Περί Αγίας Σοφίας

Σκέψεις, έτσι «στα πετάχτά»!...

Γράφει ο Τάσος Ευόρας

Εάν μεν η Τουρκία εισήλθε σε μία νεο-οθωμανική εποχή, στη λογική της οποίας εμπίπτει και η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε Τζαμί, λογικά εγείρονται τα εξής ερωτήματα:

Είναι η Αγία Σοφία ναος της Ορθοδοξίας, δηλαδή, πρέπει να έχει την θρησκευτική οντότητα για την οποία κατασκευάσθηκε;

Πρόκειται για παγκόσμιο κληροδότημα της ελληνοχριστιανικής τέχνης, διεθνώς προστατευόμενο; Για Μουσείο υπό την ευθύνη, συντήρηση και χρηματοδότηση της διεθνούς κοινότητας;

Μήπως είναι ένα απλό κτίριο, το οποίο κατελήφθη όπως χιλιάδες άλλα κατά την Άλωση της Πόλης και εντάσεται στην δικαιοδοσία και χρήση «κατά το δοκούν» δηλαδή στην αυθαιρεσία των εκάστοτε τουρκικών κυβερνήσεων;

Ασφαλώς και δεν πρόκειται να συνταυτιστούμε με το τελευταίο ερώτημα... Γιατί αν συμβαίνει αυτό, η Τουρκία θα έπρεπε να απομονωθεί από την διεθνή κοινότητα και να εκδιωχθεί από όλους τους διεθνείς οργανισμούς που συμμετέχει, ως μη εναρμονιζόμενη προς τα διεθνώς παραδεκτά και συμπεφωνημένα!... Και η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε Τζαμί, δεν είναι το μόνο καρφί στο μάτι της παγκόσμιας κοινότητας!...

Άρα η απάντηση, λογικά, βρίσκεται ανάμεσα στα δύο πρώτα ερωτήματα!... Και αν αποδεχθούμε πως πρόκειται για παγκόσμιο κληροδότημα και βλέποντας την διεθνή αδυναμία προστασίας του Μνημείου, εμείς ως χώρα, απεκδυόμεθατων ευθυνώνμας; Αρνούμεθα να ενεργήσουμε μονομερώς και υπεύθυνα;

Όταν οι γείτονες χώρες, και ιδιαίτερα η Τουρκία λειτουργούν με εθνικά κίνητρα και συχνά, με εθνικιστική πρακτική, εμείς θα εξακολουθήσουμε να παριστάνουμε τους Ηρακλείς της παγκοσμιοποίησης, τους εραστές της πολυπολιτισμικότητας, της πολυφυλετικότητας και πολυθρησκευτικότητας;

Μα ποιοί είμαστε τελος πάντων; Οι Βέλγοι; Οι Λουξεμβούργιοι ή οι Ελβετοί; Δεν έχουμε συναίσθηση, πως βρισκόμαστε στο σταυροδρόμι των πολιτισμών, στην πρώτη γραμμή του θρησκευτικού πολέμου, τον οποίο κάποιοι ετοιμάζουν και αψιμαχίες έχουν ήδη αρχίσει; Εμείς έχουμε στα «μουλωχτά», δόλια και κρυφά από τον ελληνικό λαό, κηρύξει τη χώρα μας ως... μετα-εθνικό κράτος;

Και, εντάξει!... Οι διάφοροι καθηγητάδες των πανεπιστημίων πληρώνονται για να υπηρετούν την νεωτερικότητα και τον τυχοδιωκτισμό του κοσμοπολιτισμού!... Να συντάσσονται με την κρατούσα κυβερνητική και ευρύτερα πολιτική επιλογή!...

Ποια είναι όμως η θέση και η στάση, της Ορθόδοξης Εκκλησίας; Πού είναι οι Πατριάρχες, οι Αρχιεπίσκοποι, οι Μητροπολίτες; Αρκούνται στις κωδωνοκρουσίες και τις δοξολογίες; Και ο χριστιανός Πάπας πού είναι; Γιατί η Αγία Σοφία χτίστηκε πριν από το Σχίσμα των Εκκλησιών και εκφράζει γενικά τη χριστιανοσύνη!... Αλλά και ο Ορθόδοξος Πούτιν; Ικανοποιήθηκε, επειδή θα μπαίνει στον Ιερό Ναό της Ορθοδοξίας (που όμως έγινε Τζαμί) χωρίς εισιτήριο; Σε ποιο βαθμό υποχωρούν τα θρησκευτικά του πιστεύω, έναντι της πολιτικής;

Δηλαδή, ποια λογική υπηρετεί η άποψη ότι «οι δυο χώρες είναι καταδικασμένες να ζήσουν ειρηνικά»; Αρκεί πως «ο πολιτικός αυτοπροσδιορισμός μας, εντάσσεται στο παγκόσμιο μετα-εθνικό καθεστώς επίλυσης των σύγχρονων προβλημάτων...»; Όπως μας λέει ο Θεοδ. Γεωργίου, καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης ( «Το Βήμα» 26/7/2020) ή μήπως απλώς φιλοσοφεί ερήμην της πραγματικότητας;

Βαβαίως, κύριε Γεωργίου!... Το ίδιο συνέβη και με την συμφωνία των Πρεσπών όπου σε αυτή την περίπτωση «επικράτησε η θεσμική πολιτική απόφαση»!... Εις βάρος ποίου, κύριε καθηγητά; Και σε ποιο βαθμό την τηρούν οι Σκοπιανοί; Και τι ακριβώς σημαίνει η λέξη «θεσμική» στις πολιτικές αποφάσεις αυτού του είδους, αν όχι εθνικές παραχωρήσεις;

Και να δεχτούμε ακόμη πως «...ολόκληρες εθνικές και κρατικές οντότητες αυτοπροσδιορίζονται σε νέες βάσεις». «Αυτό» λέτε «συμβαίνει λοιπόν και με τα δύο σύγχρονα εθνικά κράτη, την Ελλάδα και την Τουρκία, τα οποία αναζητούν νέες μορφές συνύπαρξης κατά τον 21^ο αιώνα»!...

Εμείς, λοιπόν, κατά την άποψή σας, «αυτοπροσδιοριστήκαμε» στη «νέα βάση» του... «μεταεθνικού κράτους», ενώ απέναντί μας, έχουμε την επιστροφή σε ένα ακραία εθνικιστικό κράτος με εμφανείς και διακηρυγμένες «...φονταμελιστικές παρωχημένες φαντασιώσεις» τις οποίες εμπράκτως και ενόπλως καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε!...

Δεν είναι λοιπόν, αδιέξοδη και αντιφατική η εφαρμογή της πολιτικής του μεταεθνικού κράτους από την πλευρά μας όταν ήδη εκατομμύρια λαθροεισβολείς μουσουλμάνοι, βρίσκονται στη χώρα μας και κανένας δεν γνωρίζει ποια στάση θα κρατήσουν σε περίπτωση ρήξης με την Τουρκία;