Δεν αρκεί να αποτελεί προορισμό για ξένους αλλά και για τους Έλληνες. Δεν φθάνει να επιλέγουν την Πελοπόννησο οι Έλληνες αλλά και οι ετεροδημότες. Δεν πρέπει να ικανοποιούνται μόνον οι φιλοξενούμενοι αλλά κα οι μόνιμοι κάτοικοι των πόλεων και των χωριών.
Αν δεχθούμε ότι η Ελλάδα έχει συγκεκριμένα αστικά κέντρα, τρία από αυτά Αθήνα, Πειραιάς και Πάτρα αφορούν στην Πελοπόννησο. Το ίδιο και οι πύλες όπως το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος και τα λιμάνια Πειραιά και Πάτρας. Με τρία πελάγη να την αναδεικνύουν σε μοναδικό προορισμό, Ιόνιο, Κρητικό και Μυρτώο και μοναδικές οροσειρές που δεν υπάρχουν πουθενά όπως ο Ταύγετος, το Μαίναλον, ο Πάρνωνας κ.α. Παραλίες ασύγκριτες, απο την Ελαφόνησο έως την Λακόπετρα από το Κυπαρίσσι έως την Κουρούτα, από το Άστρος έως την Στούπα. Κάστρα και Βυζαντινές Εκκλησίες, ξενοδοχεία 5 αστέρων αλλά και κάμπινγκ ασύγκριτης ομορφιάς. Ορεινά ολοδρόσερα χωριά όπως στη Γορτυνία και τη Λακωνία αλλά και ψαροχώρια σχεδόν παντού. Μάνη, Μυστράς, Μονεμβασιά, Ναύπλιο, Πύλος, Μεθώνη, Ολυμπία, Μυκήνες, Επίδαυρος, Αρχαία Κόρινθος, Αρχαία Σπάρτη… Μουσεία σε κάθε βήμα. Όρμοι, Μαρίνες και Φιόρδ που θα ζήλευαν σε όλο τον κόσμο. Ερμιονίδα, Πόρτο Χέλι, Γέρακας κ.α. Άμεση πρόσβαση σε αυτοκινητόδρομους, αεροδρόμια σε Μεσσηνία και Αχαϊα, σιδηρόδρομος, αναπτυσσόμενες πολιτείες όπως η Καλαμάτα, λουτροπόλεις όπως το Λουτράκι. Μοναστήρια και Προσκυνήματα. Εναλλακτικός τουρισμός και διαδρομές αναρρίχησης, ορειβασίας, ποδηλασίας, πεζοπορίας. Θαλάσσια σπόρ. Φεστιβάλ Πολιτισμού και Ψυχαγωγίας. Παραγωγή απαράμιλλης ποιότητας σε ελαιόλαδο, οίνο, τυροκομικά, φρούτα και οπωροκηπευτικά, βιολογική κτηνοτροφία και πτηνοτροφία, φρέσκο ψάρι παντού… ζυμαρικά, αρτοποιήματα και μέλι.
Σε κάθε μια ώρα διαδρομής και μια πόλη. Γύρω από κάθε πόλη χωριά με ταβερνάκια, και ξενώνες. Νησάκια τριγύρω. Κλίμα μεσογειακό. Νερό άφθονο. Τραγουδισμένη από ποιητές και τροβαδούρους.
Είναι δυνατόν αυτό το νησί, του Πέλοπα, ο Μοριάς, η Πελοπόννησος να μην απολαμβάνει αυτονομία, αυτάρκεια και ευτυχία;