Γράφει ο Β. Γ. Βλαχάκος

Μυρίζει ο Λίβανος λιβάνι
Σόδομα και Γόμορρα η Βηρυτός
φονικό στον ουρανό το μανιτάρι
πνίγηκε η ζωή μες το λιμάνι
ο φόβος, μόνος φίλος κι αδερφός.

Το ωστικό, αέρινο, το κύμα
πήρε ό,τι βρέθηκε μπροστά
σάρωσε δρόμους και σκεπές
έμειναν άνθρωποι, τι κρίμα..!
στους πέντε δρόμους λείψανα σωστά
κάτω από ένα αύριο ασκεπές.

Νεκροί μαζί με τραυματίες
φρίκη, κλαυθμός και οδυρμός
ερείπιο στο δρόμο η ελπίδα
η απελπισία κλαίει στις πλατείες
χωρίς ράγες πλέον ο συρμός
ο ήλιος στον ουρανό χωρίς αχτίδα.

Σκηνές από αρχαία τραγωδία
ο κόσμος δακρύβρεχτος «χορός»
διασώστες πολλοί στην αγωνία
μια ανάσα η ζωή απ’ την κηδεία
και όταν περάσει ο καιρός
πεθαίνει μια ελπίδα στη γωνία.

Εικόνες Αποκάλυψης, Θεέ μου!
σε ζωντανή η κόλαση μορφή
η απελπισία τραβάει τα μαλλιά της
κάνε κουράγιο, άνθρωπέ μου!
θα πάρει ο τροχός ξανά στροφή
και της ζωής θ’ ακούσεις τη μιλιά της.