Τραγικές αντιθέσεις!

(Δεύτερο Μέρος)

Γράφει ο Τάσος Ευόρας

Ακολούθως σκεφθήκαμε τους «εγχώριους πολίτες»!... Αυτούς που είδαμε να οδηγούνται στους κάδους απορριμμάτων!... Τους ριμαγμένους από τη ζωή ανθρώπους, αυτούς που μέσα στην νύχτα η ανάγκη τους έστελνε στον αγώνα της αυτοσυντήρησης και από την άλλη τους κυρίευε η αγωνία, να περισώσουν και τα τελευταία ίχνη αξιοπρέπειας!...

Δεν πρόκειτα για κάθε είδους μειονότητες! Αυτές επιδοτούνται καλά και με κάθε τρόπο!... Πρόκειται για εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους, χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους των 400 ή 600 ευρώ!... Πρόκειται για τα αδέρφια μας, τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας, γι’ αυτούς που πληρώνουν ενοίκιο, ρεύμα, τηλέφωνο, νερό, δάνεια σε τράπεζες, όλα σε δόσεις!... Και άραγε, με ποιό υπόλοιπο καλούνται να ζήσουν; Πρόκειται για νέους που δεν μπορούν να κάνουν οικογένεια, πρόκειται για παππούδες που δεν μπορούν να κεράσουν καφέ τους φίλους τους, που δεν μπορούν, να αγοράσουν σοκολάτα στα εγγόνια τους!...

Την ώρα που άλλοι συνταξιούχοι (άνω των 1.300ευρώ) περιμένουν να πάρουν την επιστροφή των... « καταδρομικών» και δίκαια, αλλά (προφανώς γιατί δούλεψαν και ίδρωσαν περισσότερο από τους άλλους...) αυτοί, πληρώνουν την ίδια εφορία (ΦΠΑ στα τρόφιμα...) με όλους τους άλλους και περιμένουν την εξαθλίωση!... Και ακούνε για... φοροαπαλλαγές και φοροελαφρύνσεις στις οποίες δεν συμμετέχουν!...

Είναι όμως αυτοί, που τους έκοψαν τα δώρα Χριστουγέννων, του Πάσχα και των διακοπών (που δεν έκαναν ποτέ...) αν και τα πλήρωσαν από το υστέρημά τους, είναι αυτοί που τους έκοψαν το ΕΚΑΣ, λες και πλούτισαν ξαφνικά και καμία κουβέντα δεν γίνεται πλέον γι’ αυτό!... Και -ώ τι ειρωνία- είναι εκείνοι που τους λένε να πάνε «δωρεάν» διακοπές, σαν παρείσακτοι, ανάμεσα σε εκείνους που μπορούν να καθίσουν σε ένα καφέ, να φάνε μια μερίδα γαύρους!... Αλλά αυτοί δεν έχουν τη δυνατότητα!... Δεν μπορούν να αγοράσουν ούτε ενθύμιο για παιδιά κι εγγόνια!...

Είναι μια τεράστια καταφανώς αδικημένη τάξη Ελλήνων, που εμφανώς πλέον διασπά, αδιαφορεί και απομακρύνεται από τον εθνικό ιστό!... Μια τάξη πολιτών που αδυνατεί ακόμη και να προσφύγει στη δικαιοσύνη για να διεκδικήσει ακόμη και αστικά δικαιώματά της!... Που πλέον έχει χάσει την εμπιστοσύνη της, σε όλες τις Αρχές και Εξουσίες, στο ίδιο το Πολίτευμα!...

Από αυτούς τους ανθρώπους έχουν το θράσος να ζητούν «εθνική ομοψυχία»!... Για να υπερασπισθούν ΤΙ; Τον... κάδο απορριμμάτων; Την... «Δημοκρατία» που γιορτάζουν στο Προεδρικό Μέγαρο; Τα «σόου» στα τηλεοπτικέ κανάλια; Τους «βαρόνους» του πλούτου; Τους «φιλοξενούμενους πρόσφυγες και μετανάστες»; Το σάπιο κράτος που τους λεηλατεί και εμπαίζει;

Όλοι αυτοί είναι Έλληνες!... Δεν είναι ούτε διεθνιστές, ούτε κοσμοπολίτες, ούτε οπαδοί της παγκοσμιοποίησης!... Είναι πατριώτες!... Αλλά οι συνθήκες ζωής που μεθοδικά τους επέβαλαν, τους έκαναν αδιάφορους!...

Και αυτή, είναι η σοβαρότερη πληγή του Έθνους μας!...