Γράφει ο Βαγγέλης Μητράκος

Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η πολιτικές μένουν . Εδώ και , τουλάχιστον , 30 χρόνια , ΟΛΕΣ οι κυβερνήσεις προσπαθούν να επαναφέρουν από το παράθυρο την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών , δηλαδή , τον «επιθεωρητισμό» , αυτόν που έβαλαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας με τους αγώνες τους οι εκπαιδευτικοί το 1982 .

Μπορεί οι κυβερνώντες να πασπαλίζουν με ζάχαρη κάθε φορά την επαναφορά της λεγόμενης αξιολόγησης σχολείων κι εκπαιδευτικών , όμως όλοι γνωρίζουν πως ο πραγματικός στόχος είναι ο δάσκαλος , δηλαδή , ο έλεγχος του εκπαιδευτικού , ο οποίος άκριτα και άβουλα θα υλοποιεί τις αντιδραστικές εκπαιδευτικές πολιτικές των κρατούντων .

Από το αρχείο του παλαιού «επιθεωρητισμού» ανασύρουμε ένα παράδειγμα , για να δείξουμε πώς λειτουργούσε το σύστημα ελέγχου των δασκάλων και γιατί η άρνηση της «αξιολόγησης» έχει γραφτεί στο DNA των εκπαιδευτικών . Και μην πει κάποιος «αυτά δεν γίνονται σήμερα» , διότι μπορεί οι μέθοδοι της αξιολόγησης να μεταλλάσσονται όμως ο στόχος παραμένει ο ΙΔΙΟΣ : Ένας πειθήνιος , υποταγμένος , άβουλος , ανασφαλής και με σκυμμένο το κεφάλι εκπαιδευτικός . Όμως, φοβισμένος δάσκαλος σημαίνει και φοβισμένα παιδιά και φοβισμένα παιδιά σημαίνουν φοβισμένοι αυριανοί πολίτες και φοβισμένη κοινωνία .

Άλλωστε και στα χρόνια μας έχουν πληθύνει τα περιστατικά που δάσκαλοι σύρονται στα δικαστήρια και στα πειθαρχικά και κρεμιούνται στα μανταλάκια των ΜΜΕ με απίστευτες , απίθανες και ανυπόστατες κατηγορίες .

1.Στις 23 – 3- 1962 ένας «υγιής» πολιτικά και «ανησυχών» πολίτης κάνει έγγραφη αναφορά προς το υπουργείο σε βάρος της δασκάλας του χωριού του , επειδή αυτή κατοικεί σε ένα σπίτι από όπου «εξεπήδησεν το μίασμα του κουμμουνισμού της περιφερείας μας» . Συγκεκριμένα γράφει (μεταξύ άλλων) ο «αναφέρων» , με εκείνη την καθαρεύουσα και το συντακτικό της αγραμματοσύνης του ρουφιάνου :

«Αναφέρουμε εις υμάς τα κάτωθι : Προ τετραετίας αποσπασμένη παρά του Υπουργείου Παιδείας Διδασκάλισσα ονόματι ………………………….. εις το ……………………… Λακωνίας που υπηρετεί μέχρι σήμερον .

Παρόλο που έχει ενοικιάσει δωμάτιον εις το κέντρον του χωρίου ………………………… από ευθύς εξ αρχής εγκατέληψεν …………………….. μα ακόμα και το σπίτι της και διαμένει μονίμως εις αρκετή απόστασιν του ……………………….. εις ανεπιθύμητον οικίαν παρά των κατοίκων του ………………………. . Διότι απ’ την οικίαν όπου διαμένει μονίμως η Διδασκάλισσα εξεπήδησε το μίασμα του κουμμουνισμού της περιφερείας μας . Παρά τας γενομένας παρατηρήσεις που της έχουν γίνει … κλπ , κλπ» .

2. Το «ευαίσθητο» Υπουργείο Παιδείας , το οποίο είχε δεν είχε άλλα προβλήματα να λύσει , ανταποκρίνεται αμέσως στην αναφορά του καταδότη και στις 17-4-1962 , στέλνει διαταγή στον αρμόδιο «Επιθεωρητήν Δημοτικών Σχολείων Λακωνικής» με θέμα :

«Διενέργεια ανακρίσεως κατά της δημοδιδασκαλίσσης ……..».

«Διαβιβάζομεν υμίν συνημμένως αναφοράν του ……………. δι ης καταγγέλλει την δημ/σσαν του δημοτικού σχολείου …………..κλπ , κλπ .

3. Ο Επιθεωρητής Λακωνικής , ο έχων την ευθύνη και εξουσία της αξιολόγησης των δασκάλων , αποστέλλει πάραυτα (9-5-1962) ένα φιρμάνι προς την δασκάλα , με το οποίο την καλεί να απολογηθεί για τις καταγγελίες του ρουφιάνου :

«Πέμποντες , επί επιστροφή , την από 23-3-1962 υποβληθείσαν προς το σον Υπουργείον Εθνικής Παιδείας αναφοράν του …………………. εις βάρος σας , παραγγέλλομεν , όπως εντός 3 ημερών από της λήψεως της παρούσης , αναφέρητε λεπτομερώς επί των καταγγελλομένων .

Ο Επιθεωρητής

4.Συγχρόνως , ο αρμόδιος για την αξιολόγηση των δασκάλων Επιθεωρητής έκρινε σκόπιμο και αναγκαίο να στείλει σχετικό έγγραφο και προς τον τοπικό Σταθμό Χωροφυλακής να διερευνήσει την υπόθεση και να αναφέρει αρμοδίως τα αποτελέσματά της . Είναι αξιοσημείωτο να προσέξει κανείς ότι η απάντηση της Χωροφυλακής προς τον Επιθεωρητή έχει ημερομηνία προγενέστερη του «φιρμανίου» προς τη δασκάλα , ήτοι 4 Ιουνίου 1962 .

Δηλαδή , κατά πάγια πρακτική , πρώτα έβαλε την Χωροφυλακή να ψάξει , και μετά έστειλε το χαρτί στη δασκάλα να απολογηθεί .

Και η Χωροφυλακή , φυσικά , ερεύνησε και απάντησε :

«Σταθμός Χωροφυλακής ………………….

Αριθμ. Πρωτ . ………………

Εν …………………….. τη 4 Ιουνίου 1962

Προς : Τον κ. Επιθεωρητήν Δημοτικών Σχολείων Λακωνικής , εις Γύθειον

«Περί της Διδασκαλίσσης Μ……………….. Κ………………………. του …………………και της ………………… υπηρετούσης εις …………………………….»

Έχομεν την τιμήν να γνωρίσωμεν υμίν … κλπ , κλπ …

Δεν έχει σημασία ποια ήταν τα αποτελέσματα της κινητοποίησης ΟΛΟΥ του κρατικού μηχανισμού για να διερευνηθεί εξονυχιστικά , με τρόπο ταπεινωτικό , η ζωή και η προσωπικότητα μιας νέας δασκάλας του 1962 που στάλθηκε στις εσχατιές της Ελλάδας για να μάθει γράμματα τα παιδιά του Ελληνικού κι έγινε στόχος επειδή έμεινε , η δόλια , σε ένα σπίτι που δεν ενέκριναν οι χαφιέδες του χωριού . Σημασία έχει ο στόχος της κινητοποίησης που καλυπτόταν από το θεσμικό πλαίσιο της αξιολόγησης :

Να είναι ο δάσκαλος σύμφωνα με τα καλούπια του συστήματος .

Ο ελληνικός λαός , δεν έχει , λοιπόν , άλλο , παρά να καταλάβει γιατί οι δάσκαλοι δεν θέλουν την αξιολόγηση και να συνταχθεί στο πλευρό των εκπαιδευτικών , προκειμένου να σπάσουν , μαζί , τα νέα καλούπια που ετοιμάζονται για τους δασκάλους και με αγώνες μαζικούς κι ενωτικούς να ανατρέψουν τις πολιτικές που στρέφονται κατά της χώρας , της κοινωνίας και του Σχολείου .