«Το κράτος μεταφέρει την ευθύνη του στον πολίτη. Ο πολίτης στην ουρά του σκύλου του»

Γράφει ο Πάνος Μπούσαλης

ΕΛΛΑΔΑ. Θέλω με αγάπη να πω δυο λόγια. Αφού ελάχιστοι φορούν μάσκες σε κλειστούς χώρους (στις τοπικές εκκλησίες σήμερα σχεδόν κανένας ή ελάχιστοι από μαρτυρίες που είχα) έλεγχος δεν υπάρχει ως φαίνεται και με επιβεβαιωμένα κρούσματα, είναι θέμα ημερών η πανδημιάρα αν συνεχίσουμε με αυτούς τους ρυθμούς.

Έχει αφεθεί στην τύχη του ο τόπος, ξεκινώντας από το ανεξέλεγκτο άνοιγμα των συνόρων και έπειτα. Δεν βλέπω να μαζεύεται το πράγμα.

Θα ήθελα να γράψω κάτι γιορτινό όμως οφείλω να πω αυτό που σκέφτομαι και το οποίο ίσως προσφέρει περισσότερα από μια απλή ευχή.

Είμαστε μόνοι μας. Οι φορείς, κι όχι μόνο οι εγχώριοι, πετάνε αετό ποικιλοτρόπως πλην φωτεινών εξαιρέσεων. Τα μέτρα είναι άλλα σε στεριά, άλλα στα αεροπλάνα, άλλα εδώ, άλλα εκεί. Το κράτος μεταφέρει την ευθύνη του στον πολίτη. Ο πολίτης στην ουρά του σκύλου του. Προσλήψεις στα μέσα μεταφοράς δεν έγιναν. Η δημόσια υγεία ελάχιστα θωρακίστηκε. Μέριμνα για τους πληγέντες της οικονομίας πενιχρή ή και ανύπαρκτη εκτός αν είχες καμία αεροπορική εταιρεία ή ήσουν φοίνικας στην Πανεπιστημίου. Οι Τούρκοι ξεσαλώνουν και οι διεθνείς οργανισμοί χαλαρά. Γενικά καλά πάμε.

Αν έχω μια ευχή είναι να αλλάξει βαθειά ο τρόπος που βλέπουμε τον κόσμο. Να κρατήσουμε όσα σοφά από τους παλιούς λησμονήσαμε και να αλλάξουμε όσα σκάρτα μας κληροδότησαν και τα έχουμε δεχθεί. Να διεκδικήσουμε τον κόσμο που αξίζει να γιορτάζει και να χαίρεται την ύπαρξη του. Είναι ατομικό και συλλογικό μαζί. Το ένα χωρίς το άλλο διαλύεται. Χρόνια πολλά σε όλους. Καλύτερες μέρες.