ΛΑΚΩΝΙΑ. Γύρω στους 10 μήνες κρατήθηκε ατάραχη η σχέση των δύο βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας στη Λακωνία. Ο Αθανάσιος Δαβάκης και ο Νεοκλής Κρητικός, συναντήθηκαν στο ψηφοδέλτιο του κόμματος, ελέω Μητσοτάκη και κλήθηκαν να σαρώσουν τις ψήφους στη Λακωνία. Προηγουμένως με φόντο άλλα τοπία της Λακωνίας «έπεφταν» από το μαχαίρι του προέδρου στελέχη όπως η Πατριανάκου…

Η εκλογή των δύο ανδρών, πράγματι έδωσε στη Νέα Δημοκρατία νόημα και δυνάμεις. Μάλιστα τους πρώτους μήνες του κοινοβουλευτικού βίου τους έδειχναν να ξέρουν να τηρούν τις αποστάσεις, τα μέτρα ασφαλείας και τα πρωτόκολλα της Νέας Δημοκρατίας. Ήρθε όμως η σειρήνα της Λακωνίας, η Ελαφόνησος, για να αναδείξει έναν «τιρκουάζ πόλεμο» ανάμεσα στα δύο γραφεία και ίσως και στα δύο πρόσωπα.

Με αφορμή την παρέμβαση για περισσότερα δρομολόγια οχηματαγωγών στην Ελαφόνησο άρχισαν επαφές, ραντεβού, ανακοινώσεις, δελτία, δηλώσεις κ.λ.π. Τελικά η Ελαφόνησος βγήκε ωφελημένη αλλά η Νέα Δημοκρατία γεύεται το αίμα του παλαιοκομματισμού και της μισαλλοδοξίας. Γίναμε θεατές μια νέας version του «κατόπιν ενεργειών μου». Πάντα βέβαια με τη «μάσκα» πολλαπλών χρήσεων, της διαφύλαξης της αλήθειας, της έντιμης ενημέρωσης των πολιτών και της αντικειμενικής προσέγγισης των πραγμάτων, από τους δύο πολιτικούς.

Κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλει για τις προθέσεις των δύο πολιτικών. Σε ότι δε αφορά στις ικανότητες τους αυτό είναι κάτι που στην πολιτική πρέπει να αποδεικνύεται κάθε μέρα.

Βέβαια το τελευταίο που θα ήθελε τέτοιες ώρες ο Μητσοτάκης είναι οι κοκορομαχίες ή τα «συντροφικά» μαχαιρώματα στην προσπάθεια επίδειξης ή απόδειξης δύναμης.

Στον πόλεμο υπάρχει ένα δεδομένο που σχεδόν πάντα αποτελεί την καταφυγή ή και την διαφυγή του στρατηγού που είτε ηττάται είτε αμφιβάλει για την έκβαση της κρίσιμης μάχης. Είναι η «εν τω πεδίω της μάχης» εκτίμηση της κατάστασης που του επιτρέπει και να παρεκκλίνει, να μεταβάλει, να ανατρέπει και κυρίως να διατάσσει δυνάμεις και στρατηγικές… είτε σε επίθεση, είτε σε υποχώρηση, χωρίς να ελέγχεται για την κρίση του… Τον γράφει μόνον η Ιστορία!

Οι δύο βουλευτές για χάρη (μάλλον) της Ελαφονήσου έχασαν αυτή την ευκαιρία.

Δηλαδή. Την ώρα που στη Λακωνία:

Χάνεται το Φυσικό Αέριο. Αμφισβητείται το δικαίωμα διεκδίκησης ΤΕΦΑΑ. Υπολειτουργούν τα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Το ελαιόλαδο πουλιέται όσο το νερό. Η δακοκτονία δεν θα γίνει όπως πρέπει. Ρομά καταστρέφουν χωριά. Πολίτες είναι στο πόδι για να υπερασπίσουν το περιβάλλον. Οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες είναι σε απόγνωση. Το Μουσείο της Σπάρτης χάνεται. Τα Κ.Υ. στερούνται προσωπικού. Oι επιλογές τους σε Περιφέρεια και Δήμο Σπάρτης καρκινοβατούν... Αυτοί, αφήνουν να δηλητηριάσει τον δημόσιο λόγο τους μια αναμέτρηση χωρίς νόημα (για τον πολίτη).

Δεν βλέπουν άραγε τον συνάδελφό τους Αραχωβίτη πως συστηματικά και μεθοδικά διαχειρίζεται τα δεδομένα; Δεν παρακολουθούν τον Βελόπουλο πως αναδεικνύειε δεκάδες θέματα των Λακώνων;

Δεν διακρίνουν ότι η ΝΔ εξοφλεί σε λίγο την επιταγή ανοχής με οπισθογράφηση Τσιόδρα και θα υποχρεωθούν σε πολιτική λογοδοσία για όλα τα άλλα δεινά; Δεν αντιλαμβάνονται ότι οι δυνάμεις τους είναι χρήσιμες και πρέπει να αναλωθούν εκεί που ο πολίτης πονάει; Δεν έχουν το δικαίωμα την εμπειρία που ο καθένας τους έχει και την όρεξη για δουλειά, να την θυσιάζουν αλλού...

Σπάνια η ΝΔ στη Λακωνία δεν έπιανε τον παλμό του πραγματικού προβλήματος. Πάντα περίμενε να δρέψει τους καρπούς ενός συστήματος πελατειακού. Περίμενε να κουράσει ο αντίπαλος... Συχνά οι συγκυρίες της έδιναν την νίκη αφού διόριζε, τακτοποιούσε και βόλευε. Εξαργυρώνει ακόμα την Ευρώπη... Ποιά Ευρώπη; Οι εποχές άλλαξαν… Η ΝΔ είναι αυτή που από τρείς έδρες της δεξιάς στη Λακωνία, κάποια στιγμή έμεινε στη μία. Είναι αυτή που μετέτρεψε το «κάστρο της δεξιάς» σε πορθημένο χάλασμα από τον Σύριζα. Είναι αυτή που παρακολουθούσε χρόνια τον Γρηγοράκο να καλπάζει στις εκλογές και είναι αυτή που χάριν του ανοίγματος «καταργεί» στελέχη και επιφέρει γλάστρες του κομματικού θερμοκηπίου, θυμίζοντας άλλες εποχές. Είναι αυτή που σήμερα έχει γαντζωθεί στην πανδημία και σε οσονούπω θα διαμορφώσει μια κορωναϊκή τακτική σε όλα. Είναι αυτή που συναλλάσσεται σε κάθε επίπεδο αιρετών και δοτών της με τα ΜΜΕ της διαπλοκής. Είναι αυτή που θα κληθεί από τις 18 του Μαίου να δείξει τις πραγματικές διαθέσεις της για την Ελληνορθόδοξη Εκκλησία. Είναι αυτή που θα κληθεί να δώσει Παιδεία ουσίας στον Λαό. Είναι αυτή που θα υποχρεωθεί να αντιμετωπίσει και πάλι το Προσφυγικό. Είναι αυτή που ξέρει καλά ποιοί παράγουν, ποιοί φορολογούνται, ποιοι εργάζονται και ποιοι θυσιάζονται για την Πατρίδα.

Με τόσα πολλά, λοιπόν, που έχουν να κάνουν, οι δύο βουλευτές Λακωνίας, αγαπητοί και πολύ συμπαθείς σε μεγάλο αριθμό πολιτών, δεν επιτρέπεται να «διαφωνούν», σήμερα, έτσι και τόσο, για την Ελαφόνησο… Την στιγμή μάλιστα που το πρόβλημα λύθηκε. (Αν δεν είχε λυθεί θα μιλούσε κανείς;)

Ας δώσουν τα χέρια και ας αποκτήσουν την πολυπόθητη ανοσία που έχει ανάγκη το πολιτικό σύστημα αφού θέλει να διαφεντεύει το Λαό. Γιατί ο Λαός, ακόμα και αυτός..., γυρίζει σελίδα...