Μήπως περιμένουμε να γίνουμε όλοι Αριστεροί;

Γράφει ο Χρόνης Ποχυχρονίου

Αγαπητό Ανοιχτό Παράθυρο. Η δυσαρέσκεια του κόσμου έχει φθάσει στο κατακόρυφο. Και ακόμη βρισκόμαστε στην αρχή. Οι αγρότες αναστενάζουν. Οι άνθρωποι της εργασίας κλαίνε. Οι μικρομεσαίοι από πού να αρχίσουν και που να τελειώσουν. Οι συνταξιούχοι και λοιποί άλλοι, λοιδορούνται.
Και όμως δεν κουνιέται φύλλο. Κανείς δεν μιλάει, δεν αντιστέκεται έστω χλιαρά. Κατσιάσανε όλοι. Μαραμένοι. Για ποιο ταπεραμέντο μιλάμε; Φαντάζει με …Μεσογειακή μετάλλαξη. Βλέπεις εγκατέλειψαν ντροπιασμένοι αυτούς που τους έβγαλαν από τα Μνημόνια και κρεμάστηκαν κυριολεκτικά από αυτούς που τους είχαν βάλλει. Αντίθετα θα έλεγα, ανακαλύπτουμε μέσα από ψεύτικες δημοσκοπήσεις των ΜΜΕ να ενισχύεται η εικόνα και να αναγορεύεται η μετριότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη, σε γιγαντιαίο ηγέτη …περιωπής.
Τι ακριβώς περιμένει αυτός ο κόσμος; Αυτός που σήμερα χάνει το βιός του, την εργασία του, την επιχείρησή του, την σύνταξή του, τι περιμένει; Τι προσδοκά από αυτή την επιτελική Κυβέρνηση των ελίτ και των δήθεν; Γιατί δεν αντιδρά; Τι άλλο του απομένει να χάσει; Τι τον κρατάει; Αφού κάθε ημέρα που περνάει τα χάνει όλα. Στο τέλος και την αξιοπρέπειά του.
Μήπως όμως δεν φταίει εντελώς μόνο αυτός ο κόσμος; Μήπως περιμένει κάτι, κάποιους, κάποτε, να πάρουν πρωτοβουλίες; Να βγούνε μπροστά, να τον εμπνεύσουνε; Ο Δημοκρατικός κόσμος αυτής της Χώρας δεν μας έχει συνηθίσει σε παρόμοια ακαμψία. Κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες κρίσης, σχημάτιζε πάντα κοινωνικές-πολιτικές πλειοψηφίες προκειμένου να πάρει την τύχη του στα χέρια του. Τώρα τι? Μήπως περιμένουμε να γίνουμε όλοι Αριστεροί; Θα πάρει δυστυχώς αυτό λίγο χρόνο παραπάνω.
Αγαπητό Ανοιχτό Παράθυρο. Χωρίς να είσαι ΣΥΡΙΖΑ, έχεις κρατήσει, όλο αυτόν τον καιρό όσο ελάχιστοι άλλοι, την ιδέα, την ψυχή και τον παλμό του ΣΥΡΙΖΑ ψηλά. Με ανιδιοτέλεια. Και αυτό σε τιμά. Ακόμα και μέσα από τις κατονομαζόμενες διαφωνίες σου, δείχνεις ότι τον πονάς. Σέβεσαι και εκτιμάς απεριόριστα τον Αρχηγό του. "Όταν λέμε ΣΥΡΙΖΑ εννοούμε Τσίπρας’’. Το κάνεις όλο αυτό με κόστος, βαρύ κόστος.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι είσαι μία από τις πλέον έμπειρες, έγκυρες και διεισδυτικές πέννες της Μεταπολίτευσης. Πέννα ξυράφι. Με τις καίριες, τεκμηριωμένες και επίκαιρες πολιτικές αναλύσεις σου, βάζεις τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση, λειτουργώντας καταλυτικά στην σκεπτόμενη Κοινή Γνώμη και το πολιτικό σκηνικό. Τόσο πολύ ώστε να μην μπορεί κάποιος βάσιμα να σου αντιπαρατεθεί. Ούτε κ αν τα Πολιτικά Όργανα. Ποιος πολιτικός ηγέτης δεν θα επιθυμούσε να σε έχει βασικό συνεργάτη του? Δίπλα του. Για να τρομάξει λίγο και η ΝΔ που τα έχει σαρώσει όλα.
Όσοι σε διαβάζουμε, και είμαστε πολλοί, παρακολουθούμε την αγωνιώδη σου προσπάθεια, το προσωπικό σου στοίχημα, να συνενώσεις τις Δημοκρατικές δυνάμεις της Χώρας, κάτω από την αδιαμφισβήτητη ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα, σε ένα ευρύχωρο πλειοψηφικό κοινωνικό και πολιτικό ρεύμα εξουσίας. Αυτό το αυτονόητο, θεραπευτικό για την Πατρίδα και τις ανάγκες της κοινωνίας εγχείρημα, συναντάει δυσκολίες. Φαίνεται πως απαιτεί χρόνο ο οποίος όμως στην πολιτική, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, είναι πεπερασμένος.
Κατά καιρούς, έχεις διατυπώσει με ενάργεια, πράγματα, λάθη, ιδέες, πολιτικές προτάσεις, Προγράμματα, ακόμη και πρόσωπα. Συχνά με συγκρουσιακό τρόπο. Αυτό άλλωστε απαιτεί η πολιτική τέχνη. Πάντα όμως με τρανταχτά επιχειρήματα. Προτρέπεις για μία τολμηρή και μεγάλη εθνικής σημασίας "απόφαση’’. Για να αποκτήσει αυτό το κόμμα πραγματική γείωση στην κοινωνία, για να πάρουν τα όνειρα ξανά περιεχόμενο και ελπίδα.
Και εγώ από τα μέσα, εάν είχα την δύναμή σου Ανοιχτό Παράθυρο, τα ίδια ακριβώς θα έλεγα στον Αρχηγό μου. Σε αυτόν που έχει το χάρισμα να μιλάει κατευθείαν στην καρδιά του κόσμου. Να κινηθεί με την ορμή του 2015. Να σπάσει όλες τις δεσμεύσεις που απορρέουν από Όργανα, Καταστατικά και προσωπικές-συναισθηματικές δεσμεύσεις του. Οι καιροί ου μενετοί.
Να πάρει τις απαραίτητες εκείνες πολιτικές πρωτοβουλίες και να σημάνει Προσκλητήριο Δημοκρατίας, κραδαίνοντας στα χέρια του πράγματι ένα σύγχρονο Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο με το Λαό. Στοχευμένη ανά Νομό, Πορεία στο Λαό. Πολιτική και Οργανωτική ανασυγκρότηση. Συγκεκριμένο Πρόγραμμα, που να απαντάει στα προβλήματα του κόσμου, αντίδοτο στη λαίλαπα του Νεοφιλελευθερισμού.
Αγαπητό Ανοιχτό Παράθυρο. Το ένστικτο και η πολιτική εμπειρία ενός ηλικιωμένου, μου λένε πως φθάσαμε σε αυτό το σημείο. Τα τελευταία σημάδια συντείνουν πως βρισκόμαστε μπροστά από μεγάλες πολιτικές εξελίξεις.