Γράφει ο Τ. Ευόρας

Ουσιαστικά, κανένας πλέον δεν μιλά για «ανάπτυξη» ούτε για «επενδύσεις», ούτε για «πρόοδο και ευημερία»… Μετά μια δεκαετία δεινών για τον λαό μας και εκεί που είπαμε «άντε πέρασε η κρίση» και αναθαρρήσαμε και ελπίσαμε, άντε πάλι … «τα κεφάλια μέσα»…
Δειλά - δειλά, ακούμε μόνον για «ανάκαμψη» της οικονομίας, για την «μετά κορωνοϊό εποχή» και για την «νέα κανονικότητα» που κανένας δεν γνωρίζει τι ακριβώς σημαίνει, αλλά περιέργως ακούγεται σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, σαν σύνθημα νέας εκκίνησης για έναν αγώνα δρόμου, που ούτε την αφετηρία ούτε το τέρμα γνωρίζουμε!
Και για να μπαίνουμε στο νόημα, κάποιοι ανά τον κόσμο «Γιωργάκηδες» σπεύδουν να μας υπενθυμίσουν την «ανάγκη παγκόσμιας Διακυβέρνησης»
Οι ανά τον κόσμο «διάσημοι» οικονομολόγοι, που στις αρχές του χρόνου προέβλεπαν αύξηση του ΑΕΠ σε ετήσια βάση για τη χώρα μας, ύψους 3-4% τώρα προβλέπουν ύφεση ύψους 3% τον μήνα…Πράγμα που σημαίνει ένα ετήσιο έλλειμμα περί τα 30 – 40 δις. Ανάλογες βέβαια είναι οι προβλέψεις για μείωση του ΑΕΠ σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και όχι μόνον…
Και ασφαλώς γεννάται το ερώτημα, «ποιός θα πληρώσει τα σπασμένα»;
Η Ευρώπη δυστυχώς, μετά την κατάργηση της Συνθήκης της Ρώμης και την μετά Μάαστριχτ εποχή δεν έχει δείξει διάθεση για ουσιαστική σύγκλιση των χωρών. Ακόμη και στην οικονομία, πρωτίστως την ενδιαφέρει η κερδοφορία και ο έλεγχος για την πληρωμή των δανεικών, ενώ επιβάλει την νομισματική πολιτική, τον τραπεζικό έλεγχο και την ασυδοσία του πολυεθνικού εμπορίου επιδιώκοντας την (συν)εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών των αδύναμων κρατών υπό το πρόσχημα των επενδύσεων…
Από την άλλη πλευρά παρουσιάζει τεράστιες αποκλίσεις ως προς την ενιαία εξωτερική πολιτική, την Άμυνα, την Κοινωνική Πρόνοια και δεκάδες ακόμη αποκλίσεις από μισθούς και συντάξεις μέχρι τις τιμές των προϊόντων και το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης…
Είναι σαφές πλέον πως η Γερμανία κινεί τα νήματα της Ευρώπης… Τόλμησε μάλιστα εν μέσω πανδημίας να κάνει επίδειξη δύναμης ακόμη και στη διάθεση ιατροφαραμακευτικού υλικού…
Και επιμένει στην αυστηρή Οικονομική πολιτική, ως ηγεμών της Ε.Ε., αντιδρώντας στην διάθεση του «Κορωνο – ομολόγου» που θα καλύψει τις έκτακτες ανάγκες των κρατών – μελών χωρίς επιβάρυνση των κρατικών προϋπολογισμών… (Για τους δικούς της – ασφαλώς – ανταγωνιστικούς λόγους..)
Και ενισχύει την βιομηχανία της, τις μεταφορές, τα αεροπλάνα της με κεφάλαια, παραβαίνοντας τις Ευρωπαϊκές συνθήκες, ενώ από τα κράτη μέλη ζητά να δανεισθούν για να καλύψουν τις ανάγκες τους…
Αν δεχθούμε μια τέτοια οικονομική πολιτική, θα τσακίσουμε την εύθραυστη οικονομία μας η οποία θα δεχθεί επί πλέον τα εξ αντανακλάσεως πλήγματα των άλλων αδύναμων οικονομιών, της Ιταλίας, Γαλλίας, Ισπανίας κ.λ.π. και η χώρα μας θα οδηγηθεί σε βαθιά και παρατεταμένη οικονομική περιπέτεια…
Πρόκειται για μια επερχόμενη κρίση, όχι μόνον οικονομική αλλά και κοινωνική, την οποία δεν θα αντέξει ο λαός μας, ο ήδη εξαντλημένος από την δεκαετή επιβολή των μνημονίων… Ο λαός ο οποίος ανέχθηκε το παράλογο πως «εμείς φταίγαμε για την χρεωκοπία» και το εξωφρενικό των «μαζί τα φάγαμε»… Ο λαός, ο οποίος υπέκυψε στον εκβιασμό να επιχορηγεί τις Τράπεζες, με δεκάδες δισεκατομμύρια, να τις διασώσει από την χρεοκοπία και να τις πουλήσει κοψοχρονιά στους ευρωπαίους οικονομικούς ολιγάρχες… Σε αυτούς που δίνουν τις οικονομικές – πολιτικές και κοινωνικές κατευθύνσεις, σ’ αυτούς που κρύβονται πίσω από «πολυώνυμους Σόρους και που γενικά μάθαμε να τους αποκαλούμε «Σύστημα»…
Σήμερα η χώρα μας δεν έχει δικές της Τράπεζες. Είναι ιδιοκτησία αφανών ξένων, οι οποίοι ασκούν την διοικητική πολιτική τους, με δικά τους διορισμένα συμβούλια. Εκμεταλλεύονται την οικονομική δραστηριότητα των ελλήνων για να γεμίζουν τις τσέπες των ξένων Τραπεζιτών…
Πως λοιπόν και με ποια μέσα η Κυβέρνηση θα μπορέσει να ασκήσει εθνική οικονομική πολιτική; Και τι δικαιολογίες μπορεί να λεχθούν τώρα για την επιβολή σκληρών μέτρων και μνημονίων; Ποιος λαός μπορεί να δεχθεί ευθύνες που δεν του αναλογούν; Αργά ή γρήγορα θα πέσουν οι μάσκες…
(Συνεχίζεται)

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr