Απαράδεκτο για την σύγχρονη και προσβλητικό για την αρχαία Σπάρτη!

ΣΠΑΡΤΗ. Μιλούν για τη Μάχη στις Θερμοπύλες, για τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, για το θαύμα της Αθήνας και του Οεμιστοκλή αλλά στα μηνύματα τους δεν βρήκαν να πουν ούτε μια λέξη για τη «Σπάρτη», τον «Λεωνίδα» και τους «300».

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός, η Υπουργός Πολιτισμού, ο Υπουργός Εσωτερικών και η Πρόεδρος της Επιτροπής Εορτασμού για τα 2500 χρόνια σε μηνύματα και δηλώσεις, που ξεπερνούν συνολικά τις 3.000 λέξεις, δεν αναφέρουν ούτε μια φορά τις λέξεις «Σπάρτη», «Λεωνίδας», «300» σε μια επέτειο για τη Μάχη των Θερμοπυλών!

Παραγνωρίζουν φαίνεται ότι το παγκόσμιο παράδειγμα πίστης στους Νόμους της Πατρίδας και στις αξίες της Πόλης είναι ο Λεωνίδας και οι 300 της Σπάρτης. Διαφεύγει της προσοχής τους ότι οι Θερμοπύλες είναι απλά το τοπωνύμιο όπου έδωσαν τη Μάχη οι 300 της Σπάρτης. Λησμόνησαν ότι ηθικός αυτουργός της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας ήταν η ιδιότυπη «νίκη» των Ελλήνων στις Θερμοπύλες.

Όταν αναλογιστεί κάποιος ότι οι ομιλίες και τα κείμενα των ηγετών και των ηγεμόνων της χώρας όχι μόνον δεν λανθάνουν αλλά τουναντίον στέλνουν και καίρια μηνύματα προς την κοινότητα που παρακολουθεί τότε η απάλειψη της «Σπάρτης», του «Λεωνίδα» και των «300» μόνον έντονη ανησυχία πρέπει να προκαλεί στους σύγχρονους Έλληνες.

Πρόκειται για μια απαράδεκτη εξαίρεση, προσβλητική απαξίωση, επιζήμια επιλογή και ανιστόρητη προσέγγιση. Δεν πρόκειται για παράλειψη ή σφάλμα. Όπως θα διαπιστώσει κανείς επιχειρείται «η Μάχη των Θερμοπυλών» να διατηρηθεί στη σκιά «της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας» γι’ αυτό ακόμα και η μοναδική αναφορά στη Μάχη των Μαχών που ενέπνευσε στρατηλάτες και λαούς περιγράφεται τηλεγραφικά, όταν δεν μπορεί να αποφευχθεί η αναφορά σε αυτήν.

Η Σπάρτη σήμερα θα πρέπει να αντιδράσει. Η εκπρόσωποι της Πολιτικής, Αυτοδιοικητικής, Πνευματικής και Κοινωνικής ηγεσίας της πόλης είναι υποχρεωμένοι να αξιώσουν την αποκατάσταση της πόλεως, όχι διότι το έχει ανάγκη ιστορικά η μνήμη των ηρώων της αλλά γιατί αυτό οφείλει να αποδίδει, τουλάχιστον, η σύγχρονη Ελλάδα στην αρχαία Σπάρτη.

Δυστυχώς αγνοούν την Σπάρτη όχι μόνον στα κείμενα και μηνύματα αλλά και στα προγράμματα. Δεν είναι τυχαίο ότι στα πλαίσια των εκδηλώσεων, δράσεων και παρεμβάσεων υπάρχει ακόμα και ανθρωπιστική βοήθεια σε πληττόμενους από την πανδημία, όπου γης, εκτός από την Σπάρτη! Όσον δεν αφορά το Πρόγραμμα εκδηλώσεων η απουσία της Σπάρτης είναι «εφιαλτική».

Είναι δε εκνευριστική η αγωνιώδης προσπάθεια η Αθήνα και η Σαλαμίνα να αναδειχθούν έναντι της Σπάρτης και των Θερμοπυλών.

Επίσης είναι χαρακτηριστικό ό,τι το όνομα της Μαριάννας Βαρδιογιάννη αρθρώνεται από τον Πρωθυπουργό πολλάκις, όχι όμως και του Λεωνίδα της Σπάρτης. Αναρωτιέται κανείς, τέλος, τι μπορεί να σημαίνει το μήνυμα της υπουργού Πολιτισμού της Ελλάδας Λίνας Μενδώνη που επιλέγει (υπουργός Πολιτισμού) να μην αναφερθεί καθόλου στη Σπάρτη και τη Μάχη των Θερμοπυλών..;

Δείτε εδώ

Για του λόγου και της γραφής το αληθές παραθέτουμε τα μηνύματα των ηγετών και ηγεμόνων της χώρας.

Μήνυμα της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου

«Η Ελλάδα του 2020 είναι μια σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία. Μετέχει ισότιμα στον σύγχρονο κόσμο, σε όλες τις μορφές και τις προκλήσεις του. Αντιμετωπίζει τις αντιξοότητες και τους κινδύνους της εποχής μας και με συνέπεια και σταθερότητα αγωνίζεται για την ορθολογική και δίκαιη υπέρβασή τους. Συμβάλλει, στο μέτρο των δικών της δυνάμεων, στην πρόοδο της ευρύτερης περιοχής, υπερασπίζεται έναν δημιουργικό, δημοκρατικό και ανεκτικό τρόπο ζωής.

Αυτό όμως που αποτελεί υπαρξιακό οδηγό της ελληνικής Πολιτείας και θεμέλιο του σύγχρονου πολιτισμού μας, όπως φαίνεται και στον τρόπο που αντιμετωπίζει την πανδημία του κορωνοϊού που μαστίζει τον πλανήτη, είναι η προσήλωσή της στην αξία του Ανθρώπου. Αυτή η απόλυτη ανθρωπιστική προτεραιότητα μορφοποιεί στο σήμερα μια διαδρομή που ξεκινάει πολύ βαθιά στον ιστορικό χρόνο και της οποίας η μάχη των Θερμοπυλών και ιδίως η ναυμαχία της Σαλαμίνας αποτελούν σταθμούς τεράστιας σημασίας. Ήταν τότε που οι στρατιωτικά υποδεέστεροι επιστράτευσαν το φρόνημα και την νόηση, την εφευρετικότητα και την ευφυΐα τους, για να υπερασπιστούν όχι μόνον τα εδάφη τους από τον ξένο εισβολέα αλλά και έναν τρόπο σκέψης και κατανόησης του κόσμου. Ένα σύμπαν αξιών και πρακτικών οργάνωσης της συλλογικής ζωής, που είχε αρχίσει να διαμορφώνεται και έπρεπε με κάθε θυσία να προστατευτεί από την ξένη επιβολή.

Στις Θερμοπύλες και στη Σαλαμίνα, η αρχαία Ελλάδα, στην απαρχή του μεγαλείου της, ενώθηκε, αντιστάθηκε, πολέμησε και πέτυχε να διασώσει την ελευθερία της, την ανεξαρτησία της και τον ανθρωπιστικό πυρήνα ενός πολιτισμού που σήμερα αναγνωρίζεται ως οικουμενικός. Ένας πυρήνας που συμπύκνωνε ήδη αυτά που θα αποτελούσαν στο μέλλον την πιο πολύτιμη ιστορική κληρονομιά της ελληνικής αρχαιότητας: τη δημοκρατία και την έννοια του πολίτη, την αυταξία της ελευθερίας, τον ορθό λόγο, την καλλιτεχνική μεσολάβηση της τραγικότητας της ίδιας της ύπαρξης, την φιλοσοφία ως απαιτητική συνάντηση της νόησης, του συλλογισμού και των βαθύτερων ανθρώπινων αναγκών και τόσα άλλα που περιστρέφονται γύρω από την αξία του Ανθρώπου.

Εμείς, οι σύγχρονοι Έλληνες, φέρουμε μια πολύ βαριά ευθύνη. Την ευθύνη της διατήρησης, της προστασίας και της ανάδειξης αυτού ακριβώς του οικουμενικού πολιτισμού και της αδιαπραγμάτευτης ανθρωπιστικής του ταυτότητας. Με τιμή και υπερηφάνεια αναλαμβάνουμε καθημερινά, ως κοινωνία, ως Πολιτεία, ως επιστημονική κοινότητα, την ευθύνη αυτής της κληρονομιάς. Με μέτρο και σοβαρότητα, χωρίς έπαρση και στείρα προγονολατρεία αλλά με πηγαία επιθυμία για βαθύτερη και πολύπλευρη γνώση του ιστορικού παρελθόντος, η ελληνική Πολιτεία εορτάζει το επετειακό έτος Θερμοπύλες – Σαλαμίνα 2020.

Είμαι βέβαιη ότι οι επετειακές αυτές εκδηλώσεις θα συμβάλουν αποφασιστικά στην αυτογνωσία μας, στην προβολή του ιστορικού πλούτου της πατρίδας μας, στην ανάδειξη νέων επιστημονικών γνώσεων και στην προστασία μιας ανεκτίμητης και αληθινά οικουμενικής κληρονομιάς.».

Μήνυμα του Πρωθυπουργού της Ελλάδας Κυριάκου Μητσοτάκη

«Η μάχη των Θερμοπυλών και κυρίως η Ναυμαχία της Σαλαμίνας του Σεπτεμβρίου του 480 π.Χ. ενσαρκώνει μια πολύ σημαντική στιγμή εθνικής ομοψυχίας. Οι ελληνικές πόλεις-κράτη παραμερίζοντας τις διαφορές τους, ενώνονται για να υπερασπιστούν το σημαντικότερο αγαθό τους: την ελευθερία τους. Όπως και τότε, έτσι και σήμερα, είμαστε λίγοι για να είμαστε διχασμένοι»

Μήνυμα της Μαριάννας Β. Βαρδινογιάννη, Πρέσβεως Καλής Θελήσεως της UNESCO - Πρόεδρου της Τιμητικής Κοσμητείας

«2500 χρόνια πριν, στην αναμέτρηση ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι νίκησε το φως. Στη Νίκη αυτή, δεν μέτρησε το πλήθος, αλλά ο Άνθρωπος. Κι η αυτοθυσία των γενναίων στις Θερμοπύλες που έδωσαν τη ζωή τους για να σταματήσουν τον εχθρό, που έφερνε μαζί του έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο, έγινε Σύμβολο Νίκης: νίκης της Αυταπάρνησης, της Αφοσίωσης και της Αγάπης προς την Πατρίδα. Έγινε Θυσία, – ποτέ ήττα! – «υπέρ βωμών και εστιών».

Από την άλλη πλευρά, η νίκη στη Σαλαμίνα ήταν το αποκορύφωμα της στρατηγικής των Αρχαίων Ελλήνων. Με πρωταγωνιστή τον Θεμιστοκλή αποτελεί τη σπουδαιότερη ναυτική επιχείρηση της αρχαιότητας που έγινε θρύλος, αποτέλεσε δίδαγμα για τους λαούς, αφετηρία της παγκόσμιας ναυτικής ιστορίας και, κατά τους ιστορικούς, γενέθλιο του Δυτικού πολιτισμού»

Μήνυμα της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη

«Εδώ και 2500 χρόνια, ο Δυτικός κόσμος και ο Ελληνισμός αναγνωρίζουν στο θαύμα της Σαλαμίνας ένα γεγονός που συνέβαλε καθοριστικά στη διάσωση και εμπέδωση του αναδυόμενου πολιτισμού τους, λειτουργώντας καταλυτικά για τη φιλοσοφική, την πολιτική και την καλλιτεχνική έκρηξη που ακολούθησε υπό τη φυσική και πνευματική ηγεσία της αθηναϊκής δημοκρατίας. Ο θρίαμβος της Σαλαμίνας αφενός διέσωσε τον Ελληνισμό, αφετέρου κατέστησε αυτά τα πολιτιστικά επιτεύγματα εφικτά»

Μήνυμα του υπουργού Εσωτερικών Παναγιώτη Θεοδωρικάκου

«Η επέτειος των 2.500 χρόνων εκπέμπει αναμφίβολα ισχυρά μηνύματα που οφείλουμε να αναδείξουμε και να προβάλουμε με ένταση τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό. Προς την Διεθνή κοινότητα στις μέρες μας θα είναι σπουδαίο, να έρθει στην επιφάνεια ότι η Ελλάδα με τις νικηφόρες μάχες της απέναντι στους Πέρσες, έθεσε τις βάσεις του ελεύθερου δυτικού πολιτισμού και υπεράσπισε τις αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ειρήνης και της φιλικής επικοινωνίας των λαών. Και προς τον ειρηνικό λαό και ιδιαίτερα προς τους νέους ανθρώπους της πατρίδας μας είτε αυτοί βρίσκονται εδώ στο εσωτερικό της χώρας, είτε αποτελούν την γενιά brain drain, τα εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά που έχουν φύγει από την πατρίδα στα χρόνια της κρίσης, θα είναι σπουδαίο να αναδειχθούν οι αξίες της ενότητας των Ελλήνων, του πατριωτισμού και ιδίως η διαχρονική αξία της αυτοθυσίας για την πατρίδα και την ελευθερία»

Xαιρετισμός του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην έναρξη του εορταστικού κύκλου εκδηλώσεων για την Επέτειο 2.500 χρόνων από τη Μάχη των Θερμοπυλών και την Ναυμαχία της Σαλαμίνας.

«Κύριε Πρόεδρε, Κυρίες και κύριοι,

Θα ήθελα να προσθέσω λίγες μόνο σκέψεις στα όσα πολύ σημαντικά είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με αφορμή αυτή την σημαντική εκδήλωση με την οποία εκκινούμε ως ελληνική πολιτεία -με τη στήριξη του Ιδρύματος Μαριάννα Βαρδινογιάννη- τις εκδηλώσεις με τις οποίες θυμόμαστε και πάλι τα σπουδαία πράγματα που έγιναν σε αυτήν την χώρα πριν από 2.500 χρόνια. Επιτρέψτε μου εισαγωγικά, παίρνοντας το νήμα από όσα είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, να υπερθεματίσω στην τελευταία του παρατήρηση και να τονίσω πόσο σημαντικό είναι οι ιστορικές αυτές αναφορές να μην παρερμηνευτούν στα πλαίσια μιας σύγχρονης ανάγνωσης περί πολέμων των πολιτισμών. Δεν αφορούν αυτές οι εορταστικές εκδηλώσεις την αναβίωση αυτής της προσέγγισης/ανάγνωσης της σημερινής εξαιρετικά περίπλοκης παγκόσμιας πραγματικότητας. Έχει δίκιο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όταν λέει ότι αν κάτι μας λείπει σήμερα περισσότερο παρά ποτέ, είναι ο διάλογος μεταξύ των πολιτισμών, η καλύτερη κατανόηση, οι ανοιχτές θύρες επικοινωνίας. Και όσο οχυρωνόμαστε πίσω από απλοϊκά στερεότυπα τα οποία ερμηνεύουν πολύπλοκες καταστάσεις τόσο κινδυνεύουμε και εμείς να γίνουμε θύματα αυτών των στερεοτύπων και αυτών των προκαταλήψεων. Ο σημερινός κόσμος είναι εξαιρετικά πολύπλοκος για να μπορούμε να τον αναλύουμε μόνο με τέτοια εργαλεία.

Η ιστορία όμως έχει την ιδιαίτερη σημασία της και επιτρέψτε μου να ξεκινήσω την τοποθέτησή μου φέρνοντας ξανά στο μυαλό μου τα λόγια του ιστορικού Βασίλη Παναγιωτόπουλου, ο οποίος έγραφε ότι, «Στην εποχή μας ο κόσμος στρέφεται και πάλι στις σελίδες του παρελθόντος, καθώς ο ρόλος της Ιστορίας γίνεται θεραπευτικός. Και αν αυτό δηλώνει μία εσωτερική τάση κοινωνικής αυτογνωσίας για αναζήτηση του εαυτού μας, τότε πρόκειται για κάτι πολύ θετικό».

Το απώτατο παρελθόν μας -γεμάτο δόξα, αλλά και πισωγυρίσματα- πιστεύω ότι ακριβώς υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να ιδωθεί.

Να σκάψουμε και να σκύψουμε, δηλαδή, ως τις ρίζες μας, να ξανασυνδεθούμε με αυτές. Όχι για να καταγράψουμε, απλά, γεγονότα, τα οποία είναι λίγο ως πολύ γνωστά καθώς έχουν συνοδεύσει την εκπαιδευτική μας διαδρομή από τα πρώτα σχολικά μας βήματα, αλλά για να τα ξανασυναντήσουμε αυτά τα γεγονότα, ερμηνεύοντας ξανά το νόημά τους. Να μετουσιώσουμε το φορτίο τους σε εφόδιο για το μέλλον.

Μόνο έτσι, η Ιστορία «εγκαταλείπει» τα ράφια των βιβλίων. Και μετατρέπεται σε έναν γόνιμο ορό εθνικής συνείδησης και στη συνέχεια των λαών.

Τι ενσαρκώνει, λοιπόν, σήμερα, αυτό το σημαντικό 480 π.Χ.; Η μάχη των Θερμοπυλών και κυρίως η Ναυμαχία της Σαλαμίνας του Σεπτεμβρίου του 480 π.Χ.

Πρώτα από όλα, νομίζω, και το τόνισε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μια πολύ σημαντική στιγμή εθνικής ομοψυχίας. Οι ελληνικές πόλεις-κράτη παραμερίζοντας τις διαφορές τους, ενώνονται για να υπερασπιστούν το σημαντικότερο αγαθό τους: την ελευθερία τους.

Όπως και τότε, έτσι και σήμερα, είμαστε λίγοι για να είμαστε διχασμένοι, όπως τονίζω σε κάθε ευκαιρία. Κι αυτό είναι το πρώτο μεγάλο δίδαγμα με ηλικία 25 αιώνων. Υπήρξε, όμως, ειδικά και η Ναυμαχία της Σαλαμίνας, μια στιγμή δικαίωσης του σχεδιασμού και της προνοητικότητας. Ήταν τα «ξύλινα τείχη» του Θεμιστοκλή που σταμάτησαν τον εισβολέα και στάθηκαν η βάση της ακτινοβολίας της Αθήνας.

Και αξίζει αγαπητή κυρία Υπουργέ Πολιτισμού να σκύψουμε με λίγο μεγαλύτερη προσοχή στο τι έγινε σε αυτό το κρίσιμο διάστημα μεταξύ της μάχης του Μαραθώνα και της ναυμαχίας της Σαλαμίνος και τι αποφάσεις πήρε τότε η πόλη της Αθήνας απέναντι σε άλλου είδους πιέσεις. Για το πώς θα μπορούσε τότε ενδεχομένως να ξοδευτεί ο πλούτος της πόλης, κάποιοι προνόησαν να επενδύσουν στην αμυντική της θωράκιση και να χτίσουν τις βάσεις για κάτι το οποίο αποτελεί και το σύγχρονο χαρακτηριστικό του ελληνικού έθνους, την ναυτοσύνη.

Η Ελλάδα έβλεπε και τότε μέσα από την Αθήνα, βλέπει και θα βλέπει πάντα προς την θάλασσα. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ναυμαχία της Σαλαμίνας άνοιξε επίσης το δρόμο για την απελευθέρωση εδαφών που βρισκόντουσαν τότε υπό περσική κυριαρχία. Επί 30 χρόνια μετά, οι Έλληνες αποδύθηκαν σε εκστρατείες ενσωμάτωσης της Ιωνίας. Έδωσαν, έτσι, την πρώτη εικόνα ενός Έθνους με πατρίδα την Ελλάδα, αλλά με ορίζοντες σ΄ ολόκληρο τον κόσμο, τουλάχιστον, της Ανατολικής Μεσογείου εκείνης της εποχής.

Και σπονδή σ’ αυτόν τον Οικουμενικό Ελληνισμό αποτελεί στις μέρες μας και η επιλογή της κυβέρνησής μας να ψηφίζουν επιτέλους από τον τόπο τους και οι Έλληνες που διαμένουν μόνιμα εκτός των συνόρων της πατρίδας μας.

Κυρίες και κύριοι,

Όσο μακρινή και αν φαντάζει εκείνη η περίοδος, οι αντιστίξεις στο παρόν ηχούν διδακτικά. Υπενθυμίζουν, για παράδειγμα, τη σημασία της Ειρήνης στην ανέκαθεν φουρτουνιασμένη Ανατολική Μεσόγειο. Αλλά και προσδίδουν νέο νόημα στο ρόλο της σημερινής Ελλάδας ως παράγοντα, ως πυλώνα σταθερότητας, ειρήνης και ευημερίας στην ευρύτερη περιοχή. Και, βέβαια, το τέλος των Μηδικών πολέμων ακολούθησε ο Χρυσός Αιώνας του Πολιτισμού και της Δημοκρατίας.

Δύο στοιχεία που σφράγισαν ολόκληρη την ανθρωπότητα. Οριοθέτησαν πρώτα την Ευρώπη και τις αρχές της. Και δύο προκλήσεις που, από την φύση τους, μένουν ανοιχτές ακόμα στη διαρκή εξέλιξη και πρόοδο. Σε μια εποχή όπου, δυστυχώς, και η ίδια η έννοια της Δημοκρατίας φαίνεται να υποχωρεί παγκόσμια, όπου αναπτύσσεται μια φιλολογία για την έννοια της ανελεύθερης Δημοκρατίας, είναι πολύ σημαντικό να ξανασκήψουμε πάνω στα διδάγματα της αθηναϊκής Δημοκρατίας, με τις ιδιαιτερότητες μιας άμεσης Δημοκρατίας που αναπτύχθηκε στην πόλη-κράτος της Αθήνας, για να αναζητήσουμε ξανά γιατί αυτό το οποίο έγινε αυτά τα 50 χρόνια μετά τους Μηδικούς πολέμους έχει τη δική του ξεχωριστή σημασία στον σημερινό ταραγμένο κόσμο.

Διότι χωρίς την αντίσταση των Ελλήνων στους Περσικούς πολέμους, ούτε η φιλοσοφία θα έριχνε τόσο φως στη σκέψη και στους βαθύτατους εσωτερικούς προβληματισμούς των ανθρώπων, ούτε η μέχρι τότε ωμή κοινωνική βία της διοίκησης ή των δεσποτικών καθεστώτων, θα μετατρεπόταν, σταδιακά, σε θεσμούς. Σε επιχειρήματα και λαϊκή συμμετοχή. Δηλαδή, στην έννοια της «πολιτικής», όπως την ξέρουμε, όπως την αντιλαμβανόμαστε σήμερα. Ακόμη και η Ευρώπη η ίδια, αυτό το οποίο αποκαλούμε σήμερα «Δύση», ενδεχομένως να είχε διαφορετική πορεία εάν η κατάληξη των μαχών αυτών να ήταν διαφορετική.

Η επέτειος, συνεπώς, που σε λίγο θα γιορτάζουμε δεν αφορά απλώς ένα ιστορικό γεγονός που ανήκει στην μακρά ελληνική παράδοση. Αλλά μία από τις πιο κρίσιμες καμπές στην πορεία της ανθρωπότητας.

Στους καιρούς μας, οι προκλήσεις, προφανώς, είναι διαφορετικές. Κύματα προσφύγων και οικονομικών μεταναστών πολιορκούν τώρα τις ευρωπαϊκές χώρες. Η κρίση δεν αφορά μόνο σύνορα και οικονομίες. Αφορά, πλέον, και την ίδια την περιβαλλοντική απειλή. Ενώ δημοκρατικοί κανόνες και δικαιώματα, την εποχή της ψηφιακής επανάστασης, απαιτούν καινούργιες επεξεργασίες. Η ίδια η Ευρώπη καλείται, να αναμετρηθεί και πάλι με τα ίδια της τα ιδανικά για να απαντήσει σε όλα αυτά τα ερωτήματα. Και η Ελλάδα, βέβαια, καλείται να ανανεώσει το ρόλο που είχε πάντα: Ως σύμβολο Δημοκρατίας και Πολιτισμού και ως σημείο συνάντησης των λαών στον δρόμο της πρόοδο.

Θέλω, λοιπόν, να ευχαριστήσω από καρδιάς, την Διεθνή Οργανωτική Επιτροπή, την πρόεδρο της Κοσμητείας, την κ. Μαριάννα Βαρδινογιάννη, για την ενεργή της συνεισφορά στην όσο το δυνατόν καλύτερη και πιο βαθιά επεξεργασμένη, τολμώ να πω, ευκαιρία που μας δίνεται να γιορτάσουμε αυτήν την σημαντική επέτειο. Και θέλω να συγχαρώ προσωπικά την κ. Βαρδινογιάννη διότι ασχολείται με αυτήν την σημαντική ημερομηνία, εδώ και πολλά χρόνια. Πολύ πριν ίσως αντιληφθεί τη σημασία της η ελληνική πολιτεία. Και θέλω επίσης, να τονίσω πόσο σημαντικό είναι σε τέτοιες δράσεις να μπορούμε να συναντιόμαστε με την κοινωνία των πολιτών. Το ίδιο το οργανωμένο κράτος, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η οποία εκπροσωπείται σήμερα και από όλους τους Δημάρχους, οι οποίοι θα έχουν το δικό τους σημαντικό, ξεχωριστό ρόλο να παίξουν σε αυτές τις επετειακές οργανώσεις και η επίσημη πολιτεία δια του Υπουργείου Πολιτισμού, δια του Υπουργείου Εσωτερικών, σε μια γόνιμη σύνθεση, η οποία θα μας επιτρέψει να κάνουμε πράξη αυτό το οποίο επικαλούμαι συχνά, τη σύμπραξη δημόσιου - ιδιωτικού τομέα της κοινωνίας των πολιτών ώστε να πετύχουμε αυτήν την γόνιμη σύνθεση.

Οι δράσεις, βέβαια, οι οποίες θα αναληφθούν, θα πρέπει να δέσουν αρμονικά, ειδικά αυτές που αφορούν τη Σαλαμίνα και με εκείνες της γειτονικής Ελευσίνας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2021. Και χρέος μας, λοιπόν, είναι να μετατρέψουμε τα 2.500 χρόνια από τη Μάχη των Θερμοπυλών και τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας σε αφετηρία μιας αντίστροφης διαδρομής εθνικής αυτογνωσίας. Μια διαδρομή η οποία θα συνεχιστεί, δεν θα ολοκληρωθεί, διότι αυτές οι διαδρομές δεν ολοκληρώνονται ποτέ, αλλά θα συνεχιστεί και θα ενταθεί με αφορμή και τη σημαδιακή επέτειο του 2021, τα 200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης.

Να πορευτούμε ξανά, λοιπόν, από την αρχαία Ελλάδα προς την σύγχρονη. Με στόχο και προορισμό, να ταξιδέψουμε όλοι μαζί στην Ελλάδα του αύριο.

Και πάλι θέλω να συγχαρώ θερμά όλους τους συντελεστές αυτού του σημαντικού κύκλου δράσεων και εκδηλώσεων και να ευχηθώ σε όλους μας καλή επιτυχία!

Σας ευχαριστώ πολύ»

[Δείτε σε λίγες ώρες στο notospress.gr ποιος και πως αποκαθιστά την Σπάρτη]