ΣΠΑΡΤΗ. Πολλά μπορεί να δικαιολογήσει κανείς μέσα στην δίνη της πανδημίας, αλλά υπάρχουν κάποια ζητήματα που δεν χωρούν ούτε τον ισχυρισμό «λάθος», ούτε και συγνώμη.

Ο λόγος για το πάθημα του οδοντίατρου από τη Σπάρτη που ενώ δεν υπέκυψε στον κορονοϊό υπέστη καίριο πλήγμα από την χαλαρότητα θεσμών, δομών και κοινωνίας.

Ο άνθρωπος, όπως χιλιάδες ανά την Ελλάδα, προκειμένου να εισαχθεί για χειρουργείο ρουτίνας, υποβλήθηκε στον καθιερωμένο πλέον προεγχειρητικό έλεγχο. Την ημέρα του ελέγχου το test έδειξε «ασθενές θετικό». Όπως προβλέπεται, ο συμπολίτης περιορίστηκε με την οικογένειά του στο σπίτι του έως ότου υποβληθεί στο δεύτερο test το οποίο βγήκε αρνητικό.

Εν τω μεταξύ, μια ανεξήγητη και απαράδεκτη διαρροή έφερε το ονοματεπώνυμο του συμπολίτη ιατρού στα γνωστά στόματα της κοινωνίας (προσοχή της κοινωνίας όχι των ΜΜΕ), στόματα που όχι μόνον δεν χρωστούν καλό αλλά κάνουν το τόσο άλλο τόσο και γνωματεύουν μάλιστα είτε για την νόσο είτε και την εξάπλωσή της…

Κανείς δεν δυσκολεύεται να καταλάβει το πλήγμα που δέχθηκε ο συμπολίτης και η οικογένειά του από αυτή την νοσηρή και απαράδεκτη νοοτροπία.

Σωστά αναφέρθηκε ως θετικό κρούσμα την πρώτη ημέρα.

Γιατί όμως διέρρευσε το ονοματεπώνυμό του;

Μοιραία λοιπόν και η δεύτερη είδηση για το αρνητικό test έφερε το όνομά του.

Όμως διέρρευσε κατά τον ίδιο τρόπο και το αρνητικό test μέσα από το Νοσοκομείο.

Η οδύνη τόσο του συμπολίτη όσο και του στενού περιβάλλοντός του είναι σίγουρα μεγάλη και μακάρι να μπορούσε να την απαλύνει μια δημόσια συγνώμη όσων έφταιξαν ή όσων εκπροσωπούν την κοινωνία.

Η ζημία όμως που θα υποστεί σε βάθος χρόνου, ως επαγγελματίας υγείας, ως οικογενειάρχης και ως μέλος της κοινωνίας - αν κι ευχόμαστε το αντίθετο - ενδέχεται να είναι μεγάλη. Όλοι γνωρίζουμε την προκατάληψη, την εσωστρέφεια και την αποστροφή της κοινωνίας της Σπάρτης σε ότι θεωρεί ότι την απειλεί, την ενοχλεί και την προβληματίζει. Άλλωστε η κοινωνία αυτή συχνά δείχνει ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί έντιμα και ριζοσπαστικά σφάλματά της, αβλεψίες και ολισθήματα που η ίδια γεννά ή υποθάλπει.

Συνεπώς, με όλη τη σημασία της λέξεως, ο ιατρός συμπολίτης μας δέχεται μια ασύμμετρη και άτιμη επίθεση κατά μέτωπο και επώνυμα που πλήττει σχεδόν κάθε πτυχή της ανθρώπινης, κοινωνικής και επιστημονικής του υπόστασης.

Κάποιος πρέπει να απολογηθεί γι αυτό και κάποιοι πρέπει να διορθώσουν, ό,τι μπορεί να διορθώνεται.

Τυχαίνει να γνωρίζουμε τον άνδρα - επιστήμονα, που επέλεξε στη Σπάρτη να ζήσει, να δημιουργήσει οικογένεια και να ασκήσει την ιατρική, αθόρυβα, με συνέπεια και χωρίς υστεροβουλία. Ανήκει στους σκεπτόμενους πολίτες, στους δημότες με άποψη, στους Έλληνες με καλή γνώση της ταυτότητας τους. Ήπιος και εργατικός, ενίοτε έντονα προβληματισμένος για το μέλλον του τόπου και το όραμα του λαού. Σε ηλικία απολύτως παραγωγική. Οικογενειάρχης και νομοταγής φορολογούμενος πολίτης.

Με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, δεν έχει άλλη επιλογή από το να δώσει έναν νέο αγώνα - σχεδόν από την αρχή - σε ότι αφορά στην επαγγελματική και κοινωνική του ζωή. Σε αυτόν τον αγώνα κάθε μέλος αυτής της κοινωνίας, κοινωνίας που δυστυχώς αρέσκεται πότε να δικάζει από ψηλά και πότε να κοιτάει από την κλειδαρότρυπα, πρέπει να σταθεί αρωγός και βοηθός από υποχρέωση, είτε φυσική είτε ηθική.

Ο γιατρός δεν είναι το πρώτο θύμα. Υπήρξαν προηγουμένως πολλά, σε άλλους τομείς της ζωής και θα υπάρξουν και άλλα. Κάποια από αυτά τα θύματα υπέστησαν ανεπανόρθωτη ζημιά. Εννοούμε δολοφονίες χαρακτήρος, διασυρμούς ηθικής υπόστασης, δυσφήμιση επαγγελματική, κ.λ.π.

Τώρα όμως, στην περίπτωση αυτή, δεν έχουμε να κάνουμε με ζημιά αυτοάνοση, υγείας, ζωής, ηθικής υπολήψεως αλλά έχουμε να κάνουμε με μία άδικη δυσφήμιση στην οποία είναι αυταπόδεικτη η συμμετοχή της κοινωνίας. Έχουεμ να κάνουμε με μια απολύτως ρατσιστική περιθωριοποίηση μιας προσωπικότητας και ενός μέλους της κοινωνίας, από στόματα κρυμμένα πίσω από μάσκες της δήθεν αποστειρωμένης ηθικής. Η κοινωνία λοιπόν καλείται να διορθώσει και ει δυνατόν να επανορθώσει στο ακέραιο τη θέση του συμπολίτη και της οικογένειάς του.

Γιατί ποιος είναι αυτός που καταδικάζει έναν πολίτη αυτού του προφίλ και αυτής της υφής και δεν καταδικάζει εκείνον τον αδιάφορο, κακεντρεχή και τελικά ύποπτο πολίτη που με τη στάση και θέση διαδίδει όχι μόνον πληροφορίες και ιατρικά προσωπικά δεδομένα αλλά - γιατί όχι - και τον ίδιο τον ιό και σίγουρα «κάθε νόσον και μαλακίαν»;

Καλούνται λοιπόν όλοι οι φυσικώς, ηθικώς, θεσμικώς και κοινωνικώς εμπλεκόμενοι και αρμόδιοι να πάρουν δημόσια θέση και να προσφέρουν «θεραπεία» αποδεικνύοντας έτσι ότι ζούμε σε μια κοινωνία ηθικών ανθρώπων και όχι ανήμερων θηρίων.