ΣΠΑΡΤΗ. Παρακολουθώντας κανείς το Δημοτικό Συμβούλιο Σπάρτης, διακρίνει μια κινητικότητα που δείχνει ότι νέοι άνθρωποι επιχειρούν να διαδραματίσουν τον θεσμικό τους ρόλο. Αυτό είναι πολύ θετικό και φυσικά ευχάριστο. Ωστόσο δεν μπορεί κανείς να αποφύγει και να μην παρατηρήσει και τις ακραίες στάσεις και φωνές που ενίοτε έχουν κομματικό υπόβαθρο, χωρίς απαραίτητα αυτό να είναι πάντα αρνητικό.
Στην τελευταία συνεδρίαση λοιπόν απολαύσαμε την αντιγνωμία και αντιπαράθεση νέων δημοτικών συμβούλων με επιχειρήματα και μέτρο, αλλά είδαμε και σφοδρές αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε ισχυρογνώμονες και άκαμπτους αιρετούς.
Έτσι ακούσαμε ότι αντιδήμαρχος ανήκει στη τάξη των φασιστοειδών, μάθαμε ότι 20 αφίσες της ΚΝΕ ρύπαναν την πόλη γιατί δεν είχε ζητηθεί άδεια αφισοκόλλησης αλλά εμπεδώσαμε επίσης ότι κακώς οι Σπαρτιάτες έφυγαν από την πόλη τους για να πολεμήσουν στις Θερμοπύλες!
Δεν αξίζει κανείς να επεκταθεί σε αυτές τις αναφορές παρόλο που έχουν πολιτικό, ίσως και κοινωνικό ενδιαφέρον, διότι τόσο η εκφορά του λόγου όσο και η σύνθεση της σκέψης που τις περιβάλει ή της υποβάλει δεν αφήνουν περιθώρια.
Κι ενώ κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει ότι τα γήπεδα της πόλης θέλουν βελτίωση, η εβδομάδα Εμπορίου έπρεπε να τύχει μεγαλύτερης προβολής, η επέτειος των 2500 χρόνων για τη Μάχη των Θερμοπυλών και τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας εξαιρεί προκλητικά την Σπάρτη, το Φεστιβάλ της ΚΝΕ δεν είναι ένα τυχαίο πολιτικό γεγονός, και η παστρική πόλη είναι πρώτα θέμα νοοτροπίας των πολιτών, δεν μπορεί όμως από την άλλη να παρακολουθήσει τους μονομάχους του δημοτικού συμβουλίου σε μια επίμονη διολίσθηση άκρατου ή άτεχνου λόγου, ενώπιον μάλιστα των νέων και πολλά υποσχόμενων δημοτικών συμβούλων.
Έτσι, η διαπίστωση δημοτικού συμβούλου της αντιπολίτευσης ότι η Δημοτική Αρχή πράττει τα σωστά πράγματα αλλά με λάθος τρόπο, ισχύει μάλλον ή πρωταρχικά στο παραγόμενο έργο από το Δημοτικό Συμβούλιο, όπου κάποιοι θέλουν να πουν σωστά πράγματα αλλά δεν γνωρίζουν (η δεν επιλέγουν) τον σωστό τρόπο.