσα χρόνια την επίλυση της ελληνοτουρκικής διαφοράς επί της εθνικής περιουσίας των δύο χωρών; Όλα αυτά, δεν θυμίζουν τις περιόδους της ενδοτικής πολιτικής, του πατέρα Μητσοτάκη , του ανεκδιήγητου Σημίτη, του απίθανου Γιωργάκη, του Πάγκαλου, της Ντόρας, που ακολουθεί ο Κυριάκος;

Διαβάζουν αυτή τη στήλη οι βουλευτές μας!... Οι εκπρόσωποί μας!... Ας τολμήσουν λοιπόν να μας απαντήσουν: Τι περιμένουν; Την εξάπλωση της αμφισβήτησης και ως προς την επάρκειά τους στην υπεράσπιση των εθνικών μας θεμάτων;